Απέφυγα να ασχοληθώ με το τρόπο με τον οποίο η κ.Νοτοπούλου έγινε μέλος της κυβέρνησης του κ.Τσίπρα.

Επιθυμώ να την κρίνω πολιτικά.

Παραθέτω, λοιπόν, παρακάτω σημεία της δήλωσής της για την χθεσινή επέτειο του ολοκαυτώματος στο Χορτιάτη.

Εύκολα θα καταλάβουμε ότι αποτελεί την επιτομή του Συριζαίου πολιτικού που θεωρεί πως η διοίκηση συνδυάζεται με βαθυστόχαστες, θεωρητικά φιλολαϊκές, θολοκουλτουριάρικες διατυπώσεις, χωρίς δια ταύτα, σίγουρα χωρίς παραγωγή έργου και τελικά αρκετές φορές με αντιλαϊκά αποτελέσματα. Επίσης, ο τρόπος που εκφράζεται κάποιος αντικατοπτρίζει και την εκ μέρους του πρακτική η όχι προσέγγιση των θεμάτων και κατ’ επέκταση τη δυνατότητα να βρει λύσεις σε προβλήματα.

Θαυμάστε την:

«Εβδομήντα τέσσερα χρόνια μετά, με πρόθεση απόδοσης τιμής(!) σε εκείνους τους νεκρούς διαπιστώνουμε ότι η κρίση των ιδεολογικών αξιών παράλληλα με την κοινωνικοοικονομική κρίση, η βαθιά υποκριτική εξίσωση των «άκρων» αποτελούν πολιτικά χαρακτηριστικά των αντιδραστικών κοινωνικών δυνάμεων και επανεμφανίζονται δυναμικά (εννοεί, με μπαρούφες, την άνοδο της Χρυσής Αυγής φαντάζομαι)….Εβδομήντα τέσσερα χρόνια μετά δεν τιμούμε μόνο με εκδηλώσεις. Καλούμε τη νέα γενιά να μην απορρίψει τον κόσμο συνολικά κι άκριτα (ποιός της είπε ότι όλοι οι νέοι το κάνουν; Μάλλον επηρεάζεται από τμήμα της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ και τους μπαχαλάκηδες). Την καλούμε να πάρουμε μαζί τη σκυτάλη του αγώνα για μια δίκαιη κοινωνία (που να εξηγώ τώρα στην ίδια και τον κ.Τσίπρα ότι όσες κυβερνήσεις και καθεστώτα έβαλαν στόχο να επιτύχουν την δίκαιη κοινωνία, απλώς κατάφεραν να την φτωχοποιήσουν). Να συνειδητοποιήσουμε την έλλογη(!) ανάγκη για την περιφρούρηση και ενδυνάμωση των δημοκρατικών θεσμών (αυτό το έλλογη ανάγκη με πέθανε). Ας γυρίσουμε την πλάτη σε φωνές που μιλάνε για άσκηση της πολιτικής με βία και πόλεμο(!) (ποιούς εννοεί; τρέμε Κλαούζεβιτς).Οι νέοι άνθρωποι και όλοι οι σκεπτόμενοι πολίτες (όπως οι σύντροφοι της;) να διατηρήσουμε τη συλλογική μνήμη και να συμβάλλουμε στην εξεύρεση ιδεών(!) και λύσεων για μια καλύτερη κοινωνία, κατέχοντας(!) την ιστορία (όπως πάλι οι σύντροφοι της την προσεγγίζουν;) αντλώντας διδάγματα από αυτήν».

Σίγουρα τρέμουν όλοι οι κορυφαίοι της πολιτικής επιστήμης.

Τα θαυμαστικά είναι δικά μου όπως και οι φράσεις εντός παρενθέσεων.

Τέλος, προβλέπω να «πιάνω στασίδι» μαζί της.