Θα μιλήσω πολιτικά. Θα βάλω και διαχωριστικές γραμμές. Ίσως είναι και χρήσιμο γενικότερα μπροστά στις τεκτονικές αλλαγές που βλέπουμε να συντελούνται στην αξιωματική αντιπολίτευση.

Ακούω συχνά ότι «δίκιο είναι το δίκιο του εργάτη». Περισσότερο δίκιο όμως υπάρχει στο δικαίωμα του εργάτη στην εργασία.

Να εξηγηθώ.

Υπάρχει η άποψη ότι ο εργαζόμενος πρέπει να δουλεύει όσο το δυνατόν λιγότερο και να αμείβεται όσο το δυνατόν περισσότερο ώστε να έχει πολύ ελεύθερο χρόνο.

Μάλιστα. Ποιος δεν το θέλει;

Έχουμε όμως ως χώρα αυτή τη δυνατότητα; Προφανώς ΟΧΙ.

Ίσως να την έχουμε μετά από δεκαετίες. Αν ακολουθήσουμε κατά γράμμα όσα ευαγγελίζεται η αντιπολίτευση πολύ απλά θα διογκώσουμε την ανεργία η σε ένα ακραίο σενάριο θα έχουμε εργαζόμενους που θα προσποιούνται ότι εργάζονται και εργοδότες που θα προσποιούνται ότι τους πληρώνουν.

Τι λέμε λοιπόν εμείς;

Ότι πρέπει σταδιακά να αυξάνονται οι μισθοί, ανάλογα με την ανάπτυξη της οικονομίας και παράλληλα να μειώνονται οι φόροι. Παράλληλα, πρέπει να επιτρέπεται σε όποιον το επιθυμεί να δουλεύει περισσότερο, χωρίς απαγορεύσεις.

Πιστεύουμε επίσης ότι η προστασία της εργασίας πρέπει να συνδυάζεται με τη δυνατότητα του εργαζόμενου, αν το επιθυμεί ,να δουλεύει περισσότερες ώρες και να αμείβεται ανάλογα και με νόμιμο τρόπο, τηρουμένων όλων των αναγκαίων ευρωπαϊκών πρακτικών.

Ταυτόχρονα οφείλουμε να δώσουμε τη δυνατότητα στις επιχειρήσεις, κυρίως τις μικρομεσαίες και ειδικά ορισμένων κλάδων, να ανταποκρίνονται στη μεταβαλλόμενη ζήτηση που μπορεί να αντιμετωπίζουν σε ώρες και μέρες της εβδομάδος (κατά παραγγελία συμβάσεις, εργασία Σαββατοκύριακα κλπ).Τονίζω όπως επανειλημμένα έχει τονιστεί από το βήμα αυτό χωρίς κατάργηση του οκταώρου και της πενθήμερης εργασίας.

Έτσι χαιρετίζω τη ρύθμιση για δεύτερη εργασία εντός του 24ωρου.

Κάνω, βέβαια, και ένα βήμα παραπάνω και ζητώ από τον υπουργό να εξετάσει τη δυνατότητα ο εργαζόμενος να δουλεύει στον ίδιο εργοδότη 13 ώρες με πληρωμένες τις πέραν των οκτώ ώρες ως υπερωρίες. Ας το κάνουμε αρχικά για κλάδους με μηδενική ανεργία όπως είναι η εστίαση.

Πιστεύω απόλυτα ότι ένας εργαζόμενος στον κλάδο αυτό θα προτιμήσει να παραμείνει στον ίδιο εργοδότη και να δουλεύει μαύρα παρά να επιλέξει δεύτερη εργασία.

Ας μη φοβηθούμε την αντίδραση της αντιπολίτευσης ή των κομματικών συνδικάτων. Αλήθεια, οι ρυθμίσεις μας για τη διαφάνεια στους συνδικαλιστικούς φορείς έχουν ήδη εφαρμοσθεί;

Ακόμη και στην παρακώλυση στην εργασία από συνδικαλιστές, ένα μέτρο καθόλα σωστότατο ,θα κάνω ένα βήμα παραπάνω.

Μικρή είναι η προβλεπόμενη ποινή.

Τέλος χαιρετίζω τη ρύθμιση που έρχεται και αφορά στους συνταξιούχους που εργάζονται. Ήταν παράλογη η παρακράτηση του 60%. Έγινε 30% και τώρα περιμένουμε να γίνει 10% επί της μηνιαίας αμοιβής.

Ναι πρέπει να επιτρέπουμε όποιον συνταξιούχο επιθυμεί να δουλέψει να το κάνει και να πληρώνεται ανάλογα και νόμιμα.

Στην κατηγορία αυτή θα πρότεινα στην κυβέρνηση να ξαναδεί την απαγόρευση δεύτερης εργασίας για τους δημοσίους υπαλλήλους. Πολλοί το κάνουν. Ήρθε η ώρα να το κάνουν νόμιμα.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοί,

Ψηφίζουμε σήμερα ένα νομοσχέδιο που συνδυάζει την προστασία της εργασίας, τη διευκόλυνση της νόμιμης εργασίας και ανταποκρίνεται πλήρως στις συνθήκες της αγοράς.

Πιστεύω ότι το σημερινό νομοσχέδιο θα αποτελέσει μια χρήσιμη βάση για περαιτέρω ρυθμίσεις. Επιτέλους σε συνθήκες χαμηλής ανεργίας δεν είναι πάντα ο εργαζόμενος το αδύναμο μέλος στη σχέση με τον εργοδότη.