ΣΥΡΙΖΑ: Από το 4% στο 36% και πάλι αντίστροφα.
Η πολιτική περιλαμβάνει πάντα οικονομικά και κοινωνικά θέματα και, φυσικά, θέματα εξωτερικής πολιτικής.
Στην οικονομία ο Σύριζα, προσγειωμένος κυβερνητικά σε ένα φιλελεύθερο ευρωπαϊκό περιβάλλον που απαιτεί ισοσκελισμένους ή πλεονασματικούς προϋπολογισμούς, αναγκάζεται να πολιτεύεται σε πλήρη αντίθεση με τη φύση και την ψυχή του. Δεν μπορεί πλέον εύκολα να δανείζεται αφειδώς για να διατηρεί ένα αντιπαραγωγικό κράτος, έρμαιο των κομματικών του επιδιώξεων.
Στους δύο άλλους τομείς είναι ,όμως, απολύτως συνεπής με τις ιδρυτικές του αρχές, που κυριαρχούσαν στο ΣΥΡΙΖΑ της εποχής του 4%. Γι’ αυτό το λόγο δεν πρέπει να μας προκαλούν έκπληξη μια σειρά από ενέργειες, πολιτικές και απόψεις των Κυβερνητικών στελεχών.
Ο ΣΥΡΙΖΑ του 4%, που έμαθε να λειτουργεί μέσα από Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, προσηλωμένος στη λογική των Ανοικτών Συνόρων για όλους, έκανε τη χώρα ξέφραγο αμπέλι, όχι για τους πρόσφυγες που προστατεύονται από το διεθνές δίκαιο, αλλά για εκατοντάδες χιλιάδες οικονομικούς μετανάστες.
Με αφορμή το όνομα «Μακεδονία», που ο Υπουργός Μετανάστευσης ανέφερε πριν λίγες μέρες βγήκε κατόπιν ο ΣΥΡΙΖΑ του 4% και ουσιαστικά επιχειρηματολόγησε εναντίον της επίσημης ελληνικής θέσης για το θέμα, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον κ. Μπαλαούρα.
Ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ του 4%, δια του Υπουργού Παιδείας πίστευε και πιστεύει, στο όνομα του Διεθνισμού, ότι δεν υπήρξε γενοκτονία των Ποντίων, φοβάται στο μήνυμά του για την 25η Μαρτίου να αναφέρει τη λέξη Έθνος και μιλά για εθνική συλλογικότητα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ του 4% που κυβερνά σήμερα ήθελε και κατήργησε τις φυλακές υψίστης ασφαλείας για τους τρομοκράτες. Λογική ενέργεια άλλωστε για ορισμένους ανθρώπους, που υπερασπιζόταν τρομοκράτες στα δικαστήρια.
Ο κατάλογος είναι ατέλειωτος και περιλαμβάνει και τις απόψεις για την αριστεία ή την καριέρα, που δεν πρέπει να μας ξενίζουν. Διότι στην ψυχή του ΣΥΡΙΖΑ είναι έννοιες που απαιτούν συναγωνισμό, σε αντίθεση με την λογική τους η οποία τελικά οδηγεί σε προς τα κάτω ισοπέδωση. Προφανώς μια τέτοια αντίληψη των πραγμάτων δεν μπορεί, παραδείγματος χάριν, να μας οδηγήσει σε διεθνώς ανταγωνιστικά Πανεπιστήμια και είναι απολύτως φυσιολογικό να οδηγεί και σε ασφυξία τον ιδιωτικό τομέα της εκπαίδευσης.
Με απλά λόγια, μας κυβερνά ο ΣΥΡΙΖΑ του 4%, που αθροίζει ετερόκλητες δυνάμεις, με αιχμή κοινωνικά και εθνικά ζητήματα και εκμεταλλευόμενος την οικονομική κρίση έφτασε στο 36%.
Σήμερα, όμως, γίνεται φανερό ότι η Κυβέρνηση αν και ξεκίνησε από καλύτερο για την οικονομία σημείο, δεν τα καταφέρνει, αλλά ένα χρόνο μετά μας ξανα έφερε, όσον αφορά στην ανάγκη λήψης νέων μέτρων, στην αρχή της μνημονιακής περιόδου.
Έφτασε, όμως, η εποχή οι παγιδευμένοι από την κρίση πολίτες να απελευθερωθούν εκλογικά και ο ΣΥΡΙΖΑ να μείνει με όσους συμβαδίζουν μαζί του σε θέματα κοινωνικά και εθνικά. Δηλαδή, να ξαναγυρίσει στην εποχή του 4%.
Απαραίτητη προϋπόθεση ,όμως, γι’ αυτό αποτελεί η ενεργοποίηση των πολιτών, οι οποίοι κτυπημένοι από την κρίση δεν προσήλθαν στις κάλπες στις τελευταίες εκλογές.
Διαφορετικά το 4% μπορεί να γίνεται 15 ή 20% ή και ακόμη περισσότερο