Η αισθητική ως βάση της πολιτικής συναντάται σε μεγάλο βαθμόκαι, προτάσσεται σήμερα, από ένα σημαντικό τμήμα της λεγόμενηςκεντροαριστεράς. Μάλιστα, ενώ ουσιαστικά μπορεί πολλές φορές να κρύβει απουσίαθέσεων και ανυπαρξία προτάσεων, καταφέρνει να γοητεύει το τμήμα εκείνο τωνπολιτών, κυρίως της μεσαίας αστικής τάξης, το οποίο από τη φύση του θεωρεί ότιη αισθητική βρίσκεται στο «κέντρο του κόσμου».

Ανήκω σ’ αυτούς που πιστεύουν ότι η αισθητική είναι μία παράμετρος της ζωήςτην οποία δεν πρέπει να αγνοούμε, πιστεύω, όμως, ταυτόχρονα, ότι τα σύγχροναπροβλήματα είναι τόσο σημαντικά και οξεία που στην πραγματικότητα την καθιστούνδευτερευούσης σημασίας παράμετρο μίας επιλογής.

Έτσι, ο κοσμοπολιτισμός, ο ωραίος, χωρίς γωνίες ρητορικός λόγος, η «όμορφη»εμφάνιση, η επίκληση εννοιών που μπορεί να αρέσουν και η έμφαση σε έναν δήθενπροοδευτισμό, δεν μπορούν να επικαλύπτουν τον πυρήνα της πολιτικής προσέγγισηςτων θεμάτων, ειδικά την εποχή αυτή που το πολιτικό σύστημα ταρακουνιέταισυθέμελα και αρκετοί πολιτικοί απαξιώνονται.

Για να γίνω, περισσότερο σαφής θα έλεγα ότι οι πολίτες δεν πρέπει με κανέναντρόπο να εγκλωβίζονται σε ορισμένα στερεότυπα που προσπαθούν να τους επιβληθούνκαι τα οποία δημιουργούν ένα ψευδό δίπολο μοντέρνου-παρωχημένου, βασισμένουκυρίως στην εμφάνιση και στον τρόπο εκφοράς του πολιτικού λόγου και όχι στοπεριεχόμενο, την ικανότητα και την ουσία της πολιτικής. Καλό είναι, μάλιστα, ναμην ξεχνούν, ειδικά όσοι προέρχονται από τον φιλελεύθερο χώρο, ότι με τον ίδιοτρόπο είχε επιβληθεί παλαιότερα ένα άλλο ψευδοδίπολο που είχε στον ένα πόλο τησυντήρηση (δεξιά) και στον άλλο τον πρόοδο (αριστερά).

Βέβαια και όσοι έχουν δημόσια παρουσία και εκπροσωπούν στα μάτια της κοινήςγνώμης τη ΝΔ, το μεγάλο αυτό λαϊκό κόμμα του κοινωνικού φιλελευθερισμού, πρέπεινα αντιληφθούν ότι οι καιροί αλλάζουν και οι περισσότεροι πολίτες αναζητούνπλέον και το μέτρο στην έκφραση και την εμφάνιση πέρα από την ουσία στιςπροτάσεις.

Δεν έχει δημοσιευθεί. Επιτρέπεται η αναδημοσίευση (31-05-2010)