Πολλοί εντός του ΠΑΣΟΚ επικαλούνται την ανάγκη να βρει το κόμμα την ψυχήτου, εννοώντας ότι τα μέτρα που παίρνει σήμερα δεν αποτελούν πολιτική ΠΑΣΟΚ,αλλά κάτι άλλο το οποίο κόβει τις γέφυρές του με τις λαϊκές μάζες. Αγνοούνόμως, αυτό που πολύ εύστοχα, ο ʼγγλος συγγραφέας Μάλκομ Μπράντμπερι αναφέρει:«Μην ξεχνάς ποτέ το παρελθόν. Μπορεί να το ξαναχρειαστείς στο μέλλον».

 Έτσι, ξεχνούν ότι η ψυχή του ΠΑΣΟΚ περικλείει και τα περίφημα εποπτικάσυμβούλια για τη βιομηχανία, τον αλήστου μνήμης επενδυτικό νόμο 1262 που γέμισετην Ελλάδα με κουφάρια βιομηχανικών κτιρίων, την περιβόητη «μάχη της ντομάτας»εναντίον των μεσαζόντων, το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου και τη διαπλοκή η οποίαδημιούργησε μεγάλες εταιρίες σε πλήρη εξάρτηση από τις δημόσιες προμήθειες.Ξεχνούν επίσης ότι ψυχή του ΠΑΣΟΚ είναι το περιβόητο «Τσοβόλα δώστα όλα», οιαμαρτωλοί αγροτικοί συνεταιρισμοί, το καθεστώς των συμβασιούχων, οι πρόωρεςσυνταξιοδοτήσεις, οι μίζες για τις προμήθειες οπλικών συστημάτων και ηγιγάντωση των συντεχνιών του δημοσίου τομέα με τους επικεφαλής τους να έχουνπερίοπτη θέση στα κομματικά του όργανα. Ηθελημένα αποκρύπτουν, βέβαια, ότι όλααυτά απαίτησαν τεράστια ποσά που φορτώθηκαν με δανεικά στις πλάτες του ελληνικούλαού εκτοξεύοντας το δημόσιο χρέος. Εκεί, λοιπόν, πήγε ένα μέρος από τα λεφτάπου πολύ παραστατικά αναζητά ο Πρόεδρος της Κυβέρνησης.

 Θα πει κανείς βέβαια τώρα ότι όλα αυτά αποτελούν «περσινά ξινάσταφύλια». Δεν είναι όμως έτσι, διότι δυστυχώς έχοντας το άγχος να είναι αρεστήστο τμήμα αυτό του ΠΑΣΟΚ, η κυβέρνηση παλινωδεί επί μήνες, προσπαθώντας νααποφύγει τη λήψη μέτρων που θα περιορίσουν το δημόσιο τομέα, δίνοντας λάθοςμηνύματα στις αγορές και εκτοξεύοντας τα περιβόητα spreads. Να μη γελιόμαστε άλλωστε,τα spreads, παρά την υποχώρησή τους, παραμένουν πολύ υψηλά.

 Κάνει όμως λάθος η Κυβέρνηση και ενώ η κοινωνία είναι ώριμη γιαπολιτικές που δεν είναι στην ψυχή του ΠΑΣΟΚ, μόλις το κύμα της οικονομικήςπίεσης περάσει πρόσκαιρα, μέσω του ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης, φοβάμαι ότιυπάρχει κίνδυνος να «αναζητήσει την ψυχή της», να αποφύγει τις συγκρούσεις μετις συντεχνίες, να συνεχίσει να φορολογεί άγρια τους μικρομεσαίους και να μηνπροχωρήσει σε μείωση του μη μισθολογικού κόστους του δημοσίου.

 Θα πάμε όμως έτσι πάλι πίσω, πολύ πίσω, διότι οι κυβερνώντες θααγνοήσουν τη ρήση του Αισώπου για τους ανθρώπους εκείνους που φοβούμενοιμικρούς κινδύνους, παθαίνουν μεγαλύτερες συμφορές.

 Ας βοηθήσει λοιπόν ο Θεός, να μην θελήσει το ΠΑΣΟΚ να ξαναβρεί την ψυχήτου, διότι τότε δεν μας σώνουν ούτε δέκα προγράμματα ευρωπαϊκής στήριξης και τομεγαλύτερο ανακουφιστικό συναίσθημα, η ελπίδα, δεν θα επιστρέψει σύντομα.

 Τέλος, εμείς στη ΝΔ στο πρόσφατο κυβερνητικό παρελθόν, ενώ αρχικάείχαμε μεγάλη λαϊκή νομιμοποίηση, ξεχάσαμε, σε σημαντικό βαθμό, ότι αντικείμενοτης πολιτικής είναι οι ανάγκες του πολίτη και όχι η επικοινωνία και ταυτόχρονα,μάλλον μεταφράσαμε λάθος μια συνταγή επιτυχίας για τον κόσμο των επιχειρήσεωνπου λέει ότι: «Ο πιο πετυχημένος επιχειρηματίας είναι εκείνος που κρατάει τοπαλιό για όσο καιρό είναι καλό και αρπάζει το καινούργιο, μόλις εκείνο γίνεικαλύτερο».

Δεν έχει δημοσιευθεί. Επιτρέπεται η αναδημοσίευση (14-04-2010)