Ομιλία του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Έργων κ. Στράτου Σιμόπουλου με τίτλο «Ανάπτυξη Θεσσαλονίκης: Αποτελεσματικότητα και Επικοινωνία, μαζί και χώρια», στην εκδήλωση με θέμα «Ανάπτυξη Θεσσαλονίκης: Υποδομές και Δίκτυα», που διοργάνωσαν το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης και το Ελληνο-Ιταλικό Επιμελητήριο, την Παρασκευή 12 Απριλίου 2013, στο ξενοδοχείο «Hyatt Regency Thessaloniki».
Στη ζωή κυριαρχούν κατά κανόνα τα δίπολα και έτσι ακόμη και στο θέμα της ανάπτυξης της Θεσσαλονίκης, η ανάλυση ενός διπόλου θα μπορούσε να φωτίσει το δρόμο που διανύσαμε έως σήμερα, αλλά και να καθορίσει την από ‘δω και πέρα διαδρομή μας.
Πρόκειται για το δίπολο αποτελεσματικότητα και επικοινωνία, το οποίο λειτουργεί τόσο αντιθετικά όσο και συμπληρωματικά.
Βέβαια το δίπολο αυτό έχει επίδραση, ούτως ή άλλως, σε κάθε πολιτική δραστηριότητα και ο πολιτικός αν θέλει να έχει αποτέλεσμα οφείλει, ευθύς εξ’ αρχής, να πάρει θέση απέναντι στις δυο αυτές έννοιες.
Προσωπικά, όπως έχω πει και στο παρελθόν, πιστεύω ότι η πολιτική δραστηριότητα έχει νόημα μόνο όταν συνδυάζεται με έκφραση συγκεκριμένων απόψεων και θέσεων και όχι όταν καταναλώνεται σε μια ανούσια περιφορά προσώπων με μοναδικό στόχο την ατομική προβολή.
Ταυτόχρονα οι απόψεις και οι θέσεις αυτές θα πρέπει να μεταμορφώνονται σε αποτέλεσμα, είτε μέσω διεκδικήσεων όταν τα πρόσωπα δεν έχουν επιτελικές θέσεις ευθύνης, είτε μέσω συστηματικής εργασίας όταν έχουν την δυνατότητα να αποφασίζουν και να διανέμουν πόρους.
Πολύ χρήσιμο, βέβαια, προσόν αποτελεί η δυνατότητα επικοινωνίας της δραστηριότητος, σημείο στο οποίο βρίσκεται και ο πυρήνας του προβλήματος στη σχέση επικοινωνίας και αποτελεσματικής άσκησης της πολιτικής.
Ποιο είναι λοιπόν το πρόβλημα;
Είναι η πολλές φορές πλήρης υποταγή του αποτελέσματος στην επικοινωνία, η οποία απαιτεί ωραία εμφάνιση με δυνατότητα να γράφει στον τηλεοπτικό φακό, έναν χωρίς γωνίες και επιτηδευμένο ,ως προς τηνεκφορά, πολιτικό λόγο γεμάτο με έννοιες του συρμού που επικαλύπτει την απουσία θέσεων, προτάσεων, ικανότητας και ουσίας. Έχουμε βέβαια και το φαινόμενο αρκετές φορές, ο λόγος να έχει γωνίες, αλλά χωρίς να υπάρχουν ουσιαστικές θέσεις και ενώ η εκφορά είναι γοητευτική, ουσιαστικά πάλι κρύβει από πίσω την απουσία αποτελέσματος.
Σε όλα αυτά προστίθεται ενίοτε και μια αντισυμβατική εμφάνιση που σκοπό έχει να αποπροσανατολίσει πάλι από την ουσία και να εστιάσει στο «φαίνεσθαι».
Η υποταγή της αποτελεσματικότητος στην επικοινωνία αναδεικνύει, βέβαια, σε κρίσιμες θέσεις ανθρώπους χωρίς διοικητικά προσόντα και γνώση των θεμάτων οι οποίοι δεν ενδιαφέρονται να δώσουν λύσεις, να κάνουν μεταρρυθμίσεις και γενικά να προχωρήσουν γρήγορα στην υλοποίηση δράσεων, αφήνοντας τα προβλήματα να χρονίζουν και να επανέρχονται.
Στην ίδια κατηγορία ανήκει και η προσέγγιση της πολιτικής με όρους αισθητικής. Η αισθητική είναι βέβαια σημαντική συνιστώσα ζωής για πολλούς πολίτες, αφορά όμως κυρίως την αστική τάξη του κέντρου της πόλης και αδυνατίζει σταδιακά όσο περνάμε στην περιφέρεια και σε πιο λαϊκές τάξεις, με τα προς επίλυση προβλήματα πολύ μεγαλύτερα.
Με απλά λόγια, θα έλεγα ότι δεν μπορεί να επιλέγουμε πρόσωπα έχοντας ως βάση την αισθητική και πριν επιχειρήσουμε κάτι σχετικό καλό είναι να αναλογισθούμε όλους εκείνους τους εκπροσώπους που αναδείξαμε, οι οποίοι είχαν αυτό που θα ονόμαζα αστική κουλτούρα, αλλά οι ικανότητές τους εξαντλούνταν σε οράματα κενού περιεχομένου ή σε μια ανέξοδη ρητορική εναντίον της πολιτικής.
<span style=»fo
