Κεντρίζομαι πάντα από τις απόψεις των ανθρώπων που αφήνοντας στην άκρη τιςδάφνες της προσωπικής κοινωνικής και επαγγελματικής τους καταξίωσης«εκτίθενται» ασχολούμενοι με τα κοινά. Θεωρώ, ότι για να αποτολμούν,ειδικά σήμερα, ένα τέτοιο εγχείρημα, σίγουρα, «έχουν κάτι να πουν».
Ετσι παρακολουθώ με ενδιαφέρον τη δημόσια παρουσία ορισμένων από τουςεπικεφαλής των παρατάξεων που έχουν δημιουργήσει για τη διεκδίκηση της θέσηςτου Δημάρχου Θεσσαλονίκης, οι λεγόμενοι μη κομματικοί υποψήφιοι, οιοποίοι στο σύνολό τους βέβαια, με τον ένα ή άλλο τρόπο πρόσκεινται στησημερινή δημοτική αντιπολίτευση.
Παράλληλα, συμφωνώ σε γενικές γραμμές με τις αορίστου τύπου εξαγγελίες τουςγια τη Θεσσαλονίκη τουριστικό προορισμό, τη Θεσσαλονίκη πόλη της καινοτομίαςκαι του πολιτισμού, όπως και την προσέγγισή τους σε θέματα που αφορούν τηνκαθημερινότητα του πολίτη. ( αισθητική και ηχητική ρύπανση, το κυκλοφοριακόκλπ). Αλλωστε δε νομίζω να υπάρχουν Θεσσαλονικείς οι οποίοι να μηνταυτίζονται με παρόμοιες απόψεις.
Οφείλω όμως να τονίσω ότι η θέση του Δημάρχου Θεσσαλονίκης έχειιδιαίτερα πολιτικά χαρακτηριστικά και πέρα από τις καλές προθέσεις και τις καλοδεχούμενεςδιοικητικές τους ικανότητες οφείλουν να ενημερώσουν τους πολίτες και γιατο ποιο είναι το πολιτικό πλαίσιο με βάση το οποίο επιθυμούν να ενεργούν.
Μια καλή αρχή θα αποτελούσε λοιπόν η εκ μέρους τους απάντηση σταπαρακάτω ερωτήματα:
– Τι γνώμη έχουν γιατον τρόπο που λειτουργεί το Πανεπιστημιακό άσυλο; Πώς η Θεσσαλονίκη θαγίνει πόλη της καινοτομίας όταν η λέξη επιχειρηματικότητα έχει εξοβελισθεί απότα πανεπιστήμια; Πώς θα γίνει σύνδεση της έρευνας με τη βιομηχανία ότανκάθε σχετική προσπάθεια καταστρέφεται ενδοπανεπιστημιακά με βίαιο τρόπο;
– Συμφωνούσαν με τηνπρόσφατη αποτυχημένη προσπάθεια ιδιωτικοποίησης του ΣταθμούΕμπορευματοκιωωτίων, του ΟΛΘ; Ευθύνονται οι συντεχνίες και κάποιοι τοπικάπολιτικά στελέχη για την αποτυχία υλοποίησης της; Αν ναι, ποιαείναι τα στελέχη αυτά; Θα πρέπει να ξαναξεκινήσει και με ποιούς όρους ηπροσπάθεια;
– Τι γνώμη έχουν γιατην ΕΥΑΘ; Πώς πρέπει και με ποιους όρους να λειτουργήσει στο μέλλον;
– Τι πιστεύουν για τηνορθοδοξία; Είναι συνυφασμένη με την Ελληνικότητα; Μπορεί ναεπιτευχθεί ανάπτυξη με προβολή των κύριων χαρακτηριστικών Ελληνικώνγνωρισμάτων; Πώς αντιμετωπίζουν το δίπολο πατριωτισμός -κοσμοπολιτισμός; Πώς αντιμετωπίζουν με όρους πολιτισμού την Ελληνικότητα;
– Η μείωση τηςανεργίας ή η αισθητική της πόλης έχει προτεραιότητα, αν το δίλημμα τεθείδιαζευκτικά;
– Θεωρούν την υπογραφήτου μνημονίου μεταξύ της Ελληνικής Κυβέρνησης, του Διεθνούς ΝομισματικούΤαμείου και της Ευρωπαϊκής Ενωσης μια κορυφαία πολιτική επιλογή για την οποίαοφείλουν να πάρουν θέση; Αν ναι, ποια είναι η δική τους θέση; Υπάρχει άλλος δρόμος και ποιος; Με ποιους πόρους εν μέσω βαθειάς ύφεσηςθα χρηματοδοτηθούν τα έργα για τη βελτίωση του κυκλοφοριακού της πόλης; Επαρκούν μόνο τα χρήματα της Ευρωπαϊκής Ενωσης;
Οι απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα, ειδικά μάλιστα στα τελευταία, θαδιαφωτίσουν περισσότερο τους ψηφοφόρους και θα τους βοηθήσουν να κατανοήσουνόχι μόνο τις προθέσεις των υποψηφίων δημάρχων, αλλά και την πολιτική τουςπροσέγγιση σε θέματα στον πυρήνα των οποίων βρίσκεται κρυπτόμενη όμως ηδυνατότητα ανάπτυξης της πόλης.
Ολοι αναζητούμε για την πόλη το καλύτερο, όχι απλά το νέο και για να τοανιχνεύσουμε πρέπει να μιλήσουμε και πολιτικά.
Μόνο έτσι θα είμαστε ειλικρινείς απέναντι στους πολίτες.
Μόνο έτσι θα μπορούμε αύριο να τους κοιτάζουμε στα μάτια.
Δεν έχει δημοσιευθεί. Επιτρέπεται η αναδημοσίευση (23-08-2010)