Κατά τη διάρκεια της παρουσίας του πρωθυπουργού και όλης της Κυβέρνησης στηΘεσσαλονίκη, ακούσαμε και πάλι τα γνωστά ευχολόγια περί της προνομιακής θέσηςτης πόλης στον εθνικό αναπτυξιακό σχεδιασμό, διανθισμένα με τις υποσχέσεις γιατις αναγκαίες προς ολοκλήρωση παρεμβάσεις, ενώ σαν επιστροφή στο παρελθόν τηςεποχής Σημίτη, ακούσαμε να εξαγγέλλεται ένα εικοσαετές Master Plan για τηνυλοποίηση αυτών των παρεμβάσεων.
Δεν ακούσαμε όμως για την εφαρμογή κανενός άμεσου μέτρου, ικανού να αποκρούσειτις βλαβερές συνέπειες της οικονομικής κρίσης που χτυπά με ειδικό τρόπο τονΒορειοελλαδικό χώρο, ο οποίος είναι δομημένος οικονομικά και αναπτυξιακά πάνωσε συγκεκριμένους τομείς και είναι πάντα στενά συνδεδεμένος με την υπόλοιπηΒαλκανική και την ευρύτερη Νοτιοανατολική Ευρώπη.
Τέτοια μέτρα θα ήταν και:
– Η επιτάχυνση των διαδικασιών υλοποίησης της «Ζώνης καινοτομίαςΘεσσαλονίκης» με τη χωροθέτηση των δράσεών της και τη θεσμοθέτηση ειδικώνκινήτρων εγκατάστασης επιχειρήσεων νέας οικονομίας (ελληνικών και ξένων) σταόριά της.
– Η λήψη μέτρων ικανών να αυξήσουν την παραγωγικότητα του ΛιμένοςΘεσσαλονίκης και η εφαρμογή νέας τιμολογιακής πολιτικής που θα τον καταστήσειτον ανταγωνιστικότερο της περιοχής. Θα επανέλθει έτσι άμεσα στη διεθνή αγοράκαι θα επανακτήσει όσους πελάτες αποχώρησαν κατά τη διάρκεια της, ταραγμένηςαπό απεργίες και επεισόδια, περιόδου της προσπάθειας ιδιωτικοποίησης.
– Η αναθεώρηση του νόμου που απαγορεύει σε πολίτες εκτός της ΕυρωπαϊκήςΈνωσης να αγοράζουν ακίνητα σε παραμεθόριες περιοχές, παρέμβαση με άμεσααποτελέσματα στην ανάκαμψη της κατασκευαστικής δραστηριότητος. Στην κατεύθυνσηαυτή θα συμβάλει ιδιαίτερα το μεγάλο σχετικό ενδιαφέρον για αγορά εξοχικώνκατοικιών κυρίως από Ρώσους πολίτες
– Η ουσιαστική αποκέντρωση των διαδικασιών για εγκρίσεις επενδύσεωνυπαγομένων σε αναπτυξιακούς νόμους.
– Η λήψη μέτρων φορολογικής ελάφρυνσης, για τις δραστηριοποιούμενες στονάξονα του Μετρό Θεσσαλονίκης επιχειρήσεις, οι οποίες βλέπουν καθημερινά τοντζίρο τους να συρρικνώνεται.
Στα παραπάνω, προσθέτω την ανάγκη να μην υπάρχει καμία περίοδος κατά τηνοποία δεν θα λειτουργεί ο αναπτυξιακός νόμος, όπως συνέβη στο πρόσφατοπαρελθόν, διότι στο ΑΕΠ της Βορείου Ελλάδος η βιομηχανία-βιοτεχνία συμβάλλει μεποσοστό από 25 έως 40%.
Βεβαίως, παράλληλα με αυτές τις πρωτοβουλίες απαιτείται και οεπιχειρηματικός κόσμος της περιοχής να αρθεί και αυτός στο ύψος των περιστάσεωνκαι να εντοπίσει τις ευκαιρίες που θα αρχίσουν να αναδύονται μεσούσης τηςοικονομικής κρίσης, ενθυμούμενος ότι όποτε ρίσκαρε και αναπτύχθηκε, είχε πολύσυχνά επιτυχίες.
Δημοσίευση: Εφημερίδα FREE DAY (17-09-2010)
<!–[if gte mso 9]>