Στη σημερινή μου παρέμβαση θα επικεντρωθώ αποκλειστικά στο θέμα της  πολιτικής προστασίας και στο αντίστοιχο κυβερνητικό έργο. Άλλωστε για συζήτηση πρότασης δυσπιστίας πρόκειται.

Στην αρχή, όμως, θα σας διηγηθώ μια χαρακτηριστική ιστορία. Ακούστε λοιπόν, συνάδελφοι κυρίως της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Ήταν ένα καλοκαιρινό πρωινό στις 11 Ιουλίου του 2019, δύο μέρες μετά την ορκωμοσία της κυβέρνησης Μητσοτάκη και λίγες μέρες πριν την ορκωμοσία της σημερινής Βουλής. Το προηγούμενο βράδυ είχε εκδηλωθεί ο μεγάλος τυφώνας στη Χαλκιδική. Βρισκόμουν σπίτι και ετοιμαζόμουν να πάω στο γραφείο, όταν κτύπησε το κινητό μου. Με έκπληξη άκουσα ότι ήταν από την Πολιτική Προστασία και με μεγαλύτερη ακόμη σε λίγα δευτερόλεπτα αντιλήφθηκα πως θεωρούσαν ότι ακόμη ήμουν Γενικός Γραμματέας Δημοσίων Έργων.

Είχαν περάσει περισσότερα από 4,5 χρόνια από την ημερομηνία παραίτησής μου. Ούτε τη λίστα με τους εμπλεκόμενους Γενικούς Γραμματείς δεν είχαν ακόμη επικαιροποιήσει.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κυρίως της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Αν ήμουν γενναιόδωρος θα έλεγα ότι αυτή ήταν η Πολιτική Προστασία όταν ανέλαβε η σημερινή κυβέρνηση.

Διαβάζοντας, όμως, το κείμενο που συνόδεψε την πρόταση δυσπιστίας δεν θα είμαι. Απευθυνόμενος λοιπόν σε εσάς λέω «Έτσι παραδώσατε την Πολιτική Προστασία».

Δεν θέλω να ξύσω πληγές και να αναφέρω τις πράξεις σας σε συγκεκριμένες καταστάσεις κατά την περίοδο της διακυβέρνησης σας.

Μόνο ένα αντίστοιχο γεγονός χαμηλότερης έντασης από την κακοκαιρία «Ελπίδα» θα θυμίσω. Την κακοκαιρία «Αριάδνη» στις 9 Ιανουαρίου του 2017.

Θυμάστε τι έγινε; Όχι; Ας σας το θυμίσω καλού-κακού:

Τέσσερις αμαξοστοιχίες κόλλησαν στα χιόνια και οι επιβάτες έμειναν μέσα στα παγωμένα τρένα για πολλές ώρες.

 Οι οδηγοί εγκλωβίστηκαν επί 12 ώρες στην Πατρών- Κορίνθου  και η Κύμη και οι Σποράδες  έμειναν 6 μέρες  χωρίς ρεύμα και νερό. Χωρίς υποδομές, χωρίς καμία οργάνωση παραδώσατε την Πολιτική Προστασία. Η χώρα στον τομέα αυτό βάδιζε με αυτόματο πιλότο.

Αυτά φυσικά αποτελούν παρελθόν και πρέπει να μείνουν στο παρελθόν. Αυτός είναι και ο στόχος της κυβέρνησης Μητσοτάκη όπως φάνηκε από την αρχή της συγκρότησής της.

Προσέξτε τα βήματα της.

Έφερε και ψήφισε το νόμο 4662 το Φεβρουάριο του 2020 έξι μήνες μετά τη συγκρότησή της. Ο νόμος ουσιαστικά προχωρούσε στην αναδιάρθρωση της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας, αναβάθμιζε το σύστημα εθελοντισμού και αναδιοργάνωνε το πυροσβεστικό σώμα. Ταυτόχρονα δημιουργούσε ένα Εθνικό Μηχανισμό Διαχείρισης Κρίσεων και Αντιμετώπισης Κινδύνων το οποίο περιελάμβανε όλους τους εμπλεκόμενους κρατικούς φορείς , την τοπική αυτοδιοίκηση και τις εθελοντικές οργανώσεις, τους οποίους χάριν συντομίας δεν θα αναφέρω αναλυτικά.

Συνεχίζοντας στην ίδια κατεύθυνση ένα μήνα αργότερα δημιουργήθηκε το υφυπουργείο Πολιτικής Προστασίας που ενώ είχε να αντιμετωπίσει την πανδημία,

στα θέματα της οργάνωσης συνέχισε να δημιουργεί υποδομές και να εξασφαλίζει πόρους.

Θυμίζω παρενθετικά ότι πέρσι είχαμε τη Μήδεια με δεκάδες χιλιάδες νοικοκυριά χωρίς ρεύμα λόγω κυρίως πτώσεως δέντρων και κλαδιών.

Συνεχίζω όμως με το κυβερνητικό έργο θωράκισης της Πολιτικής Προστασίας . Αναφέρω την εξασφάλιση 700 εκ ευρώ από το ΕΣΠΑ 2021-27, ενώ για το τομέα «Περιβάλλον και Κλιματική Αλλαγή», 3,6 δις ευρώ. Μεταξύ των προβλεπόμενων δράσεων περιλαμβάνεται και η προμήθεια πολλών και σύγχρονων εναέριων μέσων.

Κύριες και Κύριοι συνάδελφοι,

Οι φωτιές του καλοκαιριού έκαναν αναγκαία τη δημιουργία ενός Υπουργείου Κλιματικής Αλλαγής που θα αναλάμβανε την πρόληψη και την αντιμετώπιση από φυσικές καταστροφές. Το υπουργείο δημιουργήθηκε και άρχισε να ενισχύει τις δομές του. Ο δρόμος όμως είναι μακρύς.

Απαιτούνται πρωτόκολλα που θα ενεργοποιούνται αυτόματα και θα ενεργοποιούν τα κατάλληλα πρόσωπα και μέσα, ανάλογα με το μέγεθος του κινδύνου. Ταυτόχρονα απαραίτητη είναι η δημιουργία ενός οδηγού ενεργειών με απλοποιημένες όλες τις επί μέρους δράσεις χωρίς να αφήνει περιθώρια για λάθη και αστοχίες.

Αναφέρομαι σε ηλεκτρονικό σύστημα, ένα άλλο πεδίο δόξης λαμπρό για το Υπουργείο ψηφιακής Διακυβέρνησης. Άλλωστε γνωρίζω ότι αντίστοιχα συστήματα, έστω με διαφορετική δομή, υπάρχουν διεθνώς.

Θα ήθελα εδώ να τονίσω ότι ήδη έχουν εξασφαλιστεί πόροι για την Πολιτική Προστασία και από το Ταμείο Ανάκαμψης για εναέρια μέσα, αντιπλημμυρικά έργα , 13 περιφερειακά κέντρα διαχείρισης κινδύνων, σύγχρονα εργαλεία εξοπλισμού (αισθητήρες, κάμερες, σεισμογράφοι κλπ), αλλά και αυτό που ονομάζουμε έξυπνες υποδομές (π.χ. πληροφοριακό σύστημα οριοθέτησης ρεμάτων, αλλά και ειδικά συστήματα μετρήσεων και αισθητήρες για συντήρηση γεφυρών).

Κύριε Πρόεδρε,

Η περσινή Μήδεια, οι φωτιές του καλοκαιριού και η πρόσφατη κακοκαιρία στην Αττική ήταν ο προπομπός αντίστοιχων φαινομένων που θα έχουμε πλέον συχνά στο μέλλον. Η χώρα μας προχωρά με σταθερά βήματα στη δημιουργία ενός σύγχρονου  και αυτοματοποιημένου συστήματος Πολιτικής Προστασίας.  Έχουμε, βέβαια, έως σήμερα βιώσει τραυματικές εμπειρίες. Όπως, όμως, αντιμετώπισε ο ΔΕΔΔΗΕ με μεγαλύτερη απ’ότι πέρσι επιτυχία τα θέματα των ηλεκτρικών διακοπών έτσι συνεχίζει, μάλιστα χωρίς θύματα, να ενσωματώνει και τις εμπειρίες από τις φωτιές και τα χιόνια. Στο σημείο αυτό να θυμίσω ότι άρχισε πλέον το γιγαντιαίο έργο υπογειοποίησης των καλωδίων της ΔΕΗ με πόρος από το Ταμείο Ανάκαμψης.

Σε όλο το υπό δημιουργία πλαίσιο στην αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών πρέπει να ενσωματώσει και τις Ένοπλες Δυνάμεις που έχουν σχετική εμπειρία μέσω του συστήματος Δευκαλίων και στηρίζοντας την τοπική αυτοδιοίκηση στην απόκτηση τεχνογνωσίας και κατάλληλων μέσων για την πρόληψη και αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών στις νέες συνθήκες που διαμορφώνει πλέον η Κλιματική Αλλαγή.

Η κυβέρνηση δεν κάθεται με σταυρωμένα χέρια. Παρέλαβε μια Πολιτική Προστασία με σχεδόν μοναδικές δυνατότητες να μοιράζει σκηνές σε σεισμόπληκτους και δημιουργεί μια σύγχρονη δομή με μέσα και πλαίσιο λειτουργίας και όργανο διαχείρισης κρίσεων. Το κάνει μέσα στην πανδημία με ένα δημόσιο τομέα που παρά τα σημαντικά βήματα εκσυγχρονισμού του απέχει πολύ από το να είναι σύγχρονος.

Οι αστοχίες, η έλλειψη συντονισμού που παρατηρήθηκαν στην πρόσφατη κακοκαιρία στην Αττική πρέπει και θα αποτελέσουν παρελθόν.

Τέλος, κατάκτηση αποτελεί με τη συμβολή του Πρωθυπουργού και της Κυβέρνησης η αποζημίωση που θα καταβάλλουν στους πολίτες οι παραχωρησιούχοι ιδιώτες.