Να τολμήσουμε κι άλλο

Κύριε Σιμόπουλε, τι κέρδισε η Ελλάδα από τη συνάντηση του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Ντόναλντ Τραμπ;

Κυρίως θέσαμε τα θέματα τα οποία είναι στην κορυφή του ενδιαφέροντός μας και μάλιστα δημόσια ο κ. Μητσοτάκης έθεσε το θέμα της παράνομης συμφωνίας Τουρκίας – Λιβύης. Η συζήτηση για την αγορά των F-35 κινείται επίσης σε μια θετική κατεύθυνση.

Ταυτόχρονα όπως είναι φυσιολογικό συζητήθηκαν και άλλα θέματα κεκλεισμένων των θυρών, τα οποία δεν δημοσιοποιούνται.

Εν πάση περιπτώσει επιβεβαιώθηκε η στενή στρατηγική σχέση των δύο πλευρών και η δυνατότητα περαιτέρω ενίσχυσής τους.

Τέλος, η δήλωση ότι οι ΗΠΑ εγγυώνται την ασφάλεια της χώρας μας αποτελεί ένα ακόμη επιστέγασμα των συναντήσεων του πρωθυπουργού με αμερικανούς αξιωματούχους.

Έχασε κάτι; Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ μιλά για φιάσκο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ σε μια προσπάθεια να κάνει φθηνή αντιπολίτευση, ελλείψει πεδίου στα εσωτερικά, δυστυχώς, επέλεξε τα εξωτερικά θέματα ως πεδίο αντιπαράθεσης. Το έκανε μάλιστα ενώ ο πρωθυπουργός σχεδόν ήταν ακόμη στο Λευκό Οίκο, στηριζόμενος όχι στην ουσία, αλλά καθαρά στην επικοινωνία.

Προσέξτε,  υπάρχουν πληροφορίες ότι δε θα υπερψηφίσει την σύμβαση για αμυντική συνεργασία με τις ΗΠΑ, την οποία ως κυβέρνηση προετοίμασε. Ισχυρίζονται ότι άλλαξαν τα δεδομένα, όπως ακριβώς έκαναν και με τις συμβάσεις για την εξόρυξη υδρογονανθράκων.

Δεν αλλάζουν δυστυχώς την τακτική τους στο ΣΥΡΙΖΑ

Ενστερνίζεστε τους προβληματισμούς που έχει εκφράσει και ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής για το ότι ο παραδοσιακός μας σύμμαχος που είναι οι ΗΠΑ έχει γίνει πλέον απρόβλεπτος και κινείται πια πολύ κοντά στον Ταγίπ Ερντογάν; Πως θα βλέπατε ένα περαιτέρω άνοιγμα της χώρας προς τη Ρωσία και την Κίνα;

Η άποψη αυτή είναι γενικότερη και βασίζεται κυρίως στην συμπεριφορά του Προέδρου των ΗΠΑ στην πρόσφατη Συριακή κρίση. Ακόμη δεν μπορεί κανείς να υποβαθμίσει τη σχέση, την οποία έχει αναπτύξει η Τουρκία με την Ρωσία και το Ιράν. Φυσικά εμείς πρέπει να ενισχύσουμε το πλέγμα των σχέσεών μας με τη Ρωσία και τη Κίνα, υπολογίζοντας πάντα τους συσχετισμούς δυνάμεων. Πάντα ,όμως, ο «ατλαντισμός» πρέπει να παραμένει στην προμετωπίδα της εξωτερικής μας πολιτικής.

Συμπληρώθηκαν πλέον έξη μήνες της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Πως θα την βαθμολογούσατε;

Δεν χρειάζεται να βαθμολογήσω την κυβέρνηση κύριε Οικονόμου. Τη βαθμολογούν οι πολίτες και μάλιστα η μεγάλη τους πλειοψηφία με καλό βαθμό. Δεν είναι μικρό πράγμα να έχει ήδη ψηφίσει η Βουλή 32 νομοσχέδια και όλα μέσα στο πνεύμα των προεκλογικών μας δεσμεύσεων. Ρυθμίσεις για μείωση των φόρων, ενίσχυση της επιχειρηματικότητας, στήριξη της ΔΕΗ και της επέκτασης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, επαναφορά της κανονικότητας στα Πανεπιστήμια και στήριξη των σωμάτων ασφαλείας δημιουργούν την αίσθηση στους πολίτες ότι κάτι αλλάζει.

Πολλοί λένε ότι δεν έχει ανοίξει ακόμη τα μεγάλα θέματα του εκσυγχρονισμού του κράτους και ότι αν οι τολμηρές κινήσεις δε γίνουν στην αρχή της θητείας της θα παραπεμφθούν στις καλένδες. Συμφωνείτε;

Τολμηρές κινήσεις γίνονται αλλά πρέπει να γίνουν και άλλες. Η καταγραφή των συνδικαλιστικών οργανώσεων, η ηλεκτρονική ψηφοφορία σε αυτές, ο περιορισμός των διαδηλώσεων ανάλογα με το μέγεθός τους, αλλά και κινήσεις ιδιωτικοποίησης όπως είναι της ΔΕΔΔΗΕ και της ΔΕΠΑ είναι σημαντικές.

Προσωπικά θα επιθυμούσα να προχωρήσουμε παραδείγματος χάρη στην απελευθέρωση των αστικών συγκοινωνιών και στην εκχώρηση εσόδων από το κράτος στους δήμους ώστε να αποκτήσουν οικονομική αυτοτέλεια, αλλά ταυτόχρονα και πλήρη ευθύνη απέναντι στους δημότες για την οικονομική διαχείριση αυτών των πόρων.

Πάντως μπουλντόζες στο Ελληνικό που αποτελεί τη ναυαρχίδα των ιδιωτικοποιήσεων της κυβέρνησης δεν έχουν μπει. Γιατί;

Στο Ελληνικό προχώρησαν πολλά διαδικαστικά θέματα και τώρα πρόσφατα έγινε μια πολύ μεγάλη αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου του επενδυτή.

Απομένει η υπογραφή της σύμβασης για το καζίνο ώστε να δούμε και τις περιβόητες μπουλντόζες.

Το πρώτο μεγάλο πολιτικό στοίχημα  της χρονιάς είναι η εκλογή του νέου προέδρου της ΝΔ. Ποια είναι η δική σας τοποθέτηση; Και γιατί η ΝΔ ενώ έχει ένα δικό της πρόσωπο όπως είναι ο Προκόπης Παυλόπουλος που μάλιστα θα εκλεγόταν πανηγυρικά κάνει δεύτερες σκέψεις;

Η επιλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας αποτελεί αποκλειστικό προνόμιο του Πρωθυπουργού και της συμπολίτευσης. Πραγματικά απορώ με ποια λογική προτείνει πρόσωπο ο ΣΥΡΙΖΑ. Κανονικά έπρεπε να περιμένει την ΝΔ και μετά να υπερψηφίσει ή να καταψηφίσει.

Επίσης αδυνατώ να καταλάβω και την εμμονή του ΚΙΝΑΛ να προταθεί πρόσωπο από την κεντροαριστερά. Πρέπει να προταθεί πρόσωπο από οποιοδήποτε πλευρά του πολιτικού φάσματος το οποίο να μπορεί να ενώνει κατά το δυνατόν την κοινωνία και όχι αναγκαστικά τα κοινοβουλευτικά κόμματα που λογικό είναι να κάνουν επιλογές με βάση την πολιτική στρατηγική τους.

Επίσης δεν κατανοώ γιατί πρέπει να είναι γυναίκα όπως κάποιες πλευρές διατείνονται. Άντρας ή γυναίκα δεν έχει σημασία. Σημασία έχει να μπορεί να παίζει το συνταγματικό του ρόλο και να συνδράμει την κυβέρνηση σε θέματα εξωτερικής πολιτικής.

Σε ονοματολογία προφανώς δεν θα μπω.

Και κάτι για τη Θεσσαλονίκη: Υπάρχει η αίσθηση ότι η σημερινή ηγεσία της ΝΔ δεν έχει  πιάσει ακόμη το σφυγμό της πόλης και του κόμματος. Θυμίζω τις τρεις αλλαγές στον πρόεδρο της Διοικούσας και την ήττα ύστερα από πρωτοφανή πολυδιάσπαση στον δήμο Θεσσαλονίκης. Συμμερίζεστε αυτήν την αίσθηση; Μήπως χρειάζονται αλλαγές στο κόμμα;

Στη Θεσσαλονίκη ανέκαθεν οι θέσεις – αξιώματα είτε δημόσια είτε κομματικά ήταν πολύ λιγότερες από τους ενδιαφερομένους με αποτέλεσμα να υπάρχουν προστριβές και γκρίνια.

Στο δήμο πάντως, έστω και μετά από την πολυδιάσπαση καταλήξαμε να έχουμε δήμαρχο μέλος του κόμματος μας. Άρα στον τομέα αυτό είχαμε αίσιο τέλος.

Προσωπικά δεν πιστεύω ότι με οποιεσδήποτε αλλαγές στο κόμμα στη Θεσσαλονίκη θα λείψουν οι γκρίνιες και οι τριβές. Μη ξεχνάμε άλλωστε ότι η ΝΔ πάντα ήταν ένας οργανισμός του οποίο η δύναμη βρίσκεται στους βουλευτές του. Είμαστε δηλαδή βουλευτοκεντρικό κόμμα για να το πω απλούστερα. 

Kαι κάτι τελευταίο για το μετρό. Ο Χρήστος Σπίρτζης μιλώντας στη «Μακεδονία της Κυριακής» χαρακτήρισε τις αποφάσεις που έλαβε η κυβέρνηση της ΝΔ «ιστορικά τραγικές και για τους πολίτες και για το έργο, και για τον πολιτισμό» και ότι ο ίδιος δε θα γινόταν «εκτελεστής της πολιτιστικής κληρονομιάς και της ιστορίας της πόλης». Τι απαντάτε;

Ο κ. Σπίρτζης με τις επιλογές του στο Μετρό της Θεσσαλονίκης δημιούργησε το μεγάλο πρόβλημα που λέγεται σταθμός Βενιζέλου. Οι αρχαιότητες εκεί είναι σημαντικές και ο μόνος τρόπος όπως αποδείχθηκε για να έχουμε «μετρό και αρχαία» είναι η προσωρινή απόσπαση και επανατοποθέτηση. Αν κινούμασταν όπως είχε σχεδιάσει ο κ. Σπίρτζης, θα είχαμε «ούτε μετρό ούτε αρχαία».

Η λύση που επιλέχθηκε και ακολουθείται σήμερα είναι αυτή η οποία διαφυλάσσει την πολιτιστική μας κληρονομιά.