Ένα μείζον ζήτημα για την πόλη της Θεσσαλονίκης αποτελεί το παραλιακό μέτωπο Καλαμαριάς. Παρά τις διάφορες και δυστυχώς πληθώρες αντιδράσεις, πρέπει να βρεθεί μια λύση για την αξιοποίηση του που θα συμβάλει στην ανάπτυξη όλης της Θεσσαλονίκης και ειδικά του Δήμου Καλαμαριάς. Μέρος της λύσης αποτελεί η ιδιωτική πρωτοβουλία. Με απλά λόγια η λύση πρέπει να επικεντρωθεί και  στην συμμετοχή ιδιωτών που θα έχουν την ευκαιρία να επενδύσουν και να αξιοποιήσουν το παραλιακό μέτωπο και να αλλάξουν ριζικά την εικόνα όλου του Δήμου Καλαμαριάς.

Είναι γνωστό ότι επί δεκαετίες ακούγονται διάφορα σχέδια με κύριο άξονα την παραχώρηση όλων των εκτάσεων στο δήμο και στόχο να δημιουργηθεί ένα παραλιακό μέτωπο, εστία πολιτισμού και αναψυχής, για τους κατοίκους της Καλαμαριάς. Κανένας όμως δε σκέφτεται ότι αυτά τα σχέδια έχουν ήδη σοβαρές επιπτώσεις και ότι οι εικόνες εγκατάλειψης που βλέπουμε σήμερα θα συνεχίσουν να υπάρχουν, όσο ένα τμήμα της κοινωνίας διαπαραταξιακά κυριαρχείται από τις ιδέες του κρατισμού.

Εάν, όμως, ολόκληρο το παραλιακό μέτωπο περάσει στον έλεγχο της δημοτικής αρχής, πιστεύω θα συνεχίσει να υφίσταται η σημερινή κατάσταση με συνέπειες στην οικονομική και κοινωνική ζωή της περιοχής. Πιο συγκεκριμένα, ενδεικτικά μπορούμε να υποθέσουμε άνετα ότι  η πρώην κλινική Παναγία θα καταστρέφεται μέρα με την μέρα, η Μαρίνα θα λειτουργεί ως parking σκαφών για ορισμένους Θεσσαλονικείς, η πλαζ θα χρησιμοποιείται για εκδηλώσεις του δήμου, το θρυλικό Remezzo θα υπολειτουργεί,  το Παλατάκι θα βρίσκεται σε κατάσταση κατάρρευσης και τέλος το στρατόπεδο Κόδρα θα αναζητά  διαρκώς νέους πόρους για  να μην καταλήξει εστία παρανομίας και απορριμμάτων. Οι υποστηρικτές της λογικής αυτής θα πρέπει να αναλογιστούν την περίπτωση του πάρκου Τρίτση στην Αθήνα, ως ένα σίγουρο παράδειγμα για το τι πρέπει να αποφύγουμε.

Εδώ και τρία χρόνια έχω παρουσιάσει ξεκάθαρα την άποψη μου για την ανάπλαση όλου του παραλιακού μετώπου του Θερμαϊκού με έμφαση στην περιοχή της Καλαμαριάς. Πρώτα απ όλα η ανάπλαση ξεκινάει με την δημιουργία ενός ξενοδοχείο στη θέση του νοσοκομείου Παναγία. Το σχέδιο συνεχίζεται με  την κατασκευή μιας σύγχρονης Μαρίνας με ξενοδοχείο χαμηλού συντελεστή  δόμησης και με παραχώρηση στο δήμο της πλαζ και του Remezzo, με την προϋπόθεση όμως να μην τα λειτουργήσει ο ίδιος, αλλά να τα νοικιάζει μέσω διαγωνιστικής διαδικασίας σε ιδιώτες. Η ανάπλαση επίσης περιλαμβάνει και την  δημιουργία boutique ξενοδοχείου στο Παλατάκι με πλήρη πλέον παραχώρηση στο Δήμο όλης της έκτασης του στρατοπέδου Κόδρα για να χρησιμοποιηθεί ως εστία αναψυχής και πολιτισμού.

Αυτό που οραματίζομαι είναι μια Καλαμαριά γεμάτη από τουρίστες, με αναγεννημένη την Πλαστήρα, με μεγάλη αύξηση της αξίας της γης, με έναν δήμο με μειωμένα τέλη για τους δημότες και τέλος με κοινωνικές παροχές πρωτόγνωρες και πρωτοποριακές για τα ελληνικά δεδομένα. Ας αφήσουμε λοιπόν στην άκρη ιδεολογίες και πολιτικά “κολλήματα’’ ώστε σύντομα να γίνει πραγματικότητα η πλήρης αξιοποίηση του παραλιακού μετώπου Καλαμαριάς.

Με αφορμή, μάλιστα, το θέμα δράττομαι της ευκαιρίας να καλέσω όλους τους οπαδούς του κρατισμού να αναθεωρήσουν απόψεις. Δεν πρέπει να βάζουμε μόνιμα εμπόδια στην ανάπτυξη με πρόσχημα πολιτιστικούς ή περιβαλλοντικούς λόγους. Εκτός αν επιθυμούμε τα άνεργα παιδιά μας να έχουν πολλές ευκαιρίες για αναψυχή και πολιτισμό.