Αν ανατρέξει κανείς σε ομιλίες κυβερνητικών αξιωματούχων για τα θέματα της ανάπτυξης εύκολα θα κατανοήσει ότι αποτελούν, κυρίως, εκθέσεις ιδεών και σε καμία περίπτωση το απόσταγμα ενός υπαρκτού σχεδίου.

Βασίζονται, μάλιστα, σε βαρύγδουπες λέξεις και φράσεις, όπως είναι η  συν-ανάπτυξη, το ολιστικό σχέδιο και η κυκλική οικονομία, ενώ περιέχουν εύηχα «τσιτάτα»  για  άρση γραφειοκρατικών εμποδίων, εύκολη πρόσβαση στην τραπεζική χρηματοδότηση, στήριξη της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας και φυσικά καινοτομία, νέες τεχνολογίες και νεανική επιχειρηματικότητα.

Ενδεικτικά, για του λόγου το αληθές, παραθέτω δύο φράσεις  από την πρόσφατη ομιλία του κ. Τσίπρα στον Σύνδεσμο Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος (ΣΒΕΕ). Είπε συγκεκριμένα:  «Τώρα που διαμορφώνεται ένα σχέδιο που επιθυμεί να αλλάξει την αντίληψη του τρόπου παραγωγής και του μοντέλου ανάπτυξης πρέπει ο καθένας να συμβάλει» και  «Να κοιτάξουμε μπροστά και μπροστά σημαίνει σχέδιο για την ανάπτυξη και μάλιστα Ολιστικό και όχι αποσπασματικό, όπως στο παρελθόν».

Ως  τρίτο παραθέτω ένα απίστευτο κείμενο του αναπληρωτή υπουργού περιβάλλοντος κ. Φάμελλου που ανέφερε:   «Η Νέα Οικονομία, στη Νέα Εποχή, θα πρέπει να «πατήσει» πάνω στα Νέα Παγκόσμια Δεδομένα, καθώς η κλιματική αλλαγή ήδη αποτελεί πραγματικότητα. Έχοντας αυτή τη βάση, η κυβέρνηση θα δημιουργήσει ένα φόρουμ κυκλικής οικονομίας, ανοικτό σε ευρείες συμμετοχές, στο οποίο βεβαίως και θα πρέπει να συμμετέχει ο επιχειρηματίας, ο παραγωγός, για να λάβει έτσι μέρος στο σχεδιασμό της οικονομίας στην οποία παράγει. Αλλά περνώντας στην υλοποίηση νέων πολιτικών, η κυβέρνηση θα πρέπει να διαμορφώσει και το ρυθμιστικό πλαίσιο για να μπορέσει να αναπτυχθεί και να λειτουργήσει η κυκλική οικονομία».

Το κερασάκι στην τούρτα, βέβαια, σ’ αυτήν την «καταιγίδα μπουρδολογίας» αποτελεί η εμφάνιση του κ. Τσίπρα στην έκθεση κοινωνικής και αλληλέγγυας  οικονομίας όπου έδωσε ώθηση στην ανάπτυξη αναφέροντας μεταξύ άλλων: «Η ενίσχυση των Φορέων Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας είναι ένα από τα βασικά μας οχήματα στην πορεία υλοποίησης αυτού του μεγάλου στόχου διότι γνωρίζουμε πολύ καλά, εξετάζοντας και παραδείγματα προηγμένων οικονομιών, ότι η ενίσχυση αυτού του τομέα της οικονομίας μπορεί να φέρει πολλαπλά οφέλη και να κατακτήσει ένα σημαντικό μερίδιο της συνολικής παραγωγής».

Πρόκειται για κείμενα γραμμένα από άκαπνους συμβούλους των υπουργών και του Μαξίμου χωρίς καμία επαφή με τη σκληρή, καθημερινή πραγματικότητα που βιώνει σήμερα ο επιχειρηματίας και ο επαγγελματίας.

Θεωρούν ότι η ανάπτυξη είναι κάτι πολύ θολό, μακρινό, μεγάλο και δεν αντιλαμβάνονται ότι αποτελεί το τέλος ενός δρόμου, όχι μόνο με μεγάλες αλλά και με πάρα πολλές μικροπαρεμβάσεις.

Η ανάπτυξη μοιάζει με ένα κέντημα που υλοποιείται με εκατοντάδες μικροβελονιές πάνω σε ένα μεγάλο καμβά, ο οποίος περιλαμβάνει τη χαμηλή φορολογία και την άρση της γραφειοκρατίας.