Τα θέματα της ανάπτυξης της Θεσσαλονίκης, συνδυάζονται πάντα με τονΒορειοελλαδικό χώρο και τον Βαλκανικό περίγυρο και μπορούν να προσεγγισθούν τόσοσε ένα γενικό πλαίσιο όσο και σε ένα ειδικό που περιλαμβάνει συγκεκριμένεςδράσεις και μέτρα.

Στο πρώτο, λοιπόν, επίπεδο, τα αναπτυξιακά έργα της Θεσσαλονίκης έχουνπρωταρχική σημασία γιατί μπορεί να την καταστήσουν πραγματική Μητρόπολη.

Στον τομέα αυτό έχουν ειπωθεί πολλά, πιστεύω όμως ότι η συνεχής αντιπαράθεσηθεσμικών και μη παραγόντων της πόλης για τα αναπτυξιακά της έργα κακό μόνομπορεί να κάνει και επιτέλους πρέπει όλοι να συμφωνήσουμε ότι θα σταματήσουμενα αλλάζουμε σχεδιασμό σε δρομολογημένα έργα. Το βλέπουμε στις μέρες μας με τοΜετρό, την Εξωτερική Περιφερειακή αλλά και πρόσφατα με τη μετεγκατάσταση τηςΔΕΘ.

Στο ίδιο πλαίσιο όλοι οι φορείς της πόλης και οι πολιτικοί πρέπει νακαταστήσουν σαφές ότι προς πάσα κατεύθυνση ο αναπτυξιακός νόμος είναισημαντικός για τη Β. Ελλάδα και την Κεντρική Μακεδονία και πρέπει να μηνεπαναληφθεί σε καμία περίπτωση το φαινόμενο όπως συμβαίνει ακόμα και αυτή τηστιγμή να μην υπάρχει εδώ και 16 μήνες αναπτυξιακός νόμος σε ισχύ.

Ερχόμενος τώρα σε ένα επίπεδο με περισσότερο συγκεκριμένες προτάσεις πρέπεινα τονίσουμε ότι σε περιόδους κρίσης αυτές πρέπει να παίρνουν υπόψη πάντα τοκόστος.

Τέτοιες, κατά τη γνώμη μου, προτάσεις μπορεί να είναι:

–          Η θεσμοθέτηση τηςχωροθέτησης των δράσεων της Ζώνης Καινοτομίας.

–          Η προσέλκυση νέωνγραμμών πλοίων στον ΟΛΘ.

–          Η άρση τηςαπαγόρευσης αγοράς κατοικίας σε παραμεθόριες περιοχές από πολίτες εκτός τηςΕυρωπαϊκής Ένωσης, μέτρο που θέλει, βέβαια, ιδιαίτερη προσοχή.

–          Καθιέρωση τηςΘεσσαλονίκης ως συμπληρωματικού κόμβου κρουαζιέρας μετά τον Πειραιά.

–          ʼμεση ενεργοποίησητου επενδυτικού νόμου με επίσπευση έκδοσης των απαιτούμενων ΥπουργικώνΑποφάσεων και Προεδρικών Διαταγμάτων.

–          Πίεση στις τράπεζεςγια τη δανειοδότηση εργοληπτικών επιχειρήσεων. Εκεί συνεχίζεται το θέατρο τουπαραλόγου, όπου οι τράπεζες που λειτουργούν χάρη στις εγγυήσεις του ελληνικούΔημοσίου, αρνούνται να χρηματοδοτήσουν («προεξοφλήσουν») τις υποχρεώσεις τουΔημοσίου, θεωρώντας τις απαιτήσεις από το Κράτος ούτε λίγο ούτε πολύ …επισφαλείς!! (εν ολίγοις ότι δεν θα πληρωθούν ποτέ!!!) και απαιτούν από τονανάδοχο, επιπρόσθετες προσημειώσεις ακινήτων και μάλιστα σε εξευτελιστικέςαποτιμήσεις.

–          Επέκταση του σχεδίουπόλης που μέσω της μείωσης των τιμών θα δημιουργήσει αύξηση της οικοδομικήςδραστηριότητας.

–          ʼμεση κατάθεση ενόςσύγχρονου νόμου που θα διέπει τις λειτουργίες των ΒΙ.ΠΕ. Τονίζουμε ότι η ΒΙ.ΠΕ.Θεσσαλονίκης είναι η μεγαλύτερη της χώρας.

Θα μπορούσα να αναφέρω και άλλα παρόμοια μέτρα αναπτυξιακού χαρακτήρα ταοποία δεν απαιτούν πόρους, αλλά πολιτική βούληση, οργάνωση και προσπάθεια.

Σ’ αυτή την κατεύθυνση πρέπει να πιέσουμε την Κυβέρνηση ώστε η Θεσσαλονίκη,η Κεντρική Μακεδονία και η Βόρειος Ελλάδα να βιώσουν αρχικά λιγότερο έντονα τηνκρίση αρχικά, αλλά και να μπουν σε λίγα χρόνια σε τροχιά βιώσιμης ανάπτυξης.

Μόνο έτσι οι επιχειρηματικοί δείκτες θα παρουσιάσουν ανάκαμψη σε ένα πρώτοστάδιο και άνοδο αργότερα.

(24-01-2011)

<!–[if gte mso 9]>