<<Μαύρον έντον ο ουρανός, μαύρα χαπάρια έρθαν,

ασ’ σον τσιολ’ τον μαύρον Πόντον, εσείς πουλία που σα ψηλά πετάτεν, κρατέστεν τα φτερά ‘ν εσούν, και σην Ελλάδαν δεβάτε,

ατά τα μαυροχώματα‘ς σα δάκρα ποτιγμένα, με μουράτια φορτωμένα.>>

» Σεβασμιότατε, Κύριε Δήμαρχε, συνάδελφοι στη Βουλή, Κύριε Δήμαρχε Αμπελόκηπων, αγαπητή αντιπεριφερειάρχη, άνθρωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης νομίζω τα είπε το μοιρολόι όλα. Είναι ένα μοιρολόι το οποίο γράφτηκε και τραγουδήθηκε 100 χρόνια πριν και ταυτόχρονα αυτό το μοιρολόι παρουσιάζει με τον πιο αυθεντικό τρόπο, αυτές τις συμφορές τις ελληνικές που ακολούθησαν επίσης, που ήρθε μετά και η Μικρασιατική καταστροφή, γιατί μπορεί να λέγομαι Σιμόπουλος, το -οπουλους είναι παραπλανητικό και οι 4 οι παππούδες είναι από την Μικρά Ασία. Μέσα από τις διηγήσεις τους έζησα και εγώ τον πόνο της προσφυγιάς, μέσα από την προσπάθεια τους να δημιουργήσουν σαυτόν τον τόπο, έζησα και εγώ αυτά που έζησαν χιλιάδες ξεριζωμένοι Έλληνες που άφησαν τις ψυχές των προγόνων τους εκεί επάνω. Κάναμε το θρησκευτικό μνημόσυνο, τώρα κάνουμε το πολιτικό και το πολιτικό μνημόσυνο είναι σίγουρο. Όχι για μας αλλά για τα παιδιά μας. Πρέπει να θυμούνται, πρέπει να γνωρίζουν, λαοί που δεν θυμούνται δεν έχουν μέλλον. Άρα αυτό που κάνουμε εδώ αφορά το μέλλον και όχι το παρελθόν. Χριστός Ανέστη.»

Δείτε και εδώ ολόκληρο τον χαιρετισμό μου