ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΣΤΗ ΔΥΤΙΚΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 

– Από που πηγάζει κύριε Σιμόπουλε το ιδιαίτερο ενδιαφέρον που δείχνετε για την Δυτική Θεσσαλονίκη; 

Μεγάλωσα, κ. Σαρηγιαννίδη, στο Καφαντάρη, «εντός των τειχών», αλλά πολύ κοντά σ’ αυτό που ορίζουμε ως Δυτική Θεσσαλονίκη. Πολλοί, βέβαια, συγγενείς και φίλοι των γονιών μου έμεναν Δυτικά, Αμπελοκήπους και Κορδελιό κυρίως. Η ενασχόλησή μου, επίσης, με το ποδόσφαιρο τη δεκαετία του ’80 με τον Τρίτωνα Βόλβης, ομάδα της επαρχίας Λαγκαδά, έδεσε ακόμη περισσότερο τη σχέση μου με την περιοχή.

Μην ξεχνάτε, επίσης, και το πέρασμά μου από το Διοικητικό Συμβούλιο του Μακεδονικού Νεάπολης στις αρχές της περασμένης δεκαετίας.

Η σημαντικότερη, όμως, σχέση μου είναι η σημερινή. Η έδρα της τεχνικής εταιρείας ιδιωτικών έργων στην οποία είμαι μέτοχος εδώ και μια δεκαετία βρίσκεται στην οδό Λαγκαδά. Εκεί, στο Δήμο Παύλου Μελά, βρίσκομαι, λοιπόν, τις περισσότερες ώρες της μέρας.

Η συνεχής, λοιπόν, επαφή μου με την περιοχή, από τα παιδικά μου χρόνια έως σήμερα, είναι αυτή που με δένει μαζί της. Αλλά και αυτό να μη συνέβαινε, ως ένας πολιτικός που δραστηριοποιείται στην Α΄ Θεσσαλονίκης είναι φυσιολογικό να ενδιαφέρομαι για μια περιοχή με πολλά προβλήματα, αλλά και προοπτικές.

– Πώς ιεραρχείτε τα προβλήματα της Δυτικής Θεσσαλονίκης; 

Προσωπικά, βλέπω την ανεργία και την έλλειψη υποδομών, αλλά και τα περιβαλλοντικά θέματα. Όποιος ζει δυτικά εύκολα αντιλαμβάνεται τι εννοώ. Επειδή, μάλιστα, με το να περιγράφουμε τα προβλήματα, χωρίς να προτείνουμε λύσεις, δεν προσφέρουμε καμία υπηρεσία, έχω καταθέσει και συγκεκριμένες προτάσεις, οι οποίες μάλιστα έχουν δημιουργήσει και ορισμένες αντιδράσεις.

– Μπορείτε να μας αναφέρετε τι εννοείτε;

Η ανεργία έχει πάντα και τοπικά χαρακτηριστικά και έχει σχέση με τις υποδομές. Φανταστείτε, παραδείγματος χάριν, να είχε αρχίσει η διαδικασία της ανάπλασης των στρατοπέδων. Δεκάδες εκατομμύρια θα εισέρρεαν στην περιοχή. Το ίδιο θα συνέβαινε αν είχε αρχίσει η ανάπλαση του Δυτικού παραλιακού μετώπου του Θερμαϊκού κόλπου και είχαν ενταχθεί στα Ευρωπαϊκά Προγράμματα δράσεις ανάπλασης αστικών περιοχών με βιομηχανικά κτίρια. Ακόμη και η Ζώνη Καινοτομίας θα μπορούσε να συμπεριλάβει και κενά βιομηχανικά κτίρια όλης της Θεσσαλονίκης.

Πέρα, βέβαια, από την εισροή κεφαλαίων κατά τη διάρκεια των επενδύσεων, θα βελτιωθεί και όλη η εικόνα της Δυτικής Θεσσαλονίκης, ενώ θα δημιουργηθούν δεκάδες χιλιάδες μόνιμες θέσεις εργασίας.

– Πόσο εφικτά είναι όλα αυτά κύριε Σιμόπουλε;

Απολύτως εφικτά. Όραμα, σχεδιασμός, μεθοδική δουλειά, υπομονή και επιμονή χρειάζεται και, κυρίως, συνεργασία  Κράτους , Περιφέρειας και Δήμων.

Το παράδειγμα των κόμβων της Δυτικής Περιφερειακής, της υπογειοποίησης της σιδηροδρομικής διάβασης στη Μενεμένη και των δεκάδων σχολικών αιθουσών που υλοποιήσαμε όταν ήμουν Γενικός Γραμματέας Δημοσίων Έργων δείχνει το δρόμο.

Η δραστηριοποίηση αυτή πρέπει να συνεχισθεί στον τομέα των υποδομών με έργα, όπως είναι η ανισοπεδοποίηση όλων των σιδηροδρομικών διαβάσεων, η ολοκλήρωση της οδικής σύνδεσης Οργανισμού Λιμένος Θεσσαλονίκης (Ο.Λ.Θ.) και Εγνατίας οδού, η αξιοποίηση της περιοχής των Λαχανοκήπων, η ανάπλαση της οδού Μοναστηρίου, και γενικά της Δυτικής Εισόδου της πόλης, η δημιουργία Σιδηροδρομικού Μουσείου στη Διαλογή και, κυρίως, η επέκταση του Μετρό αρχικά προς Σταυρούπολη και κατόπιν προς Αμπελοκήπους, Εύοσμο και Σίνδο.

Για τα περισσότερα από τα παραπάνω βάλαμε τις βάσεις, ώστε να δούμε να υλοποιούνται. Η σημερινή Κυβέρνηση, όμως, αλλά και οι επόμενες πρέπει να κατανοήσουν ότι το κράτος έχει συνέχεια και ότι πρέπει να ολοκληρώνεται ό, τι αρχίζει, ανεξάρτητα αν συμφωνεί κάποιος με αυτό ή όχι.