Τελικά ένα στέλεχος της κυβέρνησης, προερχόμενο μάλιστα από πολιτικό χώρο διαφορετικό της ΝΔ, δείχνει έστω και συμβολικά το δρόμο σε ένα θέμα επιφανειακά μικρής σημασίας στη Λίνα Μενδώνη αναφέρομαι και στην απόφαση της να άρει τη παραχώρηση κτιρίου του υπουργείου πολιτισμού στο σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων για τις ανάγκες στέγασής του.

Δεν θα εστιάσω στους λόγους που την οδήγησαν σε μία τέτοια απόφαση. Δεν είναι αυτό το μείζον, αλλά ο τρόπος της δικής της αντίδρασης. Είμαι σίγουρος ότι γνώριζε τι θα επακολουθήσει. Γνώριζε για τη λυσσαλέα επίθεση που θα δεχόταν, ειδικά από όσους θεωρούν ότι ο πολιτισμός μπορεί να έχει μόνο αριστερό πρόσημο. Δεν έκανε και δεν κάνει, όμως, πίσω. Όπως δεν έκανε πίσω και στις επιθέσεις που δέχτηκε για το μετρό Θεσσαλονίκης και για τη δήθεν τσιμεντοποίηση της Ακρόπολης.

Αυτός είναι ο δρόμος για όσους διαχειρίζονται θέσεις εξουσίας σε οποιοδήποτε επίπεδο και τομέα. Είτε αφορά μία απλή παραβίαση των όρων παραχώρησης ενός δημόσιου κτιρίου, είτε την καταπάτηση του αιγιαλού, την οπαδική βία και τις καταλήψεις.

Σε όλα τα παραπάνω θέματα η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας τάσσεται με τη λογική και τη νομιμότητα, ενώ σε πολιτικό επίπεδο τίθενται ταυτόχρονα και διαχωρισμοί, απαραίτητοι σε μία εποχή με τις ιδεολογίες να θολώνουν μπροστά στην έκταση και το βάθος των προβλημάτων.

Το απλό ερώτημα που τίθεται με την ενέργεια της υπουργού είναι αν επιτρέπεται ένα, παραχωρημένο για τις ανάγκες ενός συνδικαλιστικού και όχι επιστημονικού συλλόγου, δημόσιο κτίριο να γίνεται και κέντρο δραστηριοποίησης αλληλέγγυων και ΜΚΟ. Πόσοι θα απαντήσουν ναι; Μία μικρή μειοψηφία πιστεύω. Οι περισσότεροι θα έλεγαν όχι, ενώ την ίδια προσέγγιση θα έχουν και οι απαντήσεις της κοινωνίας για όλα τα προβλήματα, μικρά ή μεγάλα, που την απασχολούν.

Την παραπάνω μειοψηφία εκφράζει σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ και απολύτως φυσιολογικά αντιδρά, αδυνατώντας να κατανοήσει ακόμη και μετά την μεγάλη ήττα του στις πρόσφατες εκλογές, τις διεργασίες που συντελούνται μέσα στην ελληνική κοινωνία.

Εμπρός, λοιπόν, στο δρόμο που χαράζει η Λίνα ,ακόμη και αν πρόκειται για πολύ-πολύ πιο σύνθετα προβλήματα.