ΑΝΤΙΔΕΞΙΟ ΜΕΤΩΠΟ; ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 70 (Άρθρο στον «Ελεύθερο Τύπο», 04-09-2018)

0
Στην επιχειρούμενη από τον ΣΥΡΙΖΑ προσπάθεια δημιουργίας ενός αντιδεξιού μετώπου «απέναντι στην ακροδεξιά και τη συντήρηση», η σωστή απάντηση περιέχει σύγχρονους όρους και συγκεκριμένα παραδείγματα.
Σκοπός είναι οι πολίτες να κατανοήσουν ότι η πρόοδος και η συντήρηση δεν είναι πλέον όροι βγαλμένοι από τις δεκαετίες του 70 και του 80, αλλά έχουν νέο περιεχόμενο που εκφράζεται από διαφορετικές πολιτικές δυνάμεις.
Ας δούμε ορισμένες ερωτήσεις-δίπολα για να κατανοήσουμε ακριβώς το θέμα και κυρίως να αντιληφθούμε ότι πλέον, η πρόοδος στη χώρα εκφράζεται με επίκεντρο τη Νέα Δημοκρατία :
  • Ναι ή όχι στα ιδιωτικά πανεπιστήμια, ώστε να σταματήσει η αφαίμαξη εισοδημάτων προς το εξωτερικό, κυρίως, από τις λαϊκές οικογένειες;
  • Ναι ή όχι στο πανεπιστημιακό άσυλο της ανομίας που δημιουργεί μέσα στα πανεπιστήμια κέντρα παραβατικότητας;
  • Ναι ή όχι σε νόμους που επιτρέπουν την αποφυλάκιση βαρυποινιτών με επακόλουθο τη μεγάλη επιβάρυνση της δημόσιας ασφάλειας;
  • Ναι ή όχι στη μείωση της ανεργίας με μεγάλες επενδύσεις, σε πλήρη αντιστοιχία με τις ευρωπαϊκές διατάξεις για την προστασία του περιβάλλοντος;
  • Ναι ή όχι στη μείωση των μετακλητών στο δημόσιο;
  • Ναι ή όχι στην αξιολόγηση στο δημόσιο;
  • Ναι ή όχι σε μια πραγματικά ανεξάρτητη δικαιοσύνη;
  • Ναι ή όχι στην αριστεία;
Επιπρόσθετα, είναι πολύ δύσκολο να ισχυρισθεί κάποιος ότι εκφράζει την πρόοδο, όταν μόνιμο μέλημα του είναι ο διχασμός με κορυφαία απόδειξη τις φράσεις:
« ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν» και
«Η δημοκρατία ευτελίστηκε. Τραπεζίτες έγιναν πρωθυπουργοί και υπουργοί έγιναν τραπεζίτες».
Οι πολίτες, παράλληλα, δεν ενδιαφέρονται για το αντεπιχείρημα ότι «μιλάει για ακροδεξιό μέτωπο ο ΣΥΡΙΖΑ που συγκυβερνά με τους ΑΝΕΛ» διότι αυτό δεν αντικατοπτρίζει τα πραγματικά του προβλήματα, ενώ δίνει και ιδεολογικό πρόσημο σε ένα κόμμα με μονίμως σηκωμένη κάθε σημαία ευκαιρίας, αρκεί να  επιτρέπεται στα υψηλόβαθμα στελέχη του να διατηρούν τις καρέκλες τους.
Τέλος, από μόνη της η επίκληση του αντιδεξιού μετώπου δείχνει και την ηττοπάθεια που διακατέχει τα υψηλά κλιμάκια του ΣΥΡΙΖΑ.