Κυρίες και Κύριοι,

Χωρίς καμία αμφιβολία οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει σήμερα μία οικογένεια στην Ελλάδα είναι πολλαπλές και σύνθετες.
Από το 2011 και μετά, για πρώτη φορά από τότε που υπάρχουν στοιχεία, ο πληθυσμός της Ελλάδας μειώνεται.

Σύμφωνα με τις προβολές πρόσφατης έρευνας, μέχρι το 2050 θα είμαστε λιγότεροι (8,8 εκατομμύρια, σύμφωνα με το μεσαίο σενάριο) και γηραιότεροι (το 1/3 του πληθυσμού θα είναι άνω των 65 ετών, από 1/5 σήμερα).

Σήμερα οι οικογένειες γίνονται μικρότερες. Οι μονομελείς και οι μονογονεϊκές οικογένειες αυξάνονται. Λίγα ζευγάρια συμβιώνουν και περισσότερες γυναίκες αποφασίζουν να μην κάνουν καθόλου παιδιά, από ό,τι στο παρελθόν.
Η μέση ηλικία των γυναικών όταν αποκτούν το πρώτο τους παιδί αυξάνεται, ενώ αυξάνεται και η μέση ηλικία του πρώτου γάμου, μειώνονται οι γάμοι και αυξάνονται τα διαζύγια.

Μέσα στην κρίση, η αύξηση της ανεργίας και η οικονομική αβεβαιότητα οδήγησαν τα ζευγάρια στο να καθυστερούν την απόκτηση του πρώτου παιδιού και στο να αναβάλλουν την απόκτηση δεύτερου ή τρίτου παιδιού.

Η αναζήτηση και η αξιοποίηση των ευκαιριών απασχόλησης και για τα δύο φύλα δεν συνοδεύτηκε από την ανάπτυξη επαρκών παροχών, καθώς και δομών και υπηρεσιών του κοινωνικού κράτους για τη στήριξη της οικογένειας.

Το αποτέλεσμα;

Οι Ελληνίδες κάνουν πολύ λίγα παιδιά.
Στο σημείο αυτό χρειάζεται να εξετάσουμε εάν είχαμε μέχρι πρότινος οικογενειακή πολιτική στην Ελλάδα.

Είναι γεγονός, ότι τις τελευταίες δεκαετίες παρατηρείται μια αλλαγή στη μορφή της παραδοσιακής οικογένειας, σε όλες τις ανεπτυγμένες κοινωνίες, με τάσεις αύξησης των μονογονεϊκών, λεγομένων οικογενειών.

Στην Ελλάδα διαπιστώνεται, ότι ο αριθμός των μονογονεïκών οικογενειών ανέρχεται σε 200.000.

Τα δε διαζύγια ανήλθαν, τα τελευταία 40 χρόνια, από 1/17 σε 1/5 με τάση συνεχώς αυξητική.

Η οικογένεια δεν είναι πλέον παραγωγική μονάδα και το κάθε μέλος της απασχολείται σε ξεχωριστή εργασία αποκτώντας έτσι προσωπική και οικονομική ανεξαρτησία.
Η ΝΔ τόσο προεκλογικά, όσο και από τη στιγμή που έγινε κυβέρνηση, παρουσίασε και ήδη υλοποιεί ένα Εθνικό Σχέδιο για την αντιμετώπιση των αρνητικών δημογραφικών τάσεων και την υιοθέτηση κινήτρων και διευκολύνσεων, ώστε να μπορούν οι οικογένειες να μεγαλώσουν τα παιδιά τους με αξιοπρέπεια.

Στο πλαίσιο αυτό, η στήριξη των νέων οικογενειών και των εργαζόμενων γονέων είναι απόλυτη προτεραιότητα για την κυβέρνηση και μεταξύ άλλων έχουμε προβλέψει τα εξής:

* Καθιέρωση επιδόματος 2.000 ευρώ για κάθε παιδί που γεννιέται

* Αύξηση του ορίου του αφορολόγητου κατά 1.000 ευρώ για κάθε παιδί.

* Επαναφορά των επιδομάτων για τις τρίτεκνες και πολύτεκνες οικογένειες στο επίπεδο πριν από τις μειώσεις του 2018.

* Δέσμευση πως κανένα παιδί δεν θα μείνει εκτός παιδικού σταθμού. Κάθε οικογένεια που το παιδί της δεν θα βρει θέση σε παιδικό σταθμό θα λαμβάνει κουπόνι ύψους 180 € για 10 μήνες το χρόνο ώστε να επιλέγει εκείνη το σταθμό που θα προτιμά.

* Επέκταση του ωραρίου των παιδικών σταθμών και ενίσχυση του ολοήμερου σχολείου που λειτουργεί μέχρι τις 18:00 με πρόγραμμα δραστηριοτήτων και μελέτης ώστε το πρόγραμμα των παιδιών να εναρμονίζεται καλύτερα με τις ανάγκες των εργαζόμενων γονέων

* Ειδικά προγράμματα κατάρτισης όσων επιστρέφουν στην εργασία μετά από διακοπή για ανατροφή τέκνων.

Κλείνοντας αυτή την τοποθέτηση μου, θα ήθελα να ευχαριστήσω τους διοργανωτές που με κάλεσαν για να προλογίσω την εκδήλωση και να ευχηθώ καλή επιτυχία.