Η παρωδία- εγκαινίων του κ. Τσίπρα στο μετρό της Θεσσαλονίκης, πέρα από την προφανή πολιτική στόχευση περί κυβέρνησης ικανής να λύνει προβλήματα, σκόπευε και να αποκρύψει ορισμένα πραγματικά προβλήματα του έργου.

Πρώτο και κυριότερο το θέμα της ανάδειξης των αρχαιοτήτων στη Βενιζέλου, όπου πλέον βαδίζουμε με μαθηματική ακρίβεια, σε λύση με «ούτε μετρό ούτε αρχαία» στη χειρότερη περίπτωση και σε » μόνο αρχαία» στην καλύτερη.

Τέσσερα χρόνια μετά την απόφαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου για παραμονή των αρχαιοτήτων in situ, δεν υπάρχουν οριστικές μελέτες κατασκευής, χρονοδιάγραμμα και προϋπολογισμός.

Ουσιαστικά δηλαδή η προταθείσα λύση από τον Δήμο Θεσσαλονίκης και την παρούσα κυβέρνηση δεν μπορεί να είναι βιώσιμη και το έργο κατασκευάζεται έτσι ώστε οι συρμοί να μην σταματούν στη Βενιζέλου.

Επιπρόσθετα ακόμη και αν αρχίσει άμεσα η κατασκευή του κυριότερου σταθμού του Μετρό, θα απαιτηθούν άλλα πέντε χρόνια για την ολοκλήρωση του, ενώ περίπου για ένα χρόνο θα πρέπει να σταματήσει η λειτουργία ΟΛΟΥ του Μετρό.

Βαδίζουν λοιπόν ολοταχώς προς την παράδοση ενός κουτσουρεμένου έργου.

Δεύτερο πρόβλημα αποτελεί η μόνο κατά 12% περίπου έγκριση έως σήμερα των οριστικών μελετών για τις ηλεκτρομηχανολογικές εγκαταστάσεις που στην κυριολεξία αποτελούν τα ζωτικά όργανα λειτουργίας του.

Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι στην πρόσφατη επίσκεψη Τσίπρα υπήρχε στο σταθμό «Συντριβάνι» ουσιαστικά μόνο φωτισμός και κυλιόμενες σκάλες.

Παράλληλα οι υπόλοιποι σταθμοί βρίσκονται πολύ πίσω με βάση τα χρονοδιαγράμματα.

Απαιτήθηκαν τρεις μήνες για να γίνουν οι τελικές επενδύσεις στο «Συντριβάνι» με την ανάδοχο εταιρία να έχει «ρίξει» εκεί όλο το δυναμικό της. Πόσοι μήνες χρειάζονται αναρωτιέμαι για τους υπόλοιπους , πλην «Βενιζέλου» και «Αγίας Σοφίας» σταθμούς;

Επιπλέον με βάση τις εξαγγελίες της Αττικό Μετρό, ορισμένοι συρμοί έπρεπε να είχαν παραδοθεί τον Αύγουστο, ενώ όμως βρισκόμαστε στο τέλος Δεκεμβρίου ακόμη δεν γνωρίζουμε πότε θα παραδοθούν.

Η κυβέρνηση λοιπόν ενώ βρήκε το έργο με όλα του τα προβλήματα λυμένα (τεχνικά, απαλλοτριώσεις, χρηματοδοτικά, αρχαιολογικά) και έπρεπε να διαχειρισθεί μόνο το πρόβλημα της Βενιζέλου, τα έκανε και εκεί στην κυριολεξία «μπάχαλο».

Ταυτόχρονα χρησιμοποιεί το έργο καθαρά για επικοινωνιακούς  λόγους (ημέρα ποίησης, πολιτιστικές εκδηλώσεις, φωταγωγήσεις των γερανών κ.λ.π.) κοροϊδεύοντας στη κυριολεξία τους Θεσσαλονικείς.

Τελευταίο της ανέκδοτο αποτελεί η βεβαιότητα ότι το μετρό πηγαίνει δυτικά; βασισμένη πάλι σε μελέτες οι οποίες ξεκίνησαν πριν αρκετά χρόνια.

Χωρίς χρηματοδότηση για ένα έργο της τάξεως  του 1 δισ. ευρώ, σκοπεύει να ξεκινήσει πρόδρομες εργασίες, με τη δημιουργία εργοταξίων και φυσικό επακόλουθο τη πρόκληση μεγάλης ταλαιπωρίας στους Θεσσαλονικείς.

Άλλωστε είμαστε συνηθισμένοι σε παρόμοιες συμπεριφορές.

Η αστυνομοκρατία στην πόλη κατά την Σαββατιάτικη-Προπρωτοχρονιάτικη επίσκεψη του πρωθυπουργού, με τον κόσμο στην αγορά, ήταν χαρακτηριστική.