Η δημόσια συζήτηση για την ανάπτυξη γίνεται, κατά κανόνα χωρίς συγκεκριμενοποίηση δράσεων για να επιτευχθεί. Ενώ πρόκειται για την συνισταμένη πολλών διαφορετικών παραγόντων, πολλοί δημοσιολογούντες, κυρίως από άγνοια, δεν έχουν προτάσεις για στοχευμένες πρωτοβουλίες.

Μια παρόμοια πρωτοβουλία που υλοποίησε η Κυβέρνηση Σαμαρά ήταν, παραδείγματος χάριν, η άρση του καμποτάζ που απαγόρευε κρουαζιερόπλοια να δένουν στα λιμάνια μας, αν δεν είχαν ελληνικό πλήρωμα και η θέσπιση των σύνθετων τουριστικών καταλυμάτων.

Κάτι ανάλογο προτείνω σήμερα και είναι η αξιοποίηση των υποδομών που δημιουργήθηκαν από το ΕΣΠΑ για φυσική και ιατρική αποκατάσταση και υπολειτουργούν, όπως και η δημιουργία συγχρόνων κέντρων αιμοκάθαρσης.

Υπάρχουν σύλλογοι στο εξωτερικό, οι οποίοι αναζητούν τουριστικούς προορισμούς που συνδυάζουν αναψυχή και ιατρική φροντίδα, χωρίς μάλιστα να υπολογίζουν ιδιαίτερα το κόστος.

Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα μπορεί να αναφερθεί το ΚΕΚΥΚΑμεΑ στον Πολύγυρο που είναι ένα υπερσύγχρονο κέντρο φυσικής και ιατρικής αποκατάστασης, το οποίο όμως υπολειτουργεί. Να φανταστεί κανείς ότι μετά από μεγάλο διάστημα λειτουργίας, πριν δύο χρόνια, τα μηχανήματα για την πισίνα ήταν ακόμη μέσα στα κουτιά, ενώ σάπιζε στην αυλή ένα αυτοκίνητο.

Πεταμένοι, δηλαδή, πόροι του ΕΣΠΑ.

Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στο νοσοκομείο του Πολυγύρου, όπου συναντά κανείς υπερσύγχρονα γραφεία και την μονάδα αιμοκάθαρσης σε προκατασκευασμένους οικίσκους στην αυλή.

Η πρότασή μου περιλαμβάνει, λοιπόν, καταγραφή όλων των αντίστοιχων κέντρων στην Ελλάδα, εκσυγχρονισμό τους όπου απαιτείται και ένα πλαίσιο συνεργασίας των τοπικών Ενώσεων Ξενοδόχων, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, της Πολιτείας και των Συλλόγων ΑΜΕΑ ή  αιμοκάθαρσης.

Η πρόταση φαίνεται δύσκολα υλοποιήσιμη στις σημερινές συνθήκες, αλλά ουσιαστικά δεν είναι. Τις υποδομές τις έχουμε τόσο τις τουριστικές  όσο και τα ΚΕΚΥΚΑμεΑ. Εκσυγχρονισμός των κέντρων αιμοκάθαρσης που είναι ούτως ή άλλως απαραίτητος και το πλαίσιο χρειάζεται.

Βέβαια, πίσω από όλα απαιτείται σκληρή δουλειά, υπομονή και επιμονή.