Την προηγούμενη βδομάδα ακούσαμε από μέρος της αντιπολίτευσης ,ότι στρατηγικά η κυβέρνηση έφερε ως πρώτο νομοσχέδιο την άρση των περιορισμών για την εγγραφή στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους εκλογέων του εξωτερικού, ώστε να ανιχνεύσει διαθέσεις συναινέσεων για μελλοντικές της πρωτοβουλίες, ενώ φρόντισε ταυτόχρονα να αιφνιδιάσει τα υπόλοιπα κόμματα.

Ουδέν ψευδέστερον.

Η κυβέρνηση, κατά τη διάρκεια των προγραμματικών δηλώσεων, «άκουσε» την αγωνία του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου της Πλεύσης Ελευθερίας, του κυρίου Καζαμία, ο οποίος, μάλιστα, αναφέρθηκε στο θέμα με τρόπο που θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι η ΝΔ είναι συνυπεύθυνη για την αποτυχία της προηγούμενης σχετικής ρύθμισης.

Η κυβέρνηση, λοιπόν, απάντησε στη πολιτική πρόκληση και ταυτόχρονα, ανιχνεύοντας τη δυνατότητα να πάρει σάρκα και οστά μία πάγια θέση της, επανέφερε το νομοσχέδιο. Απλά και γρήγορα, όπως πρέπει να κινούνται οι κυβερνήσεις. Υπενθυμίζεται ότι στο προγραμματισμό της έως τα τέλη Ιουλίου ήταν μόνο τα νομοσχέδια για τα οικονομικά μέτρα και το επιτελικό κράτος.

Με την ψήφο των Ελλήνων του εξωτερικού μεγαλώνει και δυναμώνει η Ελλάδα. Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο έχει αντίστοιχη βαρύτητα με την επέκταση των χωρικών μας υδάτων στο Ιόνιο. Δίνοντας τη δυνατότητα να ψηφίζουν οι Έλληνες του εξωτερικού έρχονται πολύ πιο κοντά στην πατρίδα τους. Δεν χρειάζονται, φυσικά, επιχειρήματα για το πόσο σημαντική είναι μια τέτοια εξέλιξη τόσο για την οικονομία της χώρας όσο και για τα εθνικά μας θέματα.

Μεγαλώνει, λοιπόν, η Ελλάδα δίνοντας δυνατότητα ψήφου στους Έλληνες από το εξωτερικό. Τονίζεται ότι πρόκειται για Έλληνες από το εξωτερικό, καλύτερη έννοια από το ομογενείς, γιατί ορισμένοι μπερδεύονται ηθελημένα ή αθέλητα.

Η αναφορά αφορά σε εγγεγραμμένους στους εκλογικούς καταλόγους και όχι σε νέες εγγραφές.

Πολλοί από αυτούς είναι φοιτητές που συγκυριακά βρίσκονται στο εξωτερικό ή είναι εργαζόμενοι εκεί με τους γονείς τους να βρίσκονται στην Ελλάδα. Αρκετοί, επίσης, χωρίς να έχουν συνεχή επαφή με την χώρα, διαθέτουν κάποια περιουσία εδώ. Υπάρχουν, βέβαια, και αυτοί που δεν ανήκουν στις παραπάνω κατηγορίες. Σκοπός της ρύθμισης είναι άλλοι να παραμείνουν κοντά στην χώρα μας και άλλοι να έρθουν κοντύτερα.

Αυτό επετεύχθη με μεγάλη, μάλιστα, πλειοψηφία.

Ποιοι ήταν απέναντι; Ελληνική Λύση, ΚΚΕ,ΣΥΡΙΖΑ και Σπαρτιάτες. Ακατανόητη η θέση της Ελληνικής Λύσης. Το πιθανότερο είναι ότι οφείλεται στην ανάγκη να διαφοροποιηθεί σε σχέση με τους κύριους ανταγωνιστές της, τους Σπαρτιάτες και τη ΝΙΚΗ. Μόνο έτσι εξηγείται η μεγαλοπρεπής της κωλοτούμπα. Υπενθυμίζεται ότι αρχικά αρνήθηκε να ψηφίσει με το επιχείρημα της διαφωνίας της στον ελληνοτουρκικό διάλογο και τις προβλεπόμενες, κατ’ αυτήν πάντα, υποχωρήσεις από τις πάγιες εθνικές θέσεις. Στη Βουλή ο πρόεδρός της παρέθεσε άλλα επιχειρήματα.

Πρόκειται για δικαιολογίες.

Για το ΚΚΕ και τον ΣΥΡΙΖΑ θεωρώ απολύτως φυσιολογική την θέση τους. Φοβούνται ότι οι Έλληνες από το εξωτερικό με τις παραστάσεις που έχουν για την οικονομία, τη διεθνή πολιτική και τις δομές ενός σύγχρονου κράτους δυσκολότερα θα στοιχηθούν πολιτικά πίσω από αναχρονιστικές θέσεις για την οικονομία, για το ρόλο του κράτους, για τα γεωπολιτικά. Οι εκπρόσωποι της αριστεράς φοβούνται και προτάσσουν το στενό, όπως το εννοούν, κομματικό συμφέρον.

Εκφράζουν, λοιπόν, «προφάσεις εν αμαρτίαις». Η επιστολική ψήφος κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση. Ο ΣΥΡΙΖΑ, όμως, στρουθοκαμηλίζει με πρόφαση την επιστολική ψήφο ή τη μη απόδοση στους αποδήμους ενός ιδιαίτερου δικαιώματος εκλέγεσθαι. Οι εξελίξεις που τον άφησαν πίσω θα συνεχίζουν να τον αφήνουν συνέχεια πίσω και στο μέλλον.