Πεδίο δόξης λαμπρό για κριτική  βρίσκω, πλέον, στο πρόσωπο της κυρίας Νοτοπούλου, της προσωπικής επιλογής  του Πρωθυπουργού για την θέση της υφυπουργού Μακεδονίας-Θράκης.

Αντικείμενο σημερινό αποτελεί ένα άρθρο της στο myportal με τίτλο «Η Θεσσαλονίκη στην αυγή της νέας εποχής», που ουσιαστικά θα μπορούσε να ονομάζεται «Η Θεσσαλονίκη στο λυκόφως της εποχής ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ».

Κατέβαλα μεγάλη προσπάθεια και τα κατάφερα να μην ασχοληθώ με τις ελληνικούρες π.χ  «κάνει το τόλμημα», «για να υποδεχθεί ιστορικές εισροές» και «η Θεσσαλονίκη υπέχει» και να ασχοληθώ με την ουσία του κειμένου που είναι θολοκουλτουριάρκο χωρίς δια ταύτα, χωρίς ουσιαστικές προτάσεις και γενικά ένα κείμενο, πλήρης απόδειξη της κυβερνητικής αδυναμίας να σχεδιάσει και να υλοποιήσει.

Συγκεκριμένα αναφέρει (οι παρενθέσεις δικές μου):

«Ο ρόλος της Θεσσαλονίκης άλλαξε. Η Θεσσαλονίκη κάνει το τόλμημα, περνάει σε νέα εποχή. Η Θεσσαλονίκη της νέας εποχής μπορεί πλέον να ανταποκριθεί με αξιώσεις στις απαιτήσεις των καιρών αλλά και των ανθρώπων της. Στις ανάγκες και τα όνειρα τους.»

 (Πως και πότε;)

«η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δίνει τη μάχη της αναβάθμισης του στρατηγικού ρόλου της Θεσσαλονίκης στα Βαλκάνια και την Ευρώπη»

(Μάλλον για υποβάθμιση πρόκειται)

«Και οι αλλαγές είναι ήδη εμφανείς και άρα ενθαρρυντικές.»

(Οι εμφανείς αλλαγές είναι πάντα ενθαρρυντικές;)

«Από το ρόλο στον οποίο της προσέδωσαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις ως ‘συμπρωτεύουσα’, σε μια ουσιαστικά προσπάθεια αντιπερισπασμού – συνάμα όμως υποβιβασμού και εσωστρέφειας -, που την καθήλωσε, την έπνιξε κυριολεκτικά, η Θεσσαλονίκη αποκτά πρωταγωνιστικό και καθοριστικό ρόλο στα Βαλκάνια.»

(Ορισμένα παραδείγματα σε σχέση με τις προηγούμενες κυβερνήσεις;)

«σημαίνοντας τον μετασχηματισμό της περιοχής σε διαμετακομιστικό κόμβο και πύλη εισόδου για ολόκληρη την Ευρώπη.»

(Έγινε από τις προηγούμενες κυβερνήσεις)

«Σημαντικό στοιχείο για την ανάταξη του γεωστρατηγικού ρόλου διαδραματίζει η προσεκτική προώθηση ενός ολιστικού σχεδιασμού για ανάπτυξη του ευρύτερου συστήματος μεταφορικών «

(Έγινε από την κυβέρνηση Σαμαρά αλλά ξεκίνησε η υλοποίηση του με δύο χρόνια καθυστέρηση)

«και ενεργειακών υποδομών»

(όπως ο ΤΑΠ της κυβέρνησης Σαμαρά)

«Η ολοκλήρωση των βασικών μεταφορικών υποδομών, η ανάπτυξη του εμπορευματικού κέντρου, σε συνδυασμό με την έναρξη σχεδιασμού των νέων μεγάλων έργων, δημιουργούν υψηλές προσδοκίες.»

(ποια είναι τα νέα έργα; Δεν υπάρχουν δημοπρατήσεις) 

«Ο κυβερνητικός σχεδιασμός εξελίσσεται ομαλά και σύμφωνα με το προβλεπόμενο χρονοδιάγραμμα, ανταποκρινόμενος στις μεταβαλλόμενες συνθήκες σχεδιασμού.»

(ποιο είναι το προβλεπόμενο χρονοδιάγραμμα;)

«Ίδρυση ΤΟΜΥ στις πιο υποβαθμισμένες περιοχές, δωρεάν μετακίνηση ανέργων,»

(μεταναστών, τζαμπατζήδων με σαφή απαξίωση του ΟΑΣΘ)

«Προχωρήσαμε στην απόδοση των πρώην στρατοπέδων στις τοπικές κοινωνίες. Τούτο διότι ως οι μόνοι αδόμητοι χώροι αποτελούν την επόμενη μέρα για την Θεσσαλονίκη. Και δεν είναι μόνο η απόδοση ως διοικητική ή διαπραγματευτική πράξη, αλλά η έμπρακτη και συνεχής προσπάθεια ολοκλήρωσης μιας σύνθετης, πολυπαραγοντικής και επίπονης διαδικασίας, που απαιτεί γενναίες αποφάσεις εξασφάλισης της βιωσιμότητας των μελλοντικών χρήσεων.»

(Πως εξασφαλίζεται;) 

«Όλες αυτές οι διαπιστώσεις συνιστούν προσεγγίσεις ενός συνολικού ζητήματος που θα πρέπει πρωτίστως να οριοθετηθεί και τούτο δεν είναι άλλο από το μέλλον της πόλης και την θέση της στο εθνικό και διεθνές ‘γίγνεσθαι’. Το πλέον σημαντικό ωστόσο είναι να διαμορφωθούν οι συνθήκες για την ανάδειξη του ‘προσωπικού’, που θα οραματιστεί, θα σχεδιάσει και θα υλοποιήσει, προσθέτοντας στην ‘εξίσωση’ πρωτότυπες, ‘εξωσυμβατικές’ αλλά ουσιαστικές ιδέες σχεδιασμού.»

(Ας μας πει μερικές και ας κατονομάσει τα πρόσωπα)

«Η χρονική συγκυρία για τη Θεσσαλονίκη δείχνει και είναι – ως αποτέλεσμα συστηματικής και στοχευμένης προσπάθειας – εξαιρετική. Στην αυγή της νέα εποχής, η πόλη αλλάζει, και αυτή είναι μια περίπλοκη διαδικασία που απαιτεί πολλούς παίκτες, κυρίως όμως, απαιτεί συνεννόηση και συνεργασία. Όπου υπάρχει, όλοι αποδίδουμε τα μέγιστα. Όπου δεν υπάρχει, μένει το έργο πίσω και αυτό είναι σε βάρος των πολιτών. Το βέβαιο είναι ότι γίνεται συστηματική και συντονισμένη προσπάθεια η Θεσσαλονίκη να υπερβεί τον εαυτό της. Σε πείσμα πολλών η πόλη μας αναστοχάζεται, τολμά και θέλει να παραμείνει ανοικτή, δημιουργική, εμπνευσμένη και λαμπερή από το φως των ανθρώπων της.»

(χωρίς σχόλια για να καταλάβει ο αναγνώστης σε τι χέρια έχουμε πέσει)

Με απλά λόγια, πρόκειται για ένα κείμενο αμπελοφιλοσοφικό που δεν έχει καμία σχέση με σχεδιασμό, μέθοδο και υλοποίηση.