Με τίμησε προχθές η διαδικτυακή εκδοχή της Εφημερίδας των Συντακτών , αναλαμβάνοντας να απαντήσει στη κριτική μου στη κ. Νοτοπούλου τη διευθύντρια του Πρωθυπουργικού Γραφείου στην Θεσσαλονίκη, η οποία ανήρτησε την Πρωτομαγιά την εικόνα ενός ανδρικού χεριού που σπρώχνει το κεφάλι μιας καθαρίστριας μέσα σε έναν κουβά.

Μάλιστα ο συντάκτης έλαβε μέρος και στο «σήριαλ» μετρό Θεσσαλονίκης-αρχαία που παίζουν ακατάπαυστα τα υπουργεία Υποδομών, Πολιτισμού και η Αττικό Μετρό. Του προτείνω, αρχικά, να αναζητήσει απαντήσεις για το θέμα αυτό σε όλες τις δημόσιες παρεμβάσεις μου τα τελευταία χρόνια και παράλληλα να ετοιμάζεται για το ρεπορτάζ που θα αναγκασθεί να κάνει μετά το 2019 με τίτλο «Ούτε μετρό ούτε αρχαία».

Επειδή, τέλος, κάνει λόγο για άδεια κανάτια, καλό θα ήταν η συζήτηση να περιστραφεί και γύρω από παρόμοιους με της κ. Νοτοπούλου “κενούς κουβάδες”.
Κυριολεκτικά, μάλιστα, γιατί η ίδια προσελήφθη ως καθαρίστρια στο δήμο Θεσσαλονίκης και «μετανάστευσε» σε γραφείο τύπου.

Μεταφορικά ,επιπρόσθετα ,για τα ανύπαρκτα πεπραγμένα της «ντάτσας» του Πρωθυπουργού στην Θεσσαλονίκη, είτε στην χειμερινή τοποθεσία της εντός του Διοικητηρίου, είτε και στην θερινή στο Παλατάκι που προτάθηκε στη κ. Νοτοπούλου, όπως ο συντάκτης παραδέχθηκε, αλλά η ίδια αρνήθηκε.

Ο κουβάς και τα έργα της κ. Νοτοπούλου: κύλησε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι.