Όσες κυβερνήσεις είναι προσανατολισμένες στο κρατισμό αφιερώνουν χρόνο με σκοπό να δημιουργήσουν διαδικασίες ελέγχου κάθε πτυχής της οικονομικής δραστηριότητος. Συγκεντρωτικό προγραμματισμό το αποκαλούν όταν αφορά κεντρικές πολιτικές. Η νοοτροπία αυτή διαχέεται κατόπιν σε όλη τη δημόσια διοίκηση.

Βασική παράμετρος της διαδικασίας  αποτελεί πάντα η άοκνη προσπάθεια να κλείσει κάθε πιθανή «τρύπα» παρανομίας υιοθετώντας ασφυκτικές νομοθετικές ρυθμίσεις.

Με στόχο να βάλουν εμπόδια σε έναν παράνομο κάνουν τη ζωή δύσκολη στους 99 νόμιμους.

Αυτή η λογική έφερε την περιβόητη «αυτοψία» όταν δηλαδή ξεκινούσε για πρώτη φορά τη λειτουργία της μια επιχείρηση ή έκανε μεταφορά έδρας έπρεπε να πιστοποιηθούν τα έξοδα της εγκατάστασης από εφοριακό με προσωπική επίσκεψη και να αρχίσει το γνωστό αλισβερίσι.

Όλο το πολιτικό φάσμα φυσικά διέτρεχε αυτή η νοοτροπία. Κυρίως όμως τους οπαδούς του κρατισμού με παράλληλη δημιουργία καπετανάτων μέσα στο δημόσιο, μικρών σουλτάνων και αυτοκρατόρων.

Από μία τέτοια νοοτροπία επιχειρεί να μας απομακρύνει η κυβέρνηση με το παρόν νομοσχέδιο.

Αποτελεί τομή και είμαι σίγουρος ότι θα ακολουθήσουν και ανάλογες ρυθμίσεις και για άλλα πεδία οικονομικής δραστηριότητας.

Είναι μια παρέμβαση που έρχεται σε συνέχεια των ελεγκτών δόμησης, των ελέγχων στην απόδοση συντάξεων από πιστοποιημένους ιδιώτες ή τους ελεγκτές περιβάλλοντος.

Όπου το κράτος αδυνατεί να ανταπεξέλθει συνεργάζεται με τον ιδιωτικό τομέα και παράλληλα απλοποιεί τις διαδικασίες.

Κατανοώ, βέβαια, την αντίδραση των εργαζομένων στη μεταφορά της διαδικασίας πιστοποίησης των σημάτων στον Οργανισμό Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας. Είναι ανάλογη με τους συναδέλφους τους που απήργησαν γιατί το Υπουργείο Εργασίας θέσπισε διαδικασία εκδόσεως συντάξεων με πιστοποιημένους δικηγόρους και λογιστές. Πίσω από «τις προφάσεις εν αμαρτίαις» κρύβεται το άγχος τους μήπως μειωθεί η επιρροή τους στον έλεγχο των διαδικασιών. Σιγά μην αγχωθούν αν οι συνταξιούχοι ή οι επαγγελματίες περιμένουν χρόνια για να εξυπηρετηθούν.

Σχέση εμπιστοσύνης του δημοσίου και των πολιτών, κυρίως των επαγγελματιών που ταλαιπωρούνται επί δεκαετίες από ένα ανάλγητο δημόσιο επιχειρεί να κατοχυρώσει η Κυβέρνηση.

Όλη η παραπάνω διαδικασία δεν σημαίνει φυσικά ότι θα πάψει να ισχύει ο επιτελικός ρόλος του κράτους ούτε θα πάψουν να ισχύουν οι έλεγχοι.

Γι΄αυτό ο φόβος ορισμένων συνδικαλιστών των διαφόρων κλάδων για είσοδο στην αγορά επαγγελματιών, κάτω από συνθήκες μη τήρησης των διατάξεων, δεν ισχύουν.

Ούτε βέβαια πρέπει να υπερισχύει απέναντι σε ένα μεταρρυθμιστικό νομοσχέδιο ο φόβος τους για είσοδο πληθώρας επαγγελματιών στο επάγγελμά τους, με αποτέλεσμα να αυξηθεί ο ανταγωνισμός, σε μια περίοδο με πολλά προβλήματα στην οικονομία.

Η μείωση της γραφειοκρατίας απελευθερώνει δυνάμεις και ωθεί μπροστά την οικονομία με αποτέλεσμα να ωφελούνται όλοι όσοι δραστηριοποιούνται σ’αυτή.

Το νομοσχέδιο περιλαμβάνει επίσης αναγκαίες ρυθμίσεις για τον κλάδο των logistics, στον οποίο η χώρα μας πρέπει να εστιάσει στα επόμενα χρόνια. Ήδη και με το εργασιακό νομοσχέδιο εισάγονται σημαντικές ρυθμίσεις για το συγκεκριμένο κλάδο.

Στέκομαι επίσης στις ρυθμίσεις για το επιχειρηματικό πάρκο στα Οινόφυτα και καλώ την κυβέρνηση να κινηθεί ανάλογα και για την αντίστοιχη βιομηχανική και βιοτεχνική συγκέντρωση στο Καλοχώρι και στην οδό Πόντου στη Θεσσαλονίκη με άξονα τις εμπειρίες της από αυτήν την παρέμβαση. Οι συνθήκες είναι ώριμες. Θα πρόκειται για μια μεγάλη προσφορά στη Θεσσαλονίκη η οποία μπορεί να συνδυασθεί και με την αξιοποίηση του Στρατοπέδου Γκόνου.