Πριν από λίγο καιρό ένας παιδικός φίλος, Θεσσαλονικιός βέρος, ανέβασε στο facebook την εξής ατάκα: Ρωτάει το παιδί τον πατέρα «Τι σημαίνει μπαμπά τοπικιστής;» «Είναι κάποιος, παιδί μου, που νομίζει ότι η πόλη του είναι ωραιότερη από την Θεσσαλονίκη» απαντά ο δεύτερος.

Το παράδειγμα αυτό το χρησιμοποίησα για να τονίσω την πίστη μου στην ομορφιά και τις δυνατότητες της πόλης μας.

Πόσο, όμως, αυτές είναι αξιοποιημένες;

Λίγο, θα έλεγα, και αναφέρω, χαρακτηριστικά,το παραλιακό μέτωπο της πόλης που βρίσκεται μέσα στα όρια του Δήμου Καλαμαριάς. Ουσιαστικά, το τμήμα του Θερμαϊκού λίγο πριν την περιοχή της Σοφούλη έως και τη Μίκρα.

Περιδιαβαίνοντας ο επισκέπτης ξεκινά από τα μπαρ – εστιατόρια στο ύψος της Καπετανίδου, συνεχίζει στον Ναυτικό Όμιλο Θεσσαλονίκης, στη μαρίνα των ερασιτεχνών αλιέων, στο άλλο μπαρ -εστιατόριο, στο Κυβερνείο, στη μαρίνα και  την πλαζ της Αρετσούς, στον Ιππόκαμπο των εφηβικών μας χρόνων, στη μεγάλη μαρίνα της Καλαμαριάς, στο αλιευτικό καταφύγιο, στα εστιατόρια και τις ταβέρνες γύρω και κάτω από το πρώην Νοσοκομείο Παναγία και συνεχίζει έως τη Μίκρα.

Η συγκεκριμένη, λοιπόν, παραλιακή ζώνη μπορεί να γίνει πόλος ανάπτυξης με υπερτοπική σημασία, ενώ σήμερα είναι ουσιαστικά εγκαταλελειμμένη, με το χρόνο να έχει σταματήσει στη δεκαετία του’60.

Η αιτία για την κατάσταση αυτή βρίσκεται, κατά τη γνώμη μου, στην διαχρονική αδυναμία της πολιτείας και της πολιτικής να εκπονήσουν ένα σχέδιο, να βάλουν χρονοδιαγράμματα και στόχους και να το φέρουν σε πέρας.

Αντίθετα, οι εκπρόσωποί τους, μπλέκουν τα πάντα στα γρανάζια της γραφειοκρατίας ή  βολεύονται με την τελμάτωση και αρνούνται να πάρουν αποφάσεις.

Έτσι, σήμερα το μεγαλύτερο, αν όχι όλο το τμήμα που περιγράψαμε ανήκει στην ΕΤΑΔ, η μαρίνα της Καλαμαριάς στο ΤΑΙΠΕΔ, ο Δήμος διεκδικεί τις εκτάσεις και το Κυβερνείο, η λέξη επενδυτής ή ιδιώτης τρομάζει και όποιοι τολμούν να αναφέρουν ότι το project είναι πολύ μεγάλο για να μην συμμετέχει και ιδιώτης αντιμετωπίζονται με καχυποψία.

Το Κυβερνείο μπορεί να χρειάζεται επείγουσα συντήρηση, η πλαζ της Αρετσούς να συγκινεί πολύ λίγους και η Μαρίνα να μην μπορεί να δεχθεί μεγάλα σκάφη, αλλά εκείνο που προέχει για ορισμένους είναι να αποκρουσθεί κάθε προσπάθεια συμμετοχής ιδιωτών στο εγχείρημα.

Σε όλα τα παραπάνω πρέπει να προστεθούν η αδυναμία αξιοποίησης του στρατοπέδου Κόδρα (το ιδιοκτησιακό έχει πλέον ξεκαθαρίσει), αλλά ακόμη και του πρώην Νοσοκομείου Παναγία.

Σήμερα, όμως, κεφάλαια για δημόσιες επενδύσεις δεν διατίθενται, η διαδικασία ένταξης σε ευρωπαϊκά προγράμματα από τη στιγμή που δεν υπάρχουν μελέτες θα απαιτήσει χρόνια , ενώ ,και αν ακόμη επιτευχθεί, απαγορεύεται να υπάρχουν έσοδα από την ανάπλαση.

Με λίγα λόγια μόνο πάρκα και πολιτιστικά κέντρα μπορούμε έτσι να έχουμε αν βρεθούν, κάτι εξαιρετικά δύσκολο, οι πόροι.

Προτείνω, λοιπόν, να δημιουργηθεί μια ομάδα φορέων, η οποία με επικεφαλής τον Δήμο Καλαμαριάς και τη συμπαράσταση της ΚΕΔΕ και όλου του πολιτικού προσωπικού της Θεσσαλονίκης θα εκπονήσει ένα σχέδιο ανάπτυξης που θα υλοποιηθεί με ΣΔΙΤ και με χρησιμοποίηση του πακέτου Γιουνκέρ.

Το σχέδιο μπορεί να περιλαμβάνει, παράλληλα με την αναβάθμιση της πλαζ και της Μαρίνας, πολυχώρο για το Δήμο, μεγάλες εκτάσεις για πάρκα αναψυχής, ιδιωτικές μονοκατοικίες στο στρατόπεδο Κόδρα, αξιοποιώντας και τα διατηρητέα κτίρια, ξενοδοχείο στο Παναγία, κατασκευή ξενοδοχειακής μονάδας στις χερσαίες εγκαταστάσεις της Μαρίνας και  αξιοποίηση ακόμη και του Κυβερνείου.

Μια παρόμοια προσπάθεια θα μπορούσε μάλιστα να προσελκύσει και δωρεές για κτίρια κοινωνικού ενδιαφέροντος, αντίστοιχες αυτής που έκανε το ΙΔΡΥΜΑ ΝΙΑΡΧΟΥ στο Δέλτα του Φαλήρου στην Αθήνα. Ένα τέτοιο κτίριο θα μπορούσε να είναι και το Κυβερνείο.

Απαιτείται, λοιπόν, δημιουργία άμεσα μίας εταιρείας, με αποκλειστικό μέτοχο το Δημόσιο, και ονομασία «Παραλιακό Μέτωπο Θερμαϊκού, Δήμου Καλαμαριάς», στην οποία θα περιέλθουν όλα τα ακίνητα και θα τρέξει γρήγορα τις πολλές αναγκαίες γραφειοκρατικές διαδικασίες.

Η συγκεκριμένη εταιρεία θα μεταβιβάσει κατόπιν, όταν όλα θα είναι έτοιμα, με πλήρεις μελέτες και business plan, μέρος των μετοχών, χωρίς τίμημα στο Δήμο Καλαμαριάς και το υπόλοιπο, μέσω διαγωνισμού σε ιδιώτες. Προς αποφυγή παρεξηγήσεων ομιλούμε πάντα για πολυετή παραχώρηση προς αξιοποίηση.

Έτσι, θα εξασφαλιστούν μεγάλα έσοδα για το Δήμο Καλαμαριάς, ενώ η περιοχή θα γίνει πόλος σημαντικών επενδύσεων και η αξία των κατοικιών και των καταστημάτων κατά μήκος όλης της ακτογραμμής θα αυξηθεί σημαντικά.

Συνεργασία των φορέων, απαγκίστρωση από ιδεοληψίες ορισμένων στις τοπικές κοινωνίες, αλλά και στη σημερινή Κυβέρνηση και σχέδιο απαιτείται.