ΝΑΙ, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΧΩΡΙΣ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ. (Άρθρο μου στο «ΠΑΡΟΝ»)

0
Η λήψη μέτρων που θα βελτιώνουν το πλαίσιο για την ανάπτυξη και θα αίρουν γραφειοκρατικά κωλύματα αποτελεί ένα δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο εγχείρημα. Ο ψηφισθείς την Πέμπτη νόμος του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας με τίτλο «Όροι δόμησης, κατασκευής, επιτρεπόμενες χρήσεις γης για κέντρα δεδομένων, χωροταξικές και πολεοδομικές ρυθμίσεις, αξιοποίηση πόρων Πράσινου Ταμείου και λοιπές περιβαλλοντικές και ενεργειακές διατάξεις» περιέχει τα εχέγγυα και όλες εκείνες τις προδιαγραφές και παραμέτρους ώστε να το καταστήσουν κατάλληλο για τη ρύθμιση σημαντικών αναπτυξιακών ζητημάτων ,προστατεύοντας παράλληλα το περιβάλλον.
Εξάλλου, οι σημαντικές μεταρρυθμίσεις μπορούν να διαμορφώνονται και από επιμέρους παρεμβάσεις οι οποίες, σαν σταυροβελονιά, διαμορφώνουν ένα μεγάλο καμβά. Δεν χρειάζεται, δηλαδή, πάντα, για να γίνουν μεταρρυθμίσεις η προτεραιότητα να δίνεται σε μεγάλα νομοσχέδια. Κάποιες φορές και οι στοχευμένες παρεμβάσεις μπορούν να οδηγήσουν σ’ αυτή την κατεύθυνση με ιδιαίτερα θετικά αποτελέσματα.
Ένα «ερανιστικό» νομοσχέδιο ενός υπουργείου (σύνολο δηλαδή από διατάξεις χωρίς συνεκτικό ιστό μεταξύ τους) μπορεί να είναι εξαιρετικό. Μία αντίστοιχη, λοιπόν, σημαντική μεταρρύθμιση αποτελεί στο
σύνολο του και ο συγκεκριμένος νόμος του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, γιατί λύνει προβλήματα αναπτυξιακά, ρυθμίζει θέματα χωροταξικά και πολεοδομικά, ενεργειακά, λειτουργίας κέντρων δεδομένων, στάθμευσης και περιβαλλοντικά. Παράλληλα, υπεισέρχονται και άρθρα διοικητικού χαρακτήρα, με σκοπό να γίνουν περισσότερο ευέλικτες και γρήγορες οι λύσεις και στα προαναφερθέντα ζητήματα.
Με το συγκεκριμένο νόμο βελτιώνεται το πλαίσιο λειτουργίας των κέντρων δεδομένων (Data Centers), επιλύονται ζητήματα που εμποδίζουν την ολοκλήρωση πολεοδομικών διαδικασιών στο τομέα της έκδοσης οικοδομικών αδειών, ενώ ταυτόχρονα διευθετούνται ειδικότερα ζητήματα χωροταξίας και πολεοδομίας.
Παράλληλα ρυθμίζεται το θέμα της καλύτερης αξιοποίησης των πόρων του Πράσινου Ταμείου στις περιπτώσεις που έχουν παρατηρηθεί γραφειοκρατικές δυσκολίες και επιλύονται πάλι μέσω των πόρων του χρονίζουσες καθυστερήσεις πληρωμών του δημοσίου προς άλλους φορείς. Λαμβάνονται, επίσης, όλα εκείνα τα αναγκαία μέτρα που διευκολύνουν την έγκαιρη προσαρμογή της στρατηγικής για τη βιοποικιλότητα, συμπληρώνονται νομοθετικά κενά σε θέματα προστασίας της φύσης, ενώ ενισχύεται ο κλάδος των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, καθώς και η άμεση υλοποίηση προγραμμάτων για την ενεργειακή εξοικονόμηση.
Πρόκειται, λοιπόν, για ένα νόμο που επιδιώκει να θεραπεύσει ατέλειες του υφιστάμενου θεσμικού πλαισίου, να επιλύσει πρακτικά προβλήματα, να ενισχύσει φορείς, να βελτιώσει το περιβαλλοντικό αποτύπωμα των φωτοβολταϊκών εγκαταστάσεων, να ενισχύσει την πράσινη μετάβαση, να επιταχύνει επενδύσεις, να χορηγήσει πόρους για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή, να εκσυγχρονίσει προβλέψεις, να επικαιροποιήσει διατάξεις, να δώσει παρατάσεις σε περιοχές που επλήγησαν από τις κακοκαιρίες «Daniel» και «Elias».
Είναι αντιληπτό ότι πρόκειται για ένα αναπτυξιακό νομοσχέδιο, ανεξάρτητα του ερανιστικού χαρακτήρα του. Στόχος του είναι να επιλυθούν επιμέρους προβλήματα. Σε κάθε ένα άρθρο του κρύβονται ρυθμίσεις, που θα επιτρέψουν σε μικρούς ή μεγάλους επενδυτές, ακόμη και σε απλούς πολίτες, να προχωρήσουν σε επενδύσεις σημαντικές για τη χώρα μας, κάποιες, μάλιστα, εξ αυτών με μεγάλη προστιθέμενη αξία.
Το περιβάλλον αποτελεί δημόσιο αγαθό και η προστασία του είναι προτεραιότητα της κυβέρνησης.
Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο αποδεικνύει ότι οι επενδύσεις και οι μεταρρυθμίσεις μπορούν να γίνουν χωρίς να θίγεται το περιβάλλον.