Με τηνανάληψη από τον Αντώνη Σαμαρά της ηγεσίας της Νέας Δημοκρατίας, το κόμμα τηςΑξιωματικής Αντιπολίτευσης έπρεπε να ξεκινήσει τη διαδικασία ανάκαμψης μετά απόμια βαριά εκλογική ήττα.
Η προσπάθειααυτή απαιτούσε την ισορροπία ανάμεσα στη στήριξη των κυβερνητικών επιτυχιών τουπαρελθόντος, αλλά και στην αναγκαία αυτοκριτική, μέσα μάλιστα σε ένα περιβάλλονδύσκολο πολιτικά, λόγω της άρνησης της Νέας Δημοκρατίας να ψηφίσει το Μνημόνιο,θέση η οποία την έφερε σε αντίθεση με ένα τμήμα του αστικού κόσμου πουπαραδοσιακά συμπορεύεται μαζί της. Παράλληλα, είχε να αντιπαλέψει και ένα κλίμαγενικής απαξίωσης της πολιτικής και των πολιτικών.
Ταυτόχρονασε επίπεδο προσώπων, έπρεπε να διατηρηθεί ό,τι ήταν χρήσιμο από το παρελθόν,αλλά και να αναδειχθεί μια νέα εικόνα του κόμματος που θα είχε ουσία και βάθος.
Η πρώτη αυτήφάση διήρκησε ένα χρόνο, έως την Διεθνή Έκθεση του 2010, όπου ο Πρόεδρος είχετην ευκαιρία να εξηγήσει αναλυτικά τις θέσεις της Νέας Δημοκρατίας για τηνοικονομία, κάνοντας κατανοητή την αντίθεσή του στην κυβερνητική πολιτική.
Έπειτα, τόσοκατά τη διάρκεια του προεκλογικού αγώνα για τις αυτοδιοικητικές εκλογές, όσοκαι μετά το αποτέλεσμά τους, έγινε σαφές ότι η Νέα Δημοκρατία πέρασε τονπολιτικό «κάβο» και ότι η κοινωνία άρχισε να ακούει και πάλι τον πολιτικό τηςλόγο.
Η σχέση τηςμάλιστα με την κοινωνία, ενδυναμώθηκε περισσότερο ως αποτέλεσμα της πλήρουςαποτυχίας των πολιτικών του μνημονίου, της κυβερνητικής αδυναμίας να βάλει τηχώρα σε αναπτυξιακή προοπτική και της ανάγκης να συνταχθεί το ΜεσοπρόθεσμοΠρόγραμμα Δημοσιονομικής Προσαρμογής με μέτρα ακόμα πιο επώδυνα από εκείνα τουΜνημονίου.
Η ΝέαΔημοκρατία, δυστυχώς δικαιώθηκε για την άρνησή της να ψηφίσει το Μνημόνιο καιταυτόχρονα με την υποβολή των προτάσεων στο Ζάππειο ΙΙ έδειξε ότι διαθέτει καιεναλλακτικό σχέδιο εξόδου από την κρίση.
Στο σημείοαυτό, πιστεύουμε ότι άρχισε η τρίτη φάση της ηγεσίας Σαμαρά, στην οποίαβρισκόμαστε σήμερα, συμπιεσμένη πολύ, βέβαια, χρονικά, λόγω των επικείμενωνεκλογών, με τα βλέμματα της κοινωνίας στραμμένα πλέον επάνω στη ΝΔ, τουςπολίτες να πείθονται ευκολότερα από τις θέσεις της και να τις δίνουν μεγάλοδημοσκοπικό προβάδισμα, παρά τη συμμετοχή της στην Κυβέρνηση ειδικού σκοπού.
Αυτή,λοιπόν, είναι η ώρα για προβολή ξεκάθαρων προτάσεων και θέσεων, χωρίςπεριστροφές και με πολλές γωνίες, με σκοπό να αναδειχθεί η Νέα Δημοκρατία σεβασική εκπρόσωπο της αστικής δημοκρατίας απέναντι σε μία αριστερά που δείχνεινα έχει σημαντική άνοδο. Κύριοι άξονες στην κατεύθυνση αυτή θα πρέπει να είναιη ιδιωτική πρωτοβουλία, η επιχειρηματικότητα, η μεσαία τάξη και ηελληνοκεντρική θεώρηση των πραγμάτων, μέσα όμως στο σύγχρονο παγκοσμιοποιημένοπεριβάλλον.
Οι καιροίάλλαξαν, οι πολίτες απαιτούν νέα νοοτροπία και νέα πολιτική συμπεριφορά.