Οποιαδήποτε πόλη του κόσμου διέθετε, αντίστοιχο με αυτό της Θεσσαλονίκης παραλιακό μέτωπο και μάλιστα μέσα σε κόλπο θα είχε λύσει διαπαντός ένα σημαντικό τμήμα  του αναπτυξιακού της προβλήματος, με χωροθετήσεις δράσεων , οι οποίες θα αποτελούσαν πόλους έλξεως επενδύσεων και τουρισμού.

Στην πόλη μας, όμως,  όπως άλλωστε συμβαίνει συχνά, έχουμε σήμερα  διαφορετικές απόψεις στα όρια της αντιπαράθεσης, για την χωροθέτηση Μαρίνας (Καταφύγιο Τουριστικών Σκαφών) στο Ποσειδώνιο, στο όνομα του Ναυτικού Ομίλου Ανοιχτής Θάλασσας.

Μια χωροθέτηση, η οποία πραγματοποιήθηκε μετά από προσπάθεια τριών χρόνων με σκοπό να ξεπερασθούν μεγάλα γραφειοκρατικά εμπόδια, αλλά και να υπάρξουν εγκρίσεις από το Υπουργείο Πολιτισμού, διότι εκεί βρίσκεται ο Κελλάρειος Κόλπος των Βυζαντινών και από την ΕΤΑΔ για τις χερσαίες εγκαταστάσεις.

Ένας λοιπόν σκουπιδότοπος μπορεί να μετατραπεί σε χώρο ψυχαγωγίας για τους Θεσσαλονικείς και σε πόλο προσέλκυσης ιδιωτικών επενδύσεων.

Ποια είναι όμως τα αντεπιχειρήματα στη χωροθέτηση; Δύο κυρίως.  Το πρώτο η ημερομηνία έγκρισης της χωροθέτησης που έγινε  στο τέλος της προηγούμενης διακυβέρνησης και το δεύτερο ότι η άδεια για τη χωροθέτηση δόθηκε στον Ν.Ο.Α.Θ., ο οποίος αν και όμιλος αποτελείται από ιδιώτες.

Για την ουσία καμία συζήτηση.

Και η ουσία βρίσκεται στην ανάγκη που έχει η πόλη να αναπτύξει, μέσω και τέτοιων χωροθετήσεων το παραλιακό της μέτωπο.  Πρέπει σε μερικά χρόνια να φτάσουμε στο σημείο να γίνονται διεθνείς αγώνες στο Θερμαϊκό και να κρύβεται το γαλάζιο της θάλασσας από τα πανιά των ιστιοπλοϊκών.

Απόψεις τις οποίες, βέβαια, δεν έχω απαίτηση να ασπασθούν διάφοροι θιασιώτες του κρατισμού μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο, οι οποίοι βλέπουν καχύποπτα κάθε δράση που περιέχει και ιδιωτική πρωτοβουλία.

Ευτυχώς και μάλιστα προς μεγάλη μου έκπληξη θετική άποψη για τη χωροθέτηση εξέφρασε μέσα στο Δημοτικό συμβούλιο ο κ. Μπουτάρης.

Τέλος, πιστεύω ότι αν στην διαδικασία αξιοποίησης της άδειας χωροθέτησης, συμφωνήσει ο Ν.Ο.Α.Θ. να συμμετέχει και θεσμικά ο Δήμος Θεσσαλονίκης, θα αφαιρεθούν και όλα τα επιχειρήματα όσων στέκονται κριτικά απέναντι στη συγκεκριμένη δράση.

Πάντα υπάρχουν λύσεις, αρκεί τα θέματα να μελετώνται σε βάθος και να μην γίνεται πολιτική τους εκμετάλλευσης με  ατάκες  και  αφορισμούς.