Παίρνω το λόγο σήμερα, όχι για να αναφερθώ στο κυρίως τμήμα του νομοσχεδίου που αφορά στις ρυθμίσεις του Υπουργείου Εσωτερικών, οι οποίοι λύνουν πολλά προβλήματα κυρίως της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Ανεβαίνω στο βήμα για να υποστηρίξω με πάθος δύο πολύ σημαντικές ρυθμίσεις. Η μία αποκαθιστά μια αδικία του παρελθόντος ή δεύτερη έχει καθαρά αναπτυξιακό χαρακτήρα.

Αναφέρομαι στο άρθρο 60 για την εθνική σύνταξη ομογενών.

Η δεύτερη είναι το άρθρο 80 για τους δασωθέντες αγρούς.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Οι δύο αυτές ρυθμίσεις αποτελούν ένα δίπολο που φανερώνει και την συνολική στόχευση της κυβερνητικής πολιτικής. Να γίνονται δηλαδή μεταρρυθμίσεις και ταυτόχρονα με μέτρα κοινωνικής πολιτικής, τμήμα του αναπτυξιακού μερίσματος να επιστρέφεται στην κοινωνία. Ιδιαίτερα στους περισσότερο ευάλωτους.

Τι συμβαίνει σήμερα;

Οι ομογενείς μας Βορειοηπειρώτες και οι προερχόμενοι από την Πρώην Σοβιετική Ένωση, για να πάρουν την πλήρη εθνική σύνταξη των 384 ευρώ πρέπει να έχουν 40 χρόνια παραμονής στην Ελλάδα. Διαφορετικά η σύνταξη κόβεται αναλογικά.

Πότε έγινε αυτό, Το 2016 με το άρθρο 7 του νόμου 4387.

Ποιος ήταν κυβέρνηση; Εσείς από την αξιωματική αντιπολίτευση, Και έρχεται σήμερα η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας να το μειώσει στα 30 χρόνια.

Γιατί το κάνει αυτό; Διότι οι περισσότεροι ομογενείς αυτής της κατηγορίας ήρθαν στην Ελλάδα μετά το 1992. Είναι ένα σημαντικό κοινωνικό μέτρο. Στο σημείο, όμως, αυτό πρέπει να τονίσω ότι χρειάζεται πολύ μεγάλη προσοχή στη διευκρίνιση της νόμιμης και μόνιμης διαμονής. Πολλοί από τους ομογενείς ήρθαν το 92, αλλά μετά από πέντε έως οκτώ χρόνια έλαβαν δελτίο ταυτότητας.

Σημειώνω, επίσης, ότι η ρύθμιση θα έχει αναδρομική ισχύ από 01-01-2022.

Αρκετοί, λοιπόν, συνταξιούχοι ομογενείς θα δουν με την πενιχρή σύνταξη του Απριλίου και αυτές τις αναδρομικές καταβολές.

Γνωρίζοντας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το ενδιαφέρον της κυβέρνησης και ειδικά της ηγεσίας του Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων για τους ομογενείς έρχομαι και στο θέμα των ανασφάλιστων υπερήλικων. Σε αυτούς το ποσό του επιδόματος των 340 ευρώ καταβάλλεται πλήρως μόνο αν έχουν συμπληρώσει τουλάχιστον 35 έτη διαμονής και μειώνεται κατά 1/35 για κάθε έτος που υπολείπεται των 35. Ταυτόχρονα, θα πρέπει να μην δικαιούνται οι ίδιοι και όχι όπως θα ήταν σωστό, να μη λαμβάνουν σύνταξη από οποιονδήποτε ασφαλιστικό φορέα από το εξωτερικό. «Ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι» δηλαδή. Πρέπει να τρέχουν στις χώρες της Πρώην Σοβιετικής Ένωσης.

Γνωρίζω, επίσης, ότι με ευαισθησία το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων προχωρά τις υπουργικές αποφάσεις για να λύσει το θέμα αυτής της περικοπής του επιδόματος με βάση ένα νόμο του ΣΥΡΙΖΑ του 2019, αλλά προσέξτε κυρίες και κύριοι της αξιωματικής αντιπολίτευσης ενδιαφερθήκατε τότε μόνο για τους Βορειοηπειρώτες. Η σημερινή κυβέρνηση οφείλει να το κάνει και για τους παλιννοστούντες από την Πρώην Σοβιετική Ένωση. Είναι λιγότεροι οι ανασφάλιστοι υπερήλικες από 7500. Όταν, λοιπόν, για τους Βορειοηπειρώτες απαιτούνται το χρόνο περίπου 12 εκατομμύρια, άλλα τόσα θα απαιτηθούν και για τους παλιννοστούντες.

Πρόκειται στην κυριολεξία για τον ορισμό της κοινωνικής πολιτικής. Για τους ανθρώπους αυτούς, ακόμη και μία αύξηση των 100 ευρώ το μήνα έχει μεγάλη σημασία.

Έρχομαι τώρα στην αναπτυξιακή διάσταση της ρύθμισης των δασωθέντων αγρών, χωρίς να παραγνωρίζω και τον κοινωνικό τους χαρακτήρα.

Τι κάνει η κυβέρνηση;

Με τροποποίηση του άρθρου 67 του Ν.998/1979 το δημόσιο δεν θα προβάλει πλέον δικαιώματα κυριότητας σε εκτάσεις που εμφανίζονται στις αεροφωτογραφίες του 1945 και δασώθηκαν μεταγενέστερα, ανεξάρτητα από τη μορφή ,την οποία απέκτησαν αργότερα. Πρωτόκολλα διοικητικής αποβολής που έχουν εκδοθεί για τις ανωτέρω εκτάσεις ανακαλούνται ακόμη και αν τελεσιδίκησαν δικαστικά. Αναφέρομαι για ιδιωτικές δασικές εκτάσεις και όχι σε δάση.

Κάτω, μάλιστα, από συγκεκριμένες προϋποθέσεις επιτρέπεται η απομάκρυνση της φυόμενης δασικής βλάστησης μετά από άδεια του οικείου δασάρχη και όσες διοικητικές πράξεις που εκδόθηκαν κατ΄ εφαρμογή της δασικής νομοθεσίας για την προστασία των ανωτέρω εκτάσεων, ανακαλούνται.

Ως αποτέλεσμα των παραπάνω ρυθμίσεων θα έχουμε περισσότερες καλλιεργήσιμες εκτάσεις και ταυτόχρονα σύμφωνα με την πολεοδομική νομοθεσία και μεγαλύτερη δυνατότητα να αναπτυχθούν οικισμοί.

Σε όλη την Ελλάδα έχουμε, πολλά παραδείγματα συνεταιρισμών που προγραμμάτισαν να δημιουργήσουν οικισμούς και στο τέλος προσέκρουσαν σε μια άκαμπτη νομοθεσία.

Προσωπικά, πιστεύω ότι η συγκεκριμένη ρύθμιση αποτελεί μια μεγάλη μεταρρύθμιση που συνδυαζόμενη, μάλιστα, με το νομοσχέδιο για τις καταπατημένες εκτάσεις του δημοσίου και τις ανταλλάξιμες. Το τελευταίο το περιμένουμε εδώ και μήνες. Πιστεύω ότι θα κατατεθεί άμεσα και θα σταματήσει, μαζί με το άρθρο για τους δασωμένους αγρούς, τη συνεχή ομηρία χιλιάδων συμπολιτών μας.

Παράλληλα, υπάρχουν στο νομοσχέδιο και οι δύο άλλες ρυθμίσεις σημαντικές για συγκεκριμένες κατηγορίες εργαζομένων και επαγγελματιών. Πρόκειται για την παράταση, λόγω COVID, της ατελούς παραχώρησης κοινόχρηστων χώρων για ανάπτυξη τραπεζοκαθισμάτων που θα δώσει μια ακόμη ανάσα στην εστίαση. Τέλος, και για τους ΟΤΑ, αλλά και για τους προσληφθέντες λόγω COVID, η παράταση των συμβάσεων ιδιωτικού δικαίου, ορισμένου χρόνου, θεωρείται επίσης σημαντική.

Η Κυβέρνηση μέσα σε συνεχείς κρίσεις συνεχίζει το κοινωνικό και μεταρρυθμιστικό της έργο.