Στην αρχή της θητείας μου ως Αναπληρωτής Γραμματέας Παραγωγικών Τομέων τηςΝΔ, προσπαθούσα να ισορροπήσω ανάμεσα στην ιδιότητα του επιχειρηματία και τουανθρώπου που ασχολείται με την πολιτική. Πολύ σύντομα κατάλαβα ότι πρέπει νααντιμετωπίσω τα θέματα ως επιχειρηματίας, γιατί θεώρησα ότι μόνο έτσι θαμπορούσα να προσφέρω και στους δυο χώρους.

Βλέποντας, λοιπόν, τα πράγματα υπό αυτήν την οπτική, θεωρώ ότι η Πολιτείαοφείλει να ακολουθεί την επιχειρηματικότητα και όχι, όπως ακούμε από επίσημακυβερνητικά χείλη, η επιχειρηματικότητα να στηρίζει την Πολιτεία στην προσπάθειατης.

Ταυτόχρονα θεωρώ ότι η Πολιτεία πρέπει να μη νομοθετεί με τέτοιον τρόπο κατάτον οποίο, στην προσπάθεια της να προστατεύσει την κοινωνία από τη μη υγιήεπιχειρηματικότητα, βάζει προσχώματα, δημιουργώντας ουσιαστικά ένα ασφυκτικόπεριβάλλον σε όλο το φάσμα της επιχειρηματικότητας που από τη φύση του είναιυγιές.

Υπάρχει ελπίδα; Κατά τη γνώμη μου, ναι.

Πρέπει να επανεκκινήσει η οικονομία. Πρέπει να αλλάξει η πολιτική η οποία τατελευταία δυο χρόνια μας έχει επιβάλλει την ύφεση, την έλλειψη ανάπτυξης καιρευστότητας.

Έχουμε ρόλο εμείς;  Ναι, έχουμε. Γιατί με τον τρόπο που συνεχώςενεργούμε, είτε μέσω των επιμελητηριακών θεσμών ή όσοι από εμάς έχουμε θέσειςευθύνης, βλέπω ότι παράγονται  κάποια αποτελέσματα.

Ένα τέτοιο αποτέλεσμα είναι η πρόσφατη άρση των περιορισμών για αγοράεξοχικής κατοικίας από κατοίκους που δεν ανήκουν στην ΕΕ. Πρόκειται για μιαενέργεια η οποία προέκυψε μέσα από την πίεση του Εμπορικού και ΒιομηχανικούΕπιμελητηρίου Θεσσαλονίκης. Πρόσφατα, επίσης, ξεκίνησε η διαδικασία νααποκτήσει η Θεσσαλονίκη brand και να γίνει τουριστικός προορισμός.

Στην κατεύθυνση αυτή βοηθήσαμε και εμείς ως γραμματεία Παραγωγικών Τομέωντης ΝΔ, κάνοντας μια εκδήλωση και δείχνοντας το δρόμο.

Κλείνοντας θα υπενθυμίσω αυτό που είπε ο Λάο Τσε: Και η πιο δύσκολη αρχήξεκινά από ένα απλό βήμα