Home / Άρθρα / Ορισμένοι συνδικαλιστές του Δημόσιου Τομέα έχουν τον χαβά τους. (Άρθρο μου στο liberal.gr, στις 7-4-21)
Ορισμένοι συνδικαλιστές του Δημόσιου Τομέα έχουν τον χαβά τους. (Άρθρο μου στο liberal.gr, στις 7-4-21)
Μέσα στην πανδημία, απολαμβάνοντας το προνόμιο να μην έχει υπάρξει καμία περικοπή στο εισόδημα τους, απεργούν σήμερα οι εργαζόμενοι του ΕΦΚΑ. Το κάνουν, την ώρα που ο ιδιωτικός τομέας και κυρίως το λιανεμπόριο και η εστίαση κλυδωνίζονται, αντιδρώντας στην χρησιμοποίηση πιστοποιημένων λογιστών και δικηγόρων για τον υπολογισμό των συντάξεων.
Δεν γνωρίζω σήμερα το πρωί το βαθμό επιτυχίας της απεργίας. Ελπίζω η πλειοψηφία των εργαζομένων να μην ακολουθήσει την απόφαση της συνδικαλιστικής ηγεσίας που ξεκομμένη πλήρως από την κοινωνία τραβάει το δικό της δρόμο.
Βέβαια, στο ίδιο έργο θεατές είμαστε εδώ και καιρό όσον αφορά και άλλους συνδικαλιστές του δημόσιου τομέα. Την προηγούμενη εβδομάδα είχαμε τους εκπροσώπους των δασκάλων να ρωτούν την κυβέρνηση για το είδος των εμβολίων στα οποία θα υποβληθούν, ενώ των νοσοκομειακών στηρίζουν έστω και έμμεσα όσα μέλη των συλλόγων τους αρνούνται να εμβολιασθούν.
Ποιο μήνυμα στην πραγματικότητα απευθύνουν προς την κοινωνία οι εκπρόσωποι των εργαζομένων στον ΕΦΚΑ; Ένα και πολύ μεγάλο. Σας θέλουμε ομήρους. Μπορεί η απονομή μιας σύνταξης να διαρκεί ακόμη και τέσσερα χρόνια, αλλά είστε αναγκασμένοι να περιμένετε. Δεν είναι δική μας ευθύνη η κατάσταση, αλλά της πολιτείας με την άτακτη ενοποίηση των ταμείων. Απαγορεύουμε την παραχώρηση δραστηριοτήτων σε ιδιώτες που θα μειώσει το εύρος της εξουσίας μας.
Απορώ πως θα αντιδράσουν οι συνδικαλιστές του δημόσιου τομέα μετά τον εκσυγχρονισμό των δημόσιων υπηρεσιών, τη ψηφιοποίηση τους και την κατάρτιση των πολιτών στις σύγχρονες τεχνολογίες, όταν πραγματικά το εύρος των δραστηριοτήτων τους θα ηλεκτρονικοποιηθεί, με τη βοήθεια των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης.
Αν δείξουν ανάλογη συμπεριφορά φαντάζομαι τι θα γίνει με τη σχεδιαζόμενη μεταφορά των υπουργείων από το κέντρο της Αθήνας στις εγκαταστάσεις της Πυρκάλ. Ακόμη ίσως τους φαίνεται μακρινή αυτή η εποχή, αλλά θα έρθει. Πως, όσοι έχουν φροντίσει να κατοικούν κοντά στα υπουργεία θα ξεβολευτούν και θα χρησιμοποιούν για τις μετακινήσεις τους αυτοκίνητο ή τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς; Πως θα γίνονται επίσης με άνεση οι πορείες οι οποίες θα διαλύουν την αγορά στο κέντρο; Πώς θα δημιουργείται με την επαναστατική γυμναστική κυκλοφοριακό χάος;
Επιτρέψτε, τέλος, και μια προσωπική αναφορά. Ως Γενικός Γραμματέας Δημοσίων Έργων της κυβέρνησης Σαμαρά επιχείρησα να μειώσω τον αριθμό των κτιρίων στα οποία στεγάζονταν οι υπηρεσίες της γραμματείας. Έγινε χαμός και μάλιστα με διακομματική προέλευση. Δεν έκανα πίσω και η προσπάθεια τελικά στέφθηκε με επιτυχία. Την ίδια εποχή υπέγραψα την απόσπαση συνδικαλιστή από υπηρεσία της Χαριλάου Τρικούπη σε άλλη στην Ιπποκράτους, σε μία απόσταση πενήντα μέτρων δηλαδή. Ήρθαν με κάμερες στελέχη της ΑΔΕΔΥ στο γραφείο μου, φωνάζοντας η «τρομοκρατία δεν θα περάσει». Ελάτε όμως που τελικά η απόσπαση προχώρησε.
Με απλά λόγια πολιτική βούληση απαιτείται. Κυρίως από τα κυβερνητικά στελέχη, διότι σε υψηλό κεντρικό επίπεδο υπάρχει.