Η σύγχρονη εποχή χαρακτηρίζεται από τις συνεχείς εξελίξεις στην τεχνολογία και την ανάγκη για νέες, πιο βιώσιμες λύσεις σε όλους τους τομείς της κοινωνίας.

Ένα από τα πιο σημαντικά πεδία όπου αυτή η ανάγκη γίνεται επιτακτική είναι ο τομέας των μεταφορών, όπου η ηλεκτροκίνηση αναδεικνύεται ως η πιο υποσχόμενη λύση για την επίτευξη ενός πιο καθαρού, ασφαλούς και βιώσιμου μέλλοντος.

Η μετάβαση σε ηλεκτρικά οχήματα (Η/Ο) θεωρείται κρίσιμη για τη μείωση των εκπομπών ρύπων και τη βελτίωση της ποιότητας του αέρα στις πόλεις.

Σύμφωνα με τα δεδομένα του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας (IEA), οι εκπομπές CO₂ από τα οχήματα αποτελούν το 16% των συνολικών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, με τα οχήματα που λειτουργούν με καύσιμα όπως η βενζίνη και το ντίζελ να είναι οι κύριοι υπεύθυνοι.

Η μετάβαση στην ηλεκτροκίνηση μπορεί να μειώσει αυτές τις εκπομπές σημαντικά.

Εάν η ηλεκτρική ενέργεια που χρησιμοποιείται για τη φόρτιση των οχημάτων προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές (ηλιακή, αιολική, υδροηλεκτρική ενέργεια), τότε η μείωση των εκπομπών γίνεται ακόμα πιο σημαντική και ουσιαστική για τη μελλοντική βιωσιμότητα του πλανήτη.

Ωστόσο το έτος 2023, στους δρόμους της Ευρωπαϊκής Ένωσης κυκλοφορούσαν περίπου 249 εκατομμύρια αυτοκίνητα, αλλά μόνο το 2% ήταν αμιγώς ηλεκτρικά.

Αν συνυπολογίσουμε και τα plug-in υβριδικά, τα οχήματα με θύρα φόρτισης, αποτελούσαν μόλις το 3,9% του συνολικού στόλου της ΕΕ το 2023.

Εύκολα κανείς μπορεί να κατανοήσει ότι το ποσοστό είναι εξαιρετικά χαμηλό.

Σύμφωνα με την Ένωση Κατασκευαστών Αυτοκινήτων της Ευρώπης (ACEA), τα ΗΟ έχουν ακόμα πολύ δρόμο να διανύσουν για να αντικαταστήσουν τα συμβατικά αυτοκίνητα.

Το πρόβλημα είναι οξύτερο στην Ελλάδα καθώς η χώρα μας έχει τα παλαιότερα αυτοκίνητα (17,5 χρόνια) στην ΕΕ με τη μέση ηλικία ενός αυτοκινήτου στην ΕΕ να είναι 12,5 χρόνια ενώ ειδικά στο Λουξεμβούργο που διαθέτει τα νεότερα αυτοκίνητα είναι 8 χρόνια.

Στο πλαίσιο αυτό η Ευρωπαϊκή Ένωση πιέζει τις αυτοκινητοβιομηχανίες ώστε μέχρι το 2035 να σταματήσουν να πωλούνται νέα μοντέλα εσωτερικής καύσης.

Βέβαια, οι Κινέζοι κατασκευαστές έχουν μπει δυναμικά στο χώρο της ηλεκτροκίνησης και είναι αποφασισμένοι να κυριαρχήσουν.

Είναι γεγονός ότι τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα συνεχίζουν να είναι αρκετά ακριβότερα σε σχέση με τα συμβατικά, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και παγκοσμίως.

Η ηλεκτροκίνηση δεν αφορά μόνο τη χρήση ηλεκτρικών οχημάτων, αλλά και τη δημιουργία ενός ολοκληρωμένου οικοσυστήματος υποδομών, κανονιστικών ρυθμίσεων και κοινωνικών συμπεριφορών που προωθούν την οικολογική συνείδηση και τη βιωσιμότητα.

Ως πρόεδρος της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Έρευνας και Τεχνολογίας της Βουλή θα εστιάσω στην έννοια της ηλεκτροκίνησης, στις προκλήσεις που προκύπτουν από την ανάπτυξή της και στην πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης σχετικά με την προώθηση αυτής της τεχνολογίας.

Η χρήση των ηλεκτρικών οχημάτων αναμένεται να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στην επίτευξη των στόχων της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και την επίτευξη της κλιματικής ουδετερότητας μέχρι το 2050.

Στο πλαίσιο αυτής της στρατηγικής, η προώθηση της ηλεκτροκίνησης αποτελεί βασική προτεραιότητα για την ΕΕ, με στόχο τη μετάβαση σε έναν «πράσινο» και «έξυπνο» τομέα μεταφορών.

Η ηλεκτροκίνηση δεν είναι απλώς μια τεχνολογική καινοτομία, αλλά επηρεάζει και τις νομικές ρυθμίσεις που αφορούν την κυκλοφορία οχημάτων, την ασφαλιστική κάλυψη, τη φορολογία, τη διαχείριση των υποδομών φόρτισης και την ανακύκλωση των μπαταριών.

Η ΕΕ έχει θεσπίσει σειρά κανονισμών για την προώθηση της ηλεκτροκίνησης, όπως τον Κανονισμό (EU) 2019/631 για τις εκπομπές CO2 από τα επιβατικά και τα ελαφρά επαγγελματικά οχήματα.

Η ΕΕ απαιτεί από τους κατασκευαστές αυτοκινήτων να μειώσουν τις εκπομπές CO2 των νέων οχημάτων κατά 37,5% μέχρι το 2030 σε σχέση με τα επίπεδα του 2021, και παρέχει οικονομικά κίνητρα για την αγορά ηλεκτρικών οχημάτων, καθώς και για τη δημιουργία υποδομών φόρτισης.

Στην Ελλάδα, η προώθηση της ηλεκτροκίνησης συνδέεται άμεσα με την επίτευξη των στόχων της ΕΕ για τη μείωση των εκπομπών και την ανάπτυξη βιώσιμων υποδομών.

Η ελληνική κυβέρνηση έχει εντάξει την ηλεκτροκίνηση στην εθνική στρατηγική για την πράσινη ανάπτυξη και τη βιωσιμότητα, με στοχευμένες δράσεις και χρηματοδοτικά εργαλεία.

Έχουν υιοθετηθεί μια σειρά μέτρων για την ενίσχυση της ηλεκτροκίνησης στην Ελλάδα.

Να σημειωθεί ότι στη χώρα μας από 500 ηλεκτρικά οχήματα το 2019, σήμερα κυκλοφορούν πάνω από 50.000.

Οι βασικές δράσεις περιλαμβάνουν την παροχή επιδοτήσεων για την αγορά ηλεκτρικών οχημάτων, τη δημιουργία ενός εκτεταμένου δικτύου φόρτισης, καθώς και φορολογικά κίνητρα για την ενίσχυση της χρήσης ηλεκτρικών οχημάτων και την υποστήριξη των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στον τομέα αυτό.

α. Επιδότηση Ηλεκτρικών Οχημάτων:

Έχει τεθεί σε εφαρμογή το πρόγραμμα «Κινούμαι Ηλεκτρικά», το οποίο παρέχει οικονομικά κίνητρα για την αγορά ηλεκτρικών οχημάτων, καθώς και για την εγκατάσταση φορτιστών σε κατοικίες και επιχειρήσεις.

Το πρόγραμμα έχει επιδοτήσεις που φτάνουν έως και το 30% της αξίας του ηλεκτρικού οχήματος, ενώ προσφέρει και φορολογικές ελαφρύνσεις για την αγορά EVs.

Επίσης, το πρόγραμμα καλύπτει την εγκατάσταση υποδομών φόρτισης, με στόχο την επέκταση του δικτύου φόρτισης σε όλη την Ελλάδα.

Υπάρχει και το πρόγραμμα Πράσινα Ταξί το οποίο δυστυχώς δεν έχει την ίδια ανταπόκριση από τους επαγγελματίες.

Παρά το γεγονός ότι η επιδότηση είναι 22.500€ δεν έχουν υποβληθεί οι αναμενόμενες αιτήσεις.

Ενώ ο στόχος ήταν να δοθούν επιδοτήσεις σε 1.770 ταξί μέχρι τον Ιανουάριο του 2025 υπήρχαν μόνο 156 αιτήσεις.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι γενικότερα έχουν δοθεί κίνητρα για την απόκτηση Η/Ο.

Στα κίνητρα αυτά περιλαμβάνονται δωρεάν στάθμευση μέχρι το 2026 για τα Η/Ο, μηδενικά τέλη κυκλοφορίας, μειωμένη φορολογία, μειωμένα διόδια σε συγκεκριμένους δρόμους (π.χ. Ιώνια οδός, Ρίο-Αντίρριο, Αθηνών-Λαμίας).

Τα πιο πάνω προγράμματα σε συνδυασμό με κίνητρα είχαν ως αποτέλεσμα την αύξηση των ταξινομήσεων στην Ελλάδα και στην επέκταση των σχετικών υποδομών.

β. Δημιουργία Υποδομών Φόρτισης:

Η ανάπτυξη ενός αξιόπιστου και εκτεταμένου δικτύου σταθμών φόρτισης είναι ζωτικής σημασίας για την επιτυχή μετάβαση στην ηλεκτροκίνηση.

Έχουν θεσπιστεί μέτρα για την ενίσχυση αυτών των υποδομών, με την υποστήριξη ιδιωτικών και δημόσιων επενδύσεων.

Στο πλαίσιο αυτό, έχουν γίνει σημαντικά βήματα στην κατασκευή σταθμών φόρτισης σε μεγάλες πόλεις και σε κεντρικούς οδικούς άξονες, με στόχο την ενίσχυση της προσβασιμότητας των πολιτών στους φορτιστές.

Η κυβέρνηση, μέσω της Επιτροπής Ενέργειας και Φυσικών Πόρων, συνεργάζεται με ιδιωτικούς φορείς για την τοποθέτηση σταθμών φόρτισης σε κεντρικά σημεία των πόλεων και στους αυτοκινητοδρόμους, διευκολύνοντας την καθημερινή χρήση των ηλεκτρικών οχημάτων.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι έχουν γίνει σημαντικά βήματα  για τη δημιουργία υποδομών φόρτισης. Από τα 70 σημεία φόρτισης το 2019 βρισκόμαστε τώρα στα 6.700 ενώ στόχος είναι το 2026 να φτάσουμε τα 10.000 σημεία φόρτισης.

Για το πρόγραμμα Φορτίζω Παντού που είναι επιδοτούμενο έχουν γίνει αιτήσεις που αφορούν 3.800 σημεία φόρτισης.

Αυτή τη στιγμή για κάθε σημείο φόρτισης αντιστοιχούν 7 Η/Ο εκ των οποίων τα 3 είναι αμιγώς ηλεκτρικά.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα με τις υποδομές φόρτισης το αντιμετωπίζει η ελληνική περιφέρεια.

Δεν υπάρχει ισομερής κατανομή των υποδομών φόρτισης μεταξύ μεγάλων αστικών κέντρων και περιφέρειας.

γ. Κίνητρα για Επιχειρήσεις και Δημόσιες Υπηρεσίες:

Επίσης προωθείται η ηλεκτροκίνηση για τις δημόσιες συγκοινωνίες και για τις επιχειρήσεις μέσω επιδοτήσεων και κινήτρων για την αγορά ηλεκτρικών λεωφορείων, φορτηγών και άλλων επαγγελματικών οχημάτων.

Οι δημόσιες υπηρεσίες ενθαρρύνονται να αναβαθμίσουν τον στόλο τους, ώστε να ενσωματώσουν ηλεκτρικά οχήματα, με στόχο τη μείωση του περιβαλλοντικού τους αποτυπώματος και την εξοικονόμηση πόρων.

Προκλήσεις

Αν και οι πολιτικές για την προώθηση της ηλεκτροκίνησης είναι θετικές, υπάρχουν αρκετές νομικές και πρακτικές προκλήσεις που πρέπει να αντιμετωπιστούν:

α. Διαχείριση και Ανακύκλωση Μπαταριών:

Η διαχείριση των μπαταριών των ηλεκτρικών οχημάτων αποτελεί ένα μεγάλο περιβαλλοντικό και νομικό ζήτημα.

Η νομοθεσία πρέπει να διασφαλίσει ότι οι μπαταρίες ανακυκλώνονται σωστά και ότι δεν δημιουργούνται νέα περιβαλλοντικά προβλήματα.

Οι εταιρείες και οι δημόσιοι φορείς καλούνται να συνεργαστούν για να αναπτύξουν και να εφαρμόσουν στρατηγικές για την ανακύκλωση και την ασφαλή διάθεση αυτών των επικίνδυνων αποβλήτων.

β. Εξασφάλιση Δίκαιης Πρόσβασης και Επάρκειας Υποδομών:

Η αύξηση της χρήσης ηλεκτρικών οχημάτων απαιτεί τον ταχύτατο εκσυγχρονισμό των υποδομών φόρτισης, κάτι που απαιτεί συνέργειες μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, καθώς και τη δημιουργία ενιαίων κανονιστικών πλαισίων για την εγκατάσταση και τη λειτουργία των φορτιστών.

Ιδιαίτερη αναφορά θα ήθελα να κάνω στη δυνατότητα χρήσης φωτοβολταϊκών πάνελ για τη φόρτιση ηλεκτρικών οχημάτων.

Αποτελεί μια βιώσιμη και οικονομική λύση η οποία εξασφαλίζει ενεργειακή αυτονομία, καθώς η παραγωγή ενέργειας επί τόπου μειώνει την εξάρτηση από το δίκτυο.

Επιπλέον η φόρτιση με ηλιακή ενέργεια εξαλείφει τις εκπομπές, ενισχύοντας περαιτέρω το οικολογικό προφίλ των ηλεκτρικών αυτοκινήτων.

γ. Κόστος απόκτησης:

Παρά τις επιδοτήσεις, το κόστος αγοράς ενός ηλεκτρικού οχήματος παραμένει υψηλότερο σε σχέση με ένα παραδοσιακό όχημα βενζίνης ή ντίζελ.

Αυτό περιορίζει την προσβασιμότητα για πολλούς πολίτες, ενώ η αγορά μεταχειρισμένων Η/Ο είναι ακόμα περιορισμένη.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ενώ η μέση τιμή Η/Ο στην Κίνα είναι περίπου 30.000€ στην Ελλάδα και στην Ευρώπη η τιμή είναι διπλάσια.

Αυτό οφείλεται στην αδυναμία των ευρωπαϊκών αυτοκινητοβιομηχανιών να παράξουν Η/Ο σε χαμηλό κόστος.

Δ . Ανάγκη εκπαίδευσης και ευαισθητοποίησης:

Η κοινωνία δεν είναι πλήρως ενημερωμένη για τα οφέλη της ηλεκτροκίνησης, με αποτέλεσμα να υπάρχει μία σχετική επιφυλακτικότητα στην υιοθέτησή της.

Η κυβέρνηση και οι αρμόδιοι φορείς πρέπει να εντείνουν την ενημέρωση και να προωθήσουν την εκπαίδευση γύρω από τη χρήση των ηλεκτρικών οχημάτων.

Ε. Θέματα για επίλυση

Ικανοποίηση των βασικών προϋποθέσεων του νέου Ευρωπαϊκού Kανονισμού για τα εναλλακτικά καύσιμα. Η χώρα θα υποστεί τις προβλεπόμενες κυρώσεις (παραπομπή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο), εφόσον δεν εναρμονιστεί με τις ελάχιστες  βασικές απαιτήσεις, που προβλέπουν στα Διευρωπαϊκά Δίκτυα  σταθμούς φόρτισης ηλεκτρικών οχημάτων ανά 60km και σταθμούς ανεφοδιασμού υδρογόνου ανά 200 km. Οι σχετικές εκθέσεις προόδου στην ΕΕ ξεκίνησαν το 2024 και τα έργα  θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί μέχρι το 2030.

-Σύσταση του Εθνικού Φορέα Ηλεκτροκίνησης  (Electromobility Agency), όπως προβλέπεται από τον κανονισμό. Η σχετική Κ.Υ.Α. για την έγκριση της μελέτης βιωσιμότητας (fusibility study) έχει ήδη εκδοθεί.

-Νομοθετική παρέμβαση απαγόρευσης της στάθμευσης ηλεκτρικών οχημάτων σε υπόγειους χώρους δημόσιων σταθμών στάθμευσης για λόγους ασφάλειας και ταυτόχρονα επιδότηση κατασκευής ιδιωτικών σταθμών στάθμευσης και παροχή δωρεάν στάθμευσης για τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα.

-Ανάπτυξη του θεσμικού πλαισίου αντιμετώπισης των τεράστιων  περιβαλλοντικών επιπτώσεων της ηλεκτροκίνησης. (διαχείριση αποβλήτων στο τέλος ζωής).

-Έλεγχος της δυνατότητας του ΔΕΔΔΗΕ να αντιμετωπίσει με επάρκεια τις νέες ανάγκες (θα απαιτηθούν π.χ. σημεία για φόρτιση μεγάλης ισχύος για βαρέα οχήματα). Κάποια από αυτά θα είναι στα αμαξοστάσια των Αστικών Συγκοινωνιών της Αθήνας και της Θεσσαλονίκη. Μόλις πριν λίγες εβδομάδες ψηφίσαμε τροπολογία για να γίνει η σχετική εγκατάσταση μετασχηματιστών, χωρίς τις προβλεπόμενες άδειες λειτουργίας των αμαξοστασίων. (ισχύει και γι’ αυτό δεν κυκλοφορούν όλα τα ηλεκτρικά λεωφορεία που παραλάβαμε)

-Αντιμετώπιση των παθογενειών στα προγράμματα επιδότησης της ηλεκτροκίνησης. (καθυστέρηση πληρωμών, διαδικασίες που δημιουργούν προβλήματα απορροφητικότητας)

ΣΤ. Υδρογόνο και Ηλεκτροκίνηση

α. Υδρογόνο και ηλεκτροκίνηση είναι αναπόσπαστες έννοιες. Η ηλεκτροκίνηση θα αποκτήσει ιδιαίτερη σημασία τα επόμενα χρόνια, όταν τα ηλεκτρικά οχήματα αντί για μπαταρίες θα χρησιμοποιούν  το υδρογόνο (λιγότερο 10€/Kg σήμερα στην Ελλάδα σύμφωνα με εκτιμήσεις).

β. Ο νέος Ευρωπαϊκός Κανονισμός μας υποχρεώνει να δημιουργήσουμε τις απαραίτητες υποδομές μέχρι το 2030, καταληκτική ημερομηνία για την παραγωγή συμβατικών οχημάτων (προβλέπει τουλάχιστον 26 πρατήρια υδρογόνου στη χώρα)

γ. Τρέχουν σχέδια παραγωγής υδρογόνου (κοιλάδες υδρογόνου) και πολύ σύντομα θα πρέπει να εξασφαλιστεί η διάθεση του στην αγορά.

δ. Υπάρχει σήμερα το βασικό θεσμικό πλαίσιο κατασκευής πρατηρίων υδρογόνου για τις οδικές μεταφορές, όμως δεν υπάρχει για τις σιδηροδρομικές μεταφορές. Τα τρένα υδρογόνου δεν απαιτούν δαπανηρές παρεμβάσεις στο υφιστάμενο σιδηροδρομικό δίκτυο για τη λειτουργία τους (αντικαθίστανται μόνο οι μηχανές και προστίθενται οι σταθμοί ανεφοδιασμού).

ε. Συστάθηκε πρόσφατα η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Υδρογόνου (ανάλογη με την ΕΤΕΠ) για τη χρηματοδότηση των αναγκαίων επενδύσεων σε όλα τα Κράτη Μέλη και προβλέπεται η Ευρωπαϊκή χρηματοδότηση μέσα από διάφορα χρηματοδοτικά εργαλεία της ΕΕ για την ανάπτυξη υποδομών υδρογόνου. Θα πρέπει να προετοιμαστούμε κατάλληλα για την απορρόφηση αυτών των πόρων.

στ. Πρέπει να αναβιώσει το Πρόγραμμα «Δίκτυο Πόλεων Υδρογόνου», το οποίο προβλέπει τεράστιες επενδύσεις από πλευράς των Δήμων και οι μελέτες σε πολλές περιπτώσεις έχουν ήδη εκπονηθεί (με Ευρωπαϊκού πόρους).

ζ. Η σιδηροδρομική γραμμή Θεσσαλονίκης-Αλεξανδρούπολης-Ορμενίου όπως και η  Θεσσαλονίκης-Φλώρινας είναι οι μόνες μη ηλεκτροδοτούμενες συνολικού μήκους 850 χιλιομέτρων περίπου. Το συνολικό κόστος για την ηλεκτροδότηση όλης της γραμμής θα ήταν 500.000.000€ περίπου. Αντί για την ηλεκτροκίνηση της γραμμής θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στην γραμμή αυτή τραίνα υδρογόνου τα οποία κοστίζουν 13.500.000€ το καθένα, έχουν αυτονομία μέχρι 600χιλ. και τελική ταχύτητα έως 140 χιλ/ώρα. Για τον ανεφοδιασμό των τραίνων υδρογόνου σε όλο το μήκος της γραμμής απαιτούνται δύο σταθμοί ανεφοδιασμού. Η σύμβαση των άγονων γραμμών για τα τραίνα, στις επενδύσεις της Hellenic Train προβλέπει την αγορά 10 τραίνων υδρογόνου που θα έπρεπε να χρηματοδοτηθούν στο 40% από κεφάλαια της Hellenic Train και στο υπόλοιπο 60% από το ταμείο Ανάκαμψης μέσω της ΓΑΙΑΟΣΕ που είναι ο Διαχειριστής του Τροχαίου Υλικού. Η ΓΑΙΑΟΣΕ δεν έκανε τις απαραίτητες ενέργειες για την χρηματοδότηση και οι επενδύσεις της σύμβασης θα επαναδιαπραγματευτούν. (ισχύει)

-Στην Ευρώπη λειτουργούν υβριδικά τραίνα ηλεκτροκίνησης και πετρελαίου

-Έως σήμερα η ALSTHOM έχει κατασκευάσει 30 τραίνα υδοργόνου (ισχύει)

-Η Ευρώπη αναίρεσε την άποψή της για την ηλεκτροκίνηση και κινείται προς το υδρογόνο

Πριν ολοκληρώσω αυτή την εισήγηση θα ήθελα να αναφερθώ στο παράδειγμα της Νορβηγίας που είναι ο παγκόσμιος ηγέτης όσον αφορά την υιοθέτηση ηλεκτρικών αυτοκινήτων.

Σύμφωνα με στοιχεία της Νορβηγικής Οδικής Ομοσπονδίας (OFV) το 88,9% των νέων αυτοκινήτων που πωλήθηκαν στη χώρα πέρυσι ήταν ηλεκτρικά, από 82,4% το 2023.

Εκτός από την επιβολή κυρώσεων στα οχήματα ορυκτών καυσίμων με υψηλότερους φόρους και τέλη ταξινόμησης, ο ΦΠΑ και οι εισαγωγικοί δασμοί καταργήθηκαν για τα αυτοκίνητα χαμηλών εκπομπών ρύπων.

Ακολούθησε μια σειρά από προνόμια, όπως δωρεάν πάρκινγκ, μειωμένα διόδια και πρόσβαση σε λωρίδες λεωφορείων.

Η Κίνα από την πλευρά της ηγείται της τεχνολογίας της αγοράς υποδομών κυριαρχώντας στις μπαταρίες ηλεκτροκίνητων οχημάτων.

Ιδιαίτερη αναφορά θα πρέπει να γίνει στην Αστυπάλαια η οποία αποτελεί το νησί πρότυπο ηλεκτροκίνησης και ενεργειακής αυτονομίας.

Στην Αστυπάλαια υλοποιείται ένα ολοκληρωμένο σχέδιο που περιλαμβάνει μετακινήσεις με ηλεκτρικά οχήματα, υποδομές δικτύου φόρτισης, εισαγωγή καινοτόμων υπηρεσιών διαμοιρασμού οχημάτων και τη χρήση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, για την φόρτιση όλων των ηλεκτρικών οχημάτων του νησιού.

Φιλοδοξία είναι να γίνει ένα νησί πρότυπο για την κλιματικά ουδέτερη κινητικότητα.

Θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρω ότι σύντομα θα είναι πραγματικότητα το πρώτο ηλεκτρικό ferry που θα εκτελεί τη διαδρομή Πόρος – Γαλατάς, συμβάλλοντας στη μετατροπή της πορθμειακής γραμμής σε μηδενικών ρύπων.

Το έργο εντάσσεται στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας Gr Eco Island, με στόχο τη μετατροπή του Πόρου σε ένα βιώσιμο και πράσινο νησί.

Η ηλεκτροκίνηση αναμένεται να παίξει καθοριστικό ρόλο στη μελλοντική βιωσιμότητα του πλανήτη, μειώνοντας τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου και βελτιώνοντας την ποιότητα του αέρα στις πόλεις.

Παρά τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ελλάδα, οι κυβερνητικές πολιτικές και τα μέτρα για την υποστήριξη της ηλεκτροκίνησης δείχνουν ότι η χώρα είναι στον σωστό δρόμο.

Η νομική κοινότητα έχει σημαντικό ρόλο στην εξασφάλιση ενός θετικού θεσμικού πλαισίου που θα υποστηρίξει τη μετάβαση αυτή.

Ωστόσο, απαιτούνται περαιτέρω βήματα για να εξασφαλιστεί η πλήρης μετάβαση στην ηλεκτροκίνηση, με την ανάπτυξη της υποδομής, την ενίσχυση των οικονομικών κινήτρων και την αύξηση της κοινωνικής αποδοχής.

Οι πιο προηγμένες χώρες στον τομέα της ηλεκτροκίνησης μπορούν να αποτελέσουν μοντέλα προς μίμηση για την Ελλάδα, προσφέροντας πολύτιμες εμπειρίες και στρατηγικές για την επιτυχία αυτής της μετάβασης.

Το μέλλον των μετακινήσεων είναι ξεκάθαρα ηλεκτρικό.