Η κυβέρνηση από τις πρώτες της μέρες έχει επιδείξει μία μεγάλη προτίμηση στη διαχείριση των θεμάτων και όχι στο σχεδιασμό μεγάλων και χρονοβόρων παρεμβάσεων. Χωρίς τα ολιστικά σχέδια, τις οραματικές προσεγγίσεις και τις αναπτυξιακές μεγαλοστομίες άλλων περιόδων. Εμφανιζόταν ένα πρόβλημα; Το έλυνε αμέσως νομοθετικά. Γι’αυτό είχαμε πολυνομοσχέδια και γι’αυτό είχαμε πολλές τροπολογίες.

Πολλοί θα διερωτώνται αν ο συγκεκριμένος τρόπος διοίκησης είναι σωστός. Απολύτως ναι απαντώ. Πρόκειται για την επιτομή του μικρομάνατζμεντ στη διοίκηση των επιχειρήσεων.

Σε αντιδιαστολή, μάλιστα, με τη προηγούμενη πενταετία, όταν σε συνθήκες κρίσης υπήρχε η τάση για επιτροπές,ατέρμονες συζητήσεις και αναπτυξιακά συνέδρια,από τη πρώτη στιγμή που ανέλαβε τη διακυβέρνηση κυβερνά χειρουργικά. Από το πολυνομοσχέδιο του Υπουργείου Ανάπτυξης, το νομοσχέδιο για τους ΟΤΑ έως το πρόσφατο του Υπουργείου Ναυτιλίας, λύνει συνεχώς προβλήματα.

Το ίδιο κάνει και με τις παρεμβάσεις της στην οικονομία λόγω της κρίσης του κορωνοΐου.

Στοχευμένες, κλιμακούμενες και σύμφωνα με τους συνεχώς μεγαλύτερους βαθμούς ελευθερίας που δίνει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Ήδη το σύμφωνο σταθερότητος δεν υπάρχει και δίνεται έτσι στα κράτη η δυνατότητα για επέκταση των παρεμβάσεων στην οικονομία. Σε επιχειρήσεις και εργαζομένους.

Οι παρεμβάσεις στην οικονομία παρομοιάζουν με σταυροβελονιές σε ένα μεγάλο καμβά. Είναι πολλές, γίνονται με υπομονή,αλλά στο τέλος βλέπουμε με ικανοποίηση το ολοκληρωμένο σχέδιο για τη δημιουργία του οποίου καταβάλαμε χρόνο και κόπο.