Ο Μιτεράν έλεγε ότι πολιτική είναι η διαχείρισητων συμβόλων, ενώ υπάρχει και μία πολύ κυνική άποψη που θέλειτην πολιτική ως διαχείριση φιλοδοξιών επενδυμένων με πολιτικό περιεχόμενο.

Ανήκω όμως σ’ αυτούς που συμφωνούν με την άποψη του γερμανού πολιτικούεπιστήμονα Max Weber, ο οποίος στην πραγματεία του «Η πολιτική ωςεπάγγελμα» αναφέρει, σε ελεύθερη μετάφραση, ότι «φιλοδοξία της πολιτικής είναιη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών».

Συνεχίζοντας, λοιπόν, τη σκέψη μου στην ίδια κατεύθυνση,θεωρώ ότι περισσότερο ανάγκη από την πολιτική και τηνπαρέμβαση των πολιτικών έχουν όλοι όσοι δεν διαθέτουν πρόσβασηστα συστήματα εξουσίας τα οποία μοιραία δημιουργούνται στα πλαίσια ενόςφιλελεύθερου πολιτεύματος. Σ’ αυτούς απευθύνεται η πολιτική, από αυτούς αντλείδύναμη και η επιτυχία ή η αποτυχία της εξαρτάται από τη βελτίωση των συνθηκώντης ζωής τους.

Αν, λοιπόν, δούμε με μία τέτοια ματιά την πολιτική, αυτόματαη απάντηση για το πώς πρέπει να βαδίζει από εδώ και πέρα η ΝέαΔημοκρατία προκύπτει αβίαστα.

Έτσι, το μεγάλο λαϊκό κόμμα του κοινωνικού φιλελευθερισμούδεν μπορεί παρά να έχει πει ΟΧΙ στα μέτρα που πρότεινε η κυβέρνηση καιαποδέχθηκαν το ΔΝΤ και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν μπορεί παρά να πιέσει να υπάρξειένας ισχυρός αντιμονοπωλιακός νόμος και μια αναβαθμισμένη επιτροπήανταγωνισμού. Δεν μπορεί παρά να συναινέσει στο άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτωνκαι να απαιτήσει την εξάλειψη των προνομίων των συντεχνιών του δημοσίου. Δενμπορεί παρά να στοχεύει στη λήψη, «εδώ και τώρα», μέτρων που θα στηρίξουν τημικρομεσαία επιχειρηματικότητα και δεν μπορεί παρά να έχει στραμμένο το βλέμματου στην καινοτομία.

Όλες οι παραπάνω ενέργειες έχουν ως γνώμονα το συμφέροντων πολλών, των μισθωτών, των συνταξιούχων, αλλά καιτων μικρομεσαίων, των επιχειρηματιών, οι οποίοι δεν βασίζουν τηλειτουργία τους σε κρατικές προμήθειες. Κυρίως δε, στοχεύουν προς τους νέους ανθρώπους,που θέλουν πεδίο ελεύθερο να αναπτύξουν τις δυνάμεις τους και να αποδείξουν τιςικανότητές τους.

Δημοσίευση: Εφημερίδα ΚΕΝΤΡΙ (22-05-2010)