Από τη στιγμή που η κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή, επιδίδεται σε έναν αγώνα δρόμου προκειμένου να καλύψει το χαμένο έδαφος και να ανταποκριθεί στις αυξημένες της υποχρεώσεις.
Καιρός για χάσιμο δεν υπάρχει. Πόσο μάλλον περίοδος χάριτος.
Ιδίως τώρα που καλείται να αποδείξει έμπρακτα σε εταίρους και πιστωτές, ότι η Ελλάδα αφήνει πίσω της το στρεβλό μοντέλο της Μεταπολίτευσης και αποκτά μια νέα νοοτροπία, έχοντας ως προμετωπίδα την άποψη του Αϊνστάιν πως «τα προβλήματα δεν μπορούν να λυθούν μέσα στο πλαίσιο που τα δημιούργησε».
Επιπλέον έχει γίνει σαφές στην πλειοψηφία της κοινής γνώμης ότι για να βγει η χώρα από την κρίση χρειάζεται άμεσα η εφαρμογή ενός εθνικού σχεδίου, το οποίο θα συνδυάζει τη δραστική δημοσιονομική εξυγίανση με την αξιοποίηση των αναπτυξιακών μας δυνατοτήτων.
Και όλα αυτά, φυσικά, χωρίς να υπάρξουν νέες μειώσεις μισθών ή αύξηση της φορολογίας, πολιτικές οι οποίες ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για το σημερινό υφεσιακό περιβάλλον.
Η απόφαση του Πρωθυπουργού για μείωση 30% των αμοιβών των μελών του υπουργικού συμβουλίου, ο περιορισμός στο ελάχιστο της χρήσης των υπηρεσιακών οχημάτων και η συγχώνευση ή το κλείσιμο δεκάδων οργανισμών του Δημοσίου αποτελούν ένα πρώτο δείγμα γραφής.
Άλλωστε όπως είπε ο Αντώνης Σαμαράς κατά τη διάρκεια ανάγνωσης των προγραμματικών του δηλώσεων: «Δεν έχουμε δικαίωμα να αποτύχουμε».
Παράλληλα η ενίσχυση της ρευστότητας, η έμφαση στις αποκρατικοποιήσεις, αλλά και το «νοικοκύρεμα» όλων των οργανισμών που εποπτεύονται από τα υπουργεία, μπορούν να συμβάλλουν στην ανάκαμψη της οικονομίας και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Και ας απειλούν ορισμένοι, υιοθετώντας λαϊκίστικες πολιτικές της δεκαετίας του΄80, ότι θα στείλουν φυλακή όσους υπογράψουν τις αποκρατικοποιήσεις, επιχειρώντας με αυτόν τον τρόπο να τρομοκρατήσουν τους υποψήφιους επενδυτές.
Αν στα παραπάνω, επίσης, προστεθεί η δημιουργία ενός νέου ελληνικού επενδυτικού ταμείου με στήριξη από ευρωπαϊκούς πόρους, το ξεμπλοκάρισμα του ΕΣΠΑ που αφορά12,5 δισεκατομμύρια ευρώ καθώς και η αποπληρωμή των οφειλών του Δημοσίου προς τους ιδιώτες και ο συμψηφισμός των οφειλών από και προς το Δημόσιο, τότε θα έχουμε κάθε λόγο να είμαστε αισιόδοξοι ότι μπορούμε να ανακτήσουμε την εμπιστοσύνη αγορών και επενδυτών, αποδεικνύοντας στην Ευρώπη ότι δεν είμαστε ο αντίστοιχος… Πίου στην ομάδα της Ευρωζώνης.
<!–[if gte mso 9]>