Όπως αποδεικνύεται και από τον τρόπο με τον οποίο χειρίσθηκε στο εσωτερικό των Σκοπίων το θέμα η κυβέρνηση Ζάεφ, πρόκειται για μια συμφωνία που παραδίδει στο γειτονικό κράτος Μακεδονική ταυτότητα και γλώσσα.

Η θέση της Νέας Δημοκρατίας είναι κρυστάλλινη. Δεν ψηφίζει τώρα την συμφωνία και μετά τις εκλογές, αν δεν περάσει από τη σημερινή Βουλή θα απαιτήσει ως κυβέρνηση νέα διαπραγμάτευση. Τα εθνικά συμφέροντα δεν συμβαδίζουν με τη συγκεκριμένη συμφωνία.

Η ελληνική εξωτερική πολιτική είναι συνδεδεμένη με τους Ευρωατλαντικούς θεσμούς, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι δεν διατηρεί απόλυτα το δικαίωμα να αντιμετωπίζει τα εθνικά θέματα από την εθνική οπτική γωνία.

Μια συμφωνία μη αποδεκτή από το 70% του ελληνικού λαού και σε πλήρη αντίθεση με τις πάγιες ελληνικές θέσεις δεν πρέπει να περάσει από την Ελληνική Βουλή.

Ο κυβερνητικός διεθνισμός, σε συνδυασμό με την κυβερνητική ανικανότητα, αποτελούν εκρηκτικό συνδυασμό τα αποτελέσματα του οποίου μπορεί να μην αφορούν τις παρούσες, αλλά τις μελλοντικές γενιές.

Όποιος έχει έστω και στοιχειώδεις γνώσεις της ιστορίας των Βαλκανίων μπορεί εύκολα να το αντιληφθεί.

Υπάρχουν φυσικά πάντα και οι εθελοτυφλούντες.