Βιώσιμη ανάπτυξη, branding, Μητροπολιτική διαχείριση, παραχώρηση δραστηριοτήτων σε ιδιώτες με θεσμικό και εποπτικό έλεγχο από το κράτος, ΣΔΙΤ, έσοδα για τις τοπικές κοινωνίες, διευκόλυνση των αδειοδοτήσεων κτλ.

Έννοιες άγνωστες όταν τις χρησιμοποιούμε στην περίπτωση του παράκτιου μετώπου της Θεσσαλονίκης, ενός θαλάσσιου μετώπου από το Δέλτα του Αξιού έως την Επανομή και αποτελεί τον αναξιοποίητο πλουτοπαραγωγικό πόρο της πόλης.

Σήμερα πρόκειται για μια περιοχή που έχει μια παραλία στα όρια του Δήμου Θεσσαλονίκης μόνο για περίπατο, το δυτικό μέτωπο μετά το λιμάνι εστία μόλυνσης, την περιοχή του ανατολικού κόλπου σε καλύτερη κατάσταση, αλλά όχι σύμφωνα με τις δυνατότητές της και το παραλιακό μέτωπο της Καλαμαριάς σε εγκατάλειψη. Δηλαδή τη Ριβιέρα της Βαλκανικής σε εγκατάλειψη…

Στο θαλάσσιο μέτωπο οφείλουμε να αυξήσουμε την οικονομική δραστηριότητα με προσέλκυση επενδύσεων δημοσίων, αλλά και ιδιωτικών, κυρίως ιδιωτικών, κατανοώντας ότι το μοντέλο ανάπτυξης το οποίο βασίζεται σε στρατηγικά πλαίσια που εκπονούνται από το κέντρο και απευθύνονται στην περιφέρεια, δεν μπορεί να αποδώσει.

Επιπλέον, οι φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης, με μία συνεχή προσπάθεια, οφείλουν να άρουν όλα τα αντικίνητρα, τα οποία θέτουν τόσο η κεντρική εξουσία όσο και τα κάθε λογής τοπικά συμφέροντα.

Μαρίνες, πλωτές υποδομές αναψυχής και διεθνείς αθλητικές δράσεις και όλα αυτά με σεβασμό στο περιβάλλον και στην ανάγκη των κατοίκων της πόλης να διατηρήσουν την «διέξοδο» τους προς την θάλασσα, έχουν βρει εφαρμογή εδώ και πολλές δεκαετίες σε άλλα αστικά κέντρα του εξωτερικού με θαλάσσιο μέτωπο και μάλιστα λιγότερο ευρύ από αυτό της Θεσσαλονίκης.

Η «αραχνιασμένη» προοπτική δημιουργίας αστικής θαλάσσιας συγκοινωνίας δυστυχώς καρκινοβατεί, παρόλο που ως Γενικός Γραμματέας Δημοσίων Έργων, προώθησα τις σχετικές μελέτες για να μπορέσει το έργο να φτάσει στην γραμμή της αφετηρίας.

Στο πλαίσιο αυτό, προτείνω τη σύσταση ανώνυμης εταιρείας ελεγχόμενης από το δημόσιο, όπου στο διοικητικό συμβούλιο μπορούν να συμμετέχουν και εκπρόσωποι δήμων, η οποία θα αναλάβει τον ενιαίο σχεδιασμό και την προώθηση της αξιοποίησης (και με ιδιωτικά κεφάλαια) όλου του θαλάσσιου μετώπου της Θεσσαλονίκης. Πρότυπο είναι η «Αττικό Παράκτιο Μέτωπο Α.Ε.», την οποία, όμως, κατήργησε η σημερινή κυβέρνηση.

Μεγάλες προοπτικές ανάπτυξης έχει και το δυτικό θαλάσσιο μέτωπο της Θεσσαλονίκης. Θα μπορούσε να ιδρυθεί εταιρεία με την επωνυμία «Παράκτιο Μέτωπο Δυτικού Θερμαϊκού Α.Ε.», κατά τα πρότυπα της «Παράκτιο Αττικό Μέτωπο Α.Ε.». Αυτή η εταιρεία, με τη συνεργασία των δημάρχων της Δυτικής Θεσσαλονίκης και τη στήριξη των φορέων της Θεσσαλονίκης, θα προσελκύσει σε πρώτη φάση μελέτες, είτε με ιδιωτική, είτε με κρατική, είτε με ευρωπαϊκή χρηματοδότηση και σε μια επόμενη φάση, εφόσον είναι έτοιμες και οι μελέτες, θα μπορούν να δημοπρατούνται τα σχετικά έργα. Μόνο έτσι μπορεί να ανατραπεί το σημερινό σκηνικό μόλυνσης και υπανάπτυξης στο δυτικό παράκτιο μέτωπο, με σχέδιο και πρόγραμμα.

Μία μεγάλη μεταρρύθμιση που πρέπει να προωθήσει η ΝΔ είναι και η απλοποίηση της αδειοδότησης για μαρίνες. Σήμερα εμπλέκονται πολλά Υπουργεία, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται ομάδες που ασχολούνται μέχρι και με την «κυματική διείσδυση», ακόμη και εκεί που δεν χρειάζεται (π.χ. παραλία Θεσσαλονίκης), εμπλέκεται επίσης η ΕΤΑΔ, το ΤΑΙΠΕΔ και βέβαια κάθε λογής τοπικά συμφέροντα. Αυτή η κατάσταση πρέπει να αλλάξει και η κυβέρνηση της ΝΔ έχει και την βούληση και το σχέδιο να το κάνει πράξη.