Τα προηγούμενα χρόνια ήταν αρκετοί αυτοί, οι οποίοι στοιχημάτιζαν για την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Τα σχετικά σενάρια (Grexit)φούντωναν, μαζί με την ανησυχία των Ελλήνων πολιτών. Η χώρα μας έμοιαζε το απόλυτο φαβορί μιας τέτοιας δυσμενούς εξέλιξης, που θα έθετε τους πολίτες της σε πρωτοφανείς κινδύνους. Δυστυχώς, υπήρξαν και κάποιοι που έβλεπαν την επιστροφή στο εθνικό μας νόμισμα ως σανίδα σωτηρίας, ακόμη και αν αυτός ο «υποβιβασμός» θα κόστιζε ακριβά στις νέες γενιές των Ελλήνων.

Έκτοτε, η προσπάθεια είναι καθημερινή με μοναδικό στόχο να παραμείνουμε στο «ευρωπαϊκό πρωτάθλημα». Το κοινό νόμισμα, η  «μπάλα» που τοποθετείται στη σέντρα των γηπέδων της Ευρώπης, δεν έπρεπε να λείπει και από τα ελληνικά γήπεδα. Οι  θυσίες του ελληνικού λαού και η συλλογική προσπάθεια την κράτησαν εντός του αγωνιστικού χώρου. Οι αγώνες λήγουν άλλοτε νικηφόρα και άλλοτε ισόπαλα για την ελληνική κυβέρνηση, αλλά η χώρα εξακολουθεί να διαγωνίζεται στα ευρωπαϊκά γήπεδα μέχρι και σήμερα.

Σήμερα η υφεσιακή δυναμική αποκλιμακώνεται, η  χώρα προσεγγίζει την επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος, η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας ενισχύεται, το επιχειρηματικό περιβάλλον ενδυναμώνεται, το οικονομικό κλίμα βελτιώνεται  και ενισχύεται η απορρόφηση κοινοτικών κονδυλίων, διαψεύδοντας τις «Κασσάνδρες».

Τα πρώτα, λοιπόν, σημάδια ανάκαμψης είναι ορατά και επιτρέπουν να ελπίζουμε στην κατάκτηση του τίτλου. Μένει λίγος ακόμη καιρός, για να αποδείξει η χώρα και στους πλέον δύσπιστους, ότι είναι το μεγάλο ευρωπαϊκό αουτσάιντερ, που θα σημάνει για εμάς του Έλληνες, όχι μόνο βελτίωση των οικονομικών δεικτών, αλλά μείωση της ανεργίας και σταδιακή αύξηση του μέσου επιπέδου ζωής.