Η απάντηση στην ερώτηση για την ήττα της παράταξης «Ναι στη Θεσσαλονίκη» πρέπει να κινείται σε δύο επίπεδα.
Το πρώτο είναι καθαρά αυτοδιοικητικό και το δεύτερο πολιτικό.

Σε αυτοδιοικητικό επίπεδο, παρά το έργο που έχει να επιδείξει η διοίκηση Ζέρβα σε επίπεδο εξωστρέφειας, αναπλάσεων και ασφαλτοστρώσεων, δεν κατάφερε να επιλύσει τα μεγάλα προβλήματα του τομέα της καθαριότητας.

Σεβαστή είναι, βέβαια, για εμένα η άποψη ότι αργά, λόγω του εκλογικού νόμου, η διοίκηση του δήμου απέκτησε την απαραίτητη συνοχή, αλλά εκ του αποτελέσματος απεδείχθη ότι το εκλογικό σώμα, δεν την υιοθέτησε. Όπως δεν υιοθέτησε την άποψη που ανταποκρίνεται στη πραγματικότητα, ότι ο όγκος των απορριμμάτων αυξήθηκε δραματικά τα τελευταία χρόνια.

Ούτε τα έργα που δρομολογήθηκαν, λύνοντας πολλά προβλήματα, επικοινωνήθηκαν στους πολίτες (Μουσείο Ολοκαυτώματος, Επέκταση Παραλίας, Ανάπλαση Αριστοτέλους, Στάβλοι Παπάφη κλπ).
Παράλληλα σε πολιτικό επίπεδο πρέπει να απαντήσουμε ,ως ΝΔ ,τόσο τοπικά όσο και κεντρικό γιατί συνεχώς μετά το 2006 χάνει πάντα ο υποψήφιος δήμαρχος που στηρίζει η ΝΔ.
Προσωπικά πιστεύω ότι ποτέ εδώ και σχεδόν 20 χρόνια η ΝΔ δεν είναι ενωμένη σε επίπεδο υποψήφιου δημάρχου σε τοπικό επίπεδο. Συνεχώς υπάρχει μια ομάδα στελεχών, η οποία στέκεται απέναντι από την κεντρική επιλογή, χωρίς αυτή η στάση να εδράζεται σε οποιαδήποτε διάθεση αμφισβήτησης της ηγεσίας της ΝΔ.

Τέλος σε κεντρικό επίπεδο ορισμένες φορές, πάλι σχεδόν εδώ και 20 χρόνια, οι επιλογές γίνονται, χωρίς την απαραίτητη διαβούλευση με το σύνολο των επωνύμων τοπικών στελεχών του κόμματος, ώστε να επιτευχθεί η μέγιστη δυνατή ενότητα σε αυτές τις επιλογές.

Φυσικά, έχει και εδώ πολύ μεγάλη βάση η άποψη ότι η ΝΔ επέλεξε να στηρίξει στους τρεις μεγάλους δήμους τους εν ενεργεία δημάρχους.

Εν πάση περιπτώσει η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει το μεταρρυθμιστικό της έργο και θα συνεχίσει να επιδιώκει τη συνεργασία με όλους τους εκλεγμένους «άρχοντες» της τοπικής αυτοδιοίκησης.