Ο κλάδος των κατασκευών δεν περιέχει μόνο την οικοδομή, αλλά και το λιανεμπόριο, τον τουρισμό, τη βιομηχανία, τα δημόσια έργα κ.λπ. Θεωρώ λοιπόν,ότι η κυβέρνηση οφείλει, μετά τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για την τόνωση της κατασκευαστικής δραστηριότητας στην οικοδομή, να προχωρήσει και σε άλλα μακροπρόθεσμου χαρακτήρα.

Σαν τέτοια είναι και τα μέτρα τα οποία θα οργανώσουν τις διαδικασίες για την κατασκευή, στην εκτός σχεδίου δόμηση.

Με τον τρόπο αυτό θα δοθεί ώθηση σε δεκάδες επενδυτικά σχέδια, τα οποία παραμένουν βραχυκυκλωμένα σε υπηρεσίες των νομαρχιών και των περιφερειών,εξασφαλίζοντας κατ’ επέκταση πολλές παραγγελίες για το τμήμα της βιομηχανίας,το οποίο δραστηριοποιείται στο χώρο της κατασκευής.

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ

1.    Καθορισμός γενικού πολεοδομικού σχεδίου με καθορισμό χρήσεων γης.

Σήμερα ένας υποψήφιος επενδυτής καταναλώνει απίστευτο χρόνο ώστε να διευκρινίσει σε ποια περιοχή επιτρέπεται η συγκεκριμένη χρήση για την οποία επενδύει.

2.    Κωδικοποίηση πολεοδομικής νομοθεσίας.

Σήμερα σε κάθε περιοχή της χώρας ισχύουν διαφορετικοί όροι και διαδικασίες ανάλογα με την υποκειμενική επεξήγηση που δίνει κάθε υπάλληλος στους νόμους.

3.    Αποχαρακτηρισμός ορισμένων δασικών εκτάσεων.

Σήμερα, ο χαρακτηρισμός βασίζεται σε αεροφωτογραφίες του 1945 με αποτέλεσμα αγροτεμάχια τα οποία καλλιεργήθηκαν μετά τον πόλεμο να θεωρούνται δασικές εκτάσεις.

4.    Κωδικοποίηση της διαδικασίας λήψης της κατάπαρέκκλιση δόμησης.

Σήμερα, εμπλέκονται οι αρμοδιότητες διαφόρων υπηρεσιών με αποτέλεσμα, η μία υπηρεσία να αναιρεί την άλλη. Αδρανοποιείται έτσι η διαδικασία και πολλές φορές ενώ το έργο έχει ολοκληρωθεί δεν εκδίδεται η άδεια λειτουργίας.

5.    Κεντρικός πολιτικός σχεδιασμός για το είδος και τον όγκο των επενδύσεων που επιτρέπεται σε κάθε διοικητική περιφέρεια.

Σήμερα οι αποφάσεις αυτές αφήνονται στη διάθεση κάθε περιφέρειας ξεχωριστά,η οποία με τη σειρά της επιτρέπει επενδύσεις σύμφωνα με τα τοπικά συμφέροντα.

Δημοσίευση: Εφημερίδα ΗΜΕΡΗΣΙΑ (22-05-2009)